Morgunblaðið - 28.06.2007, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 28. JÚNÍ 2007 31
MINNINGAR
✝ Hörður Stef-ánsson var
fæddur á Karlsskála
í Reyðarfirði 30.
mars 1935. Hann
lést á Heilbrigð-
isstofnun Suður-
lands á Selfossi 19.
júní síðastliðinn.
Hörður var elsti
sonur hjónanna
Stefáns Guðnasonar
hreppstjóra, f. á
Karlsskála 13.8.
1903, d. 8.3. 1976,
og Sigríðar Guð-
mundardóttur húsfreyju, f. á Þórs-
höfn í Þistilfirði 18.2. 1911, d. 27.6.
1997. Bræður Harðar eru: Guðni,
f. 5.10. 1938, Guðmundur, f. 1.7.
1940, Jón Þorlákur, f. 10.3. 1943,
S. Þórhallur, f. 16.2. 1945, og Ei-
ríkur Trausti, f. 6.7. 1948.
Hörður kvæntist 13. nóvember
1960 Kristínu Mundu Krist-
insdóttur, f. á Akranesi 5.4. 1941,
dóttur hjónanna Grétu Guðmunds-
dóttur húsfreyju, f. 24.3. 1917, og
Hörður, f. 18.7. 1967, hans kona er
Anna Margrét Pétursdóttir, f.
29.12. 1975. Þeira dætur eru
Hekla Sól, f. 11.12. 1999, og Mía
Malín, f. 22.7. 2004. Búa í Herlev í
Danmörku.
Hörður ólst upp á Karlsskála.
Hann stundaði nám við Alþýðu-
skólann á Eiðum, lauk vélstjórn-
arnámskeiði á Seyðisfirði og
stundaði nám við Loftskeytaskól-
ann í Reykjavík.
Hörður stundaði sjómennsku og
starfaði sem loftskeytamaður hjá
Nesradíói. Þau Kristín fluttu til
Neskaupstaðar 1962 og var hann
þar flugvallarvörður í 30 ár. Hörð-
ur var formaður Lionsklúbbs
Norðfjarðar í nokkur ár, sat í bæj-
arstjórn Neskaupstaðar fyrir
Sjálfstæðisflokkinn til margra ára
og átti sæti í fjölda nefnda. M.a. á
vegum bæjarfélagsins. Hörður og
Kristín Munda fluttu til Hvera-
gerðis 1993. Hörður var bundinn
hjólastól eftir áfall sem hann fékk
1994 og bjó síðustu ár á Hjúkr-
unarheimilinu Ási í Hveragerði
þar sem hann hlaut gott atlæti.
Útför Harðar fer fram frá
Hveragerðiskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Kristins Hannesar
Guðmundssonar,
bónda, f. 14.11. 1910,
d. 13.12. 1995, er
bjuggu á Gríms-
stöðum í Reykholts-
dal. Synir Harðar og
Kristínar Mundu eru:
1) Stefán Karl, f.
31.8. 1961, kvæntur
Sólveigu Margréti
Magnúsdóttur, f.
18.3. 1961. Dóttir
Stefáns og Guðrúnar
Þóru Ingþórsdóttur,
f. 17.3. 1962, er Að-
alheiður Kristín, f. 29.9. 1980.
Börn Stefáns og Sólveigar eru:
Hörður, f. 22.2. 1984, Silja Mar-
grét, f. 28.2. 1987, Magnús, f. 23.7.
1990, og Hreinn Andri, f. 2.1.
1993. Búa í Hafnarfirði. 2) Krist-
inn Grétar, f. 31.7. 1963, kvæntur
Aðalheiði Ásgeirsdóttur, f. 16.11.
1962. Börn þeirra: Magnús Freyr
Hlynsson, f. 26.9. 1980, Hugi, f.
15.7. 1991, og Kristín Munda, f.
11.7. 1994. Búa í Hveragerði. 3)
Hinn 18. júní síðastliðinn varstu
fluttur á Sjúkrahúsið á Selfossi.
Þegar ég kom til þín sagðir þú, „ég
hef þetta af“. Ég kom svo aftur um
hádegisbil og kvaddi því ég þurfti
að fara hitta Huga.
Um kvöldið hringdi læknirinn í
mig og sagði að sennilega myndir
þú ekki hafa þetta af sem varð
raunin, tæpum sólarhring seinna
varstu dáinn. Þessi sólarhringur
var erfiður fyrir þig og okkur ást-
vini þína.
Ég hugsa um góðu stundirnar
sem við áttum saman í „denn“ eins
og þú hefðir orðað það. Oft vaktir
þú mig á yngri árum mínum með
orðunum „Jæja, það er kominn tími
til að nusa af sokkunum“ .
Veiðiferðir í lax, silung og fugl
eru líka ofarlega í huga. Einnig
þann tíma sem við eyddum saman
inn á flugvelli þar sem þú kenndir
mér að skjóta af byssu og keyra bíl
o.fl. Það er óhætt að segja frá því
núna þegar þú ert farinn yfir móð-
una miklu.
Þú gafst þér líka rúman tíma
með okkur Magnúsi, fórst með okk-
ur á rúntinn inn í sveit, fórst
kannski með eina vísu og svo að
kíkja á náttúruna og fuglalífið sem
þú hafðir yndi af og svo inn í sveit í
sömu erindagjörðum, þar gastu
miðlað þekkingu þinni á náttúrunni
og fuglalífinu, þú þekktir alla þessa
fugla bæði á útlitinu og á hljóð-
unum. Í þessum ferðum fann mað-
ur hvað þú hafðir hlýja og sterka
nærveru. Þú þurftir ekki að segja
mörg orð svo maður skildi, hvað þú
meintir, ef þú varst ekki sáttur við
mann.
Okkar stundum saman fækkaði
þegar ég flutti suður en þó var allt-
af gott samband bæði í síma og svo
heimsóknum heim til ykkar
mömmu.
Þegar þið mamma fluttuð suður
voru teknir upp fyrri siðir og farið
á rúntinn að kíkja á náttúruna og
fuglalífið og þá var Hugi tekinn
með. Því miður urðu þessar ferðir
ekki nóg og margar því að þú
fékkst áfall sem batt þig í hjólastól,
ég held að þú hafir aldrei sætt þig
við það.
Síðustu þrjú árin dvaldir þú á
Hjúkrunarheimilinu Ási í Hvera-
gerði. Fyrir hönd fjölskyldunnar vil
ég nota tækifærið og þakka starfs-
fólkinu þar fyrir góða umönnun og
hlýju.
Elsku pabbi, ég trúi því að nú líði
þér betur og þess vegna kveð ég
þig sáttur og segi „farvel“, eins og
þú hefðir eflaust sagt“.
Þinn sonur,
Kristinn.
Hann var fallegur dagurinn, 19.
júní sl., þegar tengdafaðir minn,
Hörður Stefánsson, kvaddi þennan
heim. Hann var svo fallegur og
veðrið svo gott að einhvern tímann
hefði Hörður skellt veiðidótinu sínu
í skottið og farið í veiðiferð, en
hann hafði yndi af því að fara í
veiðitúra með félögum sínum og fór
hann ófáar slíkar ferðirnar hér áð-
ur fyrr. Auðvitað hafði hann ekki
farið í neinn veiðitúr sl. 13 ár.
Hann varð fyrir því aðeins 59 ára
gamall að fá blóðtappa í höfðið og
náði aldrei fullri heilsu eftir það
áfall. Það var erfitt fyrir hann að
þurfa sætta sig við, að geta ekki
lengur farið leiðar sinnar eins auð-
veldlega og áður. En tengdafaðir
minn tók örlögum sínum með
æðruleysi og kvartaði ekki. Ég
kynntist eiginmanni mínum,
Kristni, fyrir 25 árum og var þá
boðin velkomin á heimili þeirra
Kristínar og Harðar. Ég veit ekki
hvort Herði leist nokkuð á þessa
nýju tengdadóttur sína í byrjun,
sem átti lítið barn, en Magnús var
tveggja ára þegar við komum inn í
líf fjölskyldunnar í Ásgarði. Fljót-
lega tókst með okkur góð vinátta
og vorum við Magnús fljótlega orð-
in eins og ein af fjölskyldunni.
Hörður var fróður og víðlesinn
maður, og fylgdist vel með því sem
fram fór í þjóðfélaginu, enda gat
maður alltaf gengið að því vísu að
fá réttu svörin frá honum við hin-
um ýmsu spurningum, það var
sama hvort það voru spurninga-
þættir í útvarpi og sjónvarpi eða
orð sem vantaði í krossgátur, hann
hafði alltaf réttu svörin. Hörður
hafði ákveðnar skoðanir á mönnum
og málefnum, hann var ákaflega
hreinskilinn maður og sagði það
sem honum fannst. Hann var mjög
barngóður, það leyndi sér ekki
hversu vænt honum þótti um
barnabörnin sín og fjölskylduna
alla. Hann var stoltur af sonum sín-
um og barnabörnum og hafði gam-
an af því að sýna fólki myndir af
þeim og segja sögur af þeim. Börn-
in okkar Kidda voru bara lítil þegar
afi þeirra veiktist og þurfi að fara í
hjólastól. Hugi var þriggja ára
gamall en hann á góðar minningar
af því þegar afi hans bauð honum í
bíltúr. Kristín Munda, „litla skott-
an“ hans afa, eins og hann kallaði
hana alltaf, var aðeins þriggja
vikna þegar hann veiktist og man
hún því aldrei eftir afa sínum öðru-
vísi en í hjólastól en það breytir því
ekki, hún yljar sér nú við góðar og
hlýjar minningar um afa sinn. Oft
hef ég hugsað um þau forréttindi
sem Hugi og Kristín Munda hafa
búið við alla sína tíð, að vera svo
heppin að hafa ömmu og afa í
næsta húsi. Afi alltaf heima í stóln-
um sínum og amma passaði alltaf
upp á að hann ætti tyggjó og
nammi í skúffunni sinni handa
þeim. Alltaf gátu þau farið til
ömmu og afa eftir skóla, þegar
mamma og pabbi voru að vinna.
Hörður var heppinn að eiga ynd-
islega eiginkonu, hann var heppinn
að eiga konu sem stóð ætíð þétt við
hlið mannsins síns. En svo kom að
því að Hörður gat ekki lengur verið
heima vegna veikinda sinna og var
það honum erfitt. Hann var síðustu
árin á Hjúkrunarheimilinu Ási þar
sem honum leið vel og þar naut
hann hlýju góðrar umönnunar.
Nú er komið að leiðarlokum og
kveð ég tengdaföður minn með
virðingu og þakklæti. Guð geymi
þig.
Aðalheiður.
Elsku afi.
Það er því miður komið að
kveðjustund. Hversu heitt er hægt
að elska besta afa í heimi?
Ég sef alltaf best í þinni rúm-
holu, við hliðina á ömmu. Alltaf
þegar ég kom í heimsókn til þín
upp á Hjúkrunarheimili og lagðist
upp í þægilega rúmið þitt fann ég
bestu afalykt í heimi.
Mér fannst alltaf jafn gott þétta
knúsið okkar og vel á minnst þægi-
legu, hlýju og góðu orðin þín „ litla
skotta“ eins og þú kallaðir mig allt-
af. Ég var „litla skottan þín“ og
verð það alltaf.
Þegar við systkinin, ég og Hugi
komum í heimsókn til þín og
ömmu, áður en þú fórst á Hjúkr-
unarheimilið, biðum við alltaf eftir
því að þú myndir fara að leggja þig
svo að við gætum farið að leika
okkur á hjólastólnum þínum. Nú er
enginn í hjólastólnum þínum því nú
ert þú farinn til Guðs og þarft ekki
að vera í hjólastól lengur.
Takk fyrir allt, elsku afi, og Guð
geymi þig.
Kristín Munda Kristinsdóttir.
Í dag er komið að kveðjustund
þar sem við kveðjum afa Hörð í síð-
asta sinn. Mann sem alltaf hafði
skoðun á hlutunum sem hann
óspart lét í ljós, sama hvernig fólki
líkaði það sem hann hafði að segja
og yfirleitt var húmorinn með í
spilunum. Afi hafði mjög svartan
húmor og fannst fátt skemmtilegra
en að reyna að hneyksla fólk aðeins
með beinskeyttum svörum sínum.
Fyrir okkur var það þessi kald-
hæðni sem gerði það að verkum að
það var aldrei leiðinlegt að heim-
sækja afa Hörð því alltaf kom mað-
ur brosandi út.
Það lék heldur aldrei neinn vafi á
því hjá okkur barnabörnunum hvað
afa þótti vænt um okkur þó svo að
hann væri kannski ekkert mikið að
flagga því þá kom hann því fram á
sinn hátt. Með myndunum sem
hann hafði allt í kringum sig og líka
hvernig hann hafði alltaf á hreinu
hvað væri að gerast í lífi hvers og
eins þó svo að heimsóknir væru
með mismiklu millibili. Þetta finnst
okkur sýna hversu stórt hjarta afi
hafði, hann lét sig skipta máli hvað
við værum að gera jafnvel þótt
hann gæti ekki alltaf verið á staðn-
um.
Elsku afi, þig kveðjum við með
söknuði í hjarta en huggum okkur
við það að þér líður betur þar sem
þú ert staddur núna.
Hvíl í friði.
Þínar
Aðalheiður Kristín og
Silja Margrét.
Hörður Stefánsson ✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir, amma
og langamma,
ÁSLAUG KJARTANSDÓTTIR CASSATA,
Sóleyjargötu 29,
Reykjavík,
sem lést í Sóltúni laugardaginn 23. júní, verður
jarðsungin frá Dómkirkjunni, föstudaginn 29. júní
kl. 15:00
Frank Arthur Cassata,
Sigfús Bl. R. Cassata, Guðlaug Þórólfsdóttir,
Sighvatur Bl. F. Cassata, Sigrún Einarsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og aðrir aðstandendur.
✝
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
HÓLMFRÍÐUR INDRIÐADÓTTIR
frá Skjaldfönn,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir, laugardaginn 23. júní.
Hún verður jarðsungin frá Grafarvogskirkju
fimmtudaginn 28. júní kl. 13:00.
Jarðsett verður í Ísafjarðarkirkjugarði föstudaginn
29. júní kl 17:00.
Indriði Aðalsteinsson, Kristbjörg Lóa Árnadóttir,
Kristín Aðalsteinsdóttir, Ólafur M. Håkansson,
Jóhann Aðalsteinsson, Helga Þorvaldsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg eiginkona mín, dóttir, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
HANSÍNA ÁSTA STEFÁNSDÓTTIR,
Grenigrund 10,
Selfossi,
verður jarðsungin frá Selfosskirkju, laugardaginn
30. júní kl. 13.30.
Gissur Jensen,
Stefán Jónsson, Unnur Sigursteinsdóttir,
Stefán Róbert Gissurarson, Sigrún Sigurðardóttir,
Axel Þór Gissurarson, Ásdís Björg Ingvarsdóttir,
Diðrik Stefánsson, Ásta Lilja Stefánsdóttir
og Gísli Þór Axelsson.
✝
Elskuleg móðir mín,
BRYNHILDUR KJARTANSDÓTTIR
fyrrum stærðfræðikennari,
Skúlagötu 44,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir, mánudaginn 25. júní.
Útför hennar verður gerð frá Hallgrímskirkju,
miðvikudaginn 4. júlí kl. 15.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á UNICEF á Íslandi (Barnahjálp
Sameinuðu þjóðanna) eða Orgelsjóð Hallgrímskirkju.
Erla Elín Hansdóttir.
✝
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÓLÍNA RAGNHEIÐUR ÓLAFSDÓTTIR,
Sævarstíg 6,
Sauðárkróki,
lést á Heilbrigðisstofnun Skagafjarðar, föstudaginn
22. júní.
Útförin fer fram frá Sauðárkrókskirkju, laugar-
daginn 30. júní kl. 11.00.
Ólafur Bergmann Sigurðsson,
Gunnar Magnús Sigurðsson, Kristín Þorkelsdóttir,
Ragnar Liljan Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Eiginmaður minn ástkær,
PÁLMI GUNNARSSON,
Ásholti 2,
Reykjavík,
lést á Droplaugarstöðum, þriðjudaginn 26. júní.
Jarðarför auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Álfheiður Gísladóttir.