Morgunblaðið - 18.08.2007, Síða 35

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 18. ÁGÚST 2007 35
✝ Ólöf SveinbjörgÖrnólfsdóttir
fæddist á Norðfirði
20. júlí 1919. Hún
lést á Heilbrigðis-
stofnuninni á Siglu-
firði 6. ágúst síðast-
liðinn. Foreldrar
Ólafar voru Örn-
ólfur Sveinsson
bátasmiður, f. í Við-
firði 27. maí 1895, d.
1978 og Guðrún
Anna Björnsdóttir,
f. á Vaði í Skriðdal
6. ágúst 1896, d.
1962. Systkini Ólafar voru Ingi-
björg, f. 1918, d. 2005, Hjalti, f.
1922, d. 26. apríl sl., Snorri, f.
1924, d. 1925, Gyða Björg, f. 1926,
Björg, f. 1928, d. 1980 og Sigrún, f.
1930.
Ólöf stundaði barna- og ung-
linganám heima á Norðfirði. Hún
eiginkona Margrét Hjaltadóttir,
eiga þau tvær dætur og fimm
barnabörn. Þórey, f. 26. júní 1948,
eiginmaður Hörður Jósefsson,
eiga þau fjögur börn og fimm
barnabörn, Guðrún Hjördís, f. 14.
september 1951, eiginmaður
Kristinn Jóhannesson, eiga þau
tvær dætur og sjö barnabörn, Þór-
hallur, f. 23. febrúar 1953, sam-
býliskona Halla Kjartansdóttir.
Þórhallur á tvö börn og Halla þrjú,
saman eiga þau fimm barnabörn.
Örnólfur, f. 2. maí 1954, eiginkona
Ásdís Magnúsdóttir, eiga þau fjög-
ur börn og fyrir átti Örnólfur son-
inn Kristján sem á einn son. Krist-
inn Brynjar, f. 21. júlí 1955.
Sambýliskona Sigrún Ósk Snorra-
dóttir. Kristinn á fjögur börn, Sig-
rún sex og saman eiga þau 18
barnabörn. Jósep Smári, f. 10. júní
1957, eiginkona Rebekka Sigurð-
ardóttir, þau eiga þrjú börn og tvö
barnabörn. Afkomendur Ásmund-
ar og Ólafar eru í dag 59 talsins.
Útförin Ólafar verður gerð frá
Siglufjarðarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Jarðsett verður að Barði í Fljót-
um.
fór snemma að vinna
fyrir sér og var mikið
í vist og við barna-
gæslu á heimilum,
heima á Norðfirði,
Stöðvarfirði, um
tíma í Reykjavík og
víðar. Það urðu
þáttaskil í lífi Ólafar
þegar hún á nítjánda
ári réð sig í vinnu-
mennsku norður í
Fljót, í Stóru-Reyki.
Þar kynntist hún
eiginmanni sínum
Ásmundi Frímanns-
syni, f. 31. júlí 1919. Þau giftu sig
2. september 1940. Þau Ólöf og
Ásmundur bjuggu lengst af ævi á
Austara-Hóli í Flókadal og komu
upp átta börnum. Þau eru: Frí-
mann, f. 23. ágúst 1942, eiginkona
Aud Hole Ásmundsson og eiga þau
þrjá syni. Þórir Jón, f. 2. júní 1947,
Elsku Olla mín, um leið og ég og
fjölskyldan kveðjum þig vil ég fá að
þakka þau forréttindi að hafa kynnst
þér. Þegar horft er til baka virðist
þetta ekki vera svo langur tími, þó
það séu tæp 30 ár síðan ég kom fyrst
á Austari-Hól til ykkar Adda, en það
var þegar við Öddi vorum að draga
okkur saman.
Það fyrsta sem ég tók eftir í fari
ykkar var samheldni ykkar hjóna
sem entist alla tíð. Annað var gest-
risni ykkar. Það var sama hversu
margir voru á bænum, alltaf var pláss
fyrir fleiri og þú virtist ekkert hafa
fyrir því að hafa til mat handa öllu lið-
inu, að ekki sé nú talað um kaffið og
meðlætið. Þú hafðir svo gaman af því
að baka. Ég er viss um að tertuhlað-
borðin þín eru mörgum minnisstæð.
Einnig varst þú mikil handverks-
kona og gaman væri nú að hafa tölu á
öllum hekluðu dúkunum og öðru
handverki sem þú hefur unnið um tíð-
ina. Tónlistin var þér mjög hugleikin
og hlustaðir þú alla tíð mikið á tónlist,
þú greipst einnig sjálf í hljóðfæri og
hafðir gaman af því að syngja. En
ekki hefur það verið stór hópur sem
fékk að njóta þess að heyra þig spila á
hljóðfæri eða syngja þar sem þú
varst alltaf frekar feimin og hlédræg
að eðlisfari.
Það er erfitt að minnast þín án
þess að hann Addi þinn komi við sögu
því þið voruð ávallt sem eitt, svo sátt
og ánægð með ykkar hlutskipti í líf-
inu. Þegar aldurinn fór að segja til sín
og heilsan að gefa sig fluttuð þið til
Siglufjarðar, fyrst á Skálarhlíð og
síðan á Heilbrigðisstofnunina á
Siglufirði. Á Skálarhlíð tókst þú þátt í
kórstarfi ásamt því að fara í föndrið
og hafðir þú mikið yndi af hvoru
tveggja. Þegar þið bjugguð á Skál-
arhlíð hafðir þú á orði: „Aldrei átti ég
nú von á því að ég ætti eftir að hafa
það svona gott.“ Þú varst vön að
þurfa að hafa fyrir hlutunum með
stórt heimili. Því fannst þér þú nú
búa við algjöran lúxus með þjónustu
á báðar hendur. En það voru fyrst og
fremst börnin og afkomendurnir sem
skiptu þig máli, ekkert gladdi þig
meira en þegar vel gekk hjá þeim.
Enda var það alltaf það fyrsta sem
spurt var að þegar búið var að heils-
ast: „Hvað er að frétta af krökkun-
um?“
Við höfum átt saman margar góðar
stundir og gaman var heyra þig rifja
upp sögur frá uppvaxtarárunum
heima á Norðfirði. Sögur af því þegar
þú byrjaðir ung að fara í vist og svo
þegar þú fluttist í Fljótin. Það var t.d.
sama hversu oft þú sagðir frá því
þegar hann Addi kom á hestinum að
Stóru-Reykjum til þess að biðja þín,
það var alltaf jafn mikil rómantík sem
fylgdi þeirri sögu.
Þið Addi hafið undanfarin ár dval-
ist á sjúkradeild Heilbrigðisstofnun-
ar Siglufjarðar og notið þar góðrar
umönnunar. Viljum við þakka öllu
starfsfólki fyrir það góða atlæti sem
þið hafið notið og það er okkur ómet-
anlegt að ætíð hefur verið passað upp
á að hjónin gætu verið saman, allt til
hinstu stundar Ollu.
Elsku Olla mín, við Öddi ásamt
börnum okkar þökkum fyrir allar
góðu samverustundirnar og minning-
arnar sem þú hefur gefið okkur. Um
leið og við kveðjum þig lofum við þér
að líta til með honum Adda þínum.
Þín tengdadóttir
Ásdís.
Það er sárt að missa þig, elsku
amma, en huggun harmi gegn að vita
að núna líður þér vel eftir langan ævi-
dag. Það eru margar góðar og fal-
legar minningar sem ég á um ykkur
afa í sveitinni og þær mun ég geyma í
hjartanu mínu. Þið voruð svo falleg
hjón og fjölskyldan skipti ykkur
miklu máli. Barnabörnin ykkar voru
mörg, en þið áttuð alltaf tíma fyrir
okkur hvert og eitt. Það var yndislegt
að fá að heimsækja ykkur á hverju
sumri og betri ömmu og afa er ekki
hægt að biðja um. Ég man eftir öllum
góðu stundunum sem við áttum sam-
an, þegar þú kenndir mér á gítar,
söngst fyrir mig, spilaðir við mig,
fléttaðir hárið mitt, kenndir mér að
baka vöfflur og snúa kleinum, prjón-
aðir með mér og hrósaðir mér fyrir
teikningarnar mínar. Ég man að ég
ætlaði alltaf að verða alveg eins og þú
þegar ég eignaðist fjölskyldu, baka
góðar kökur og bestu kleinur í heimi
til þess að eiga fyrir alla gestina. Ég
ætlaði líka að prjóna og hekla fyrir
alla fjölskylduna eins og amma í
sveitinni, en það voru ófáir sokkar og
vettlingar sem þú prjónaðir handa
mér í gegnum tíðina. Þú varst dug-
leg, amma mín, það er ekki hægt að
segja annað. Ég vona að þér líði vel
núna og ég bið guð að gefa afa og allri
fjölskyldunni styrk í sorginni.
„Einstakur“ er orð sem notað er þegar lýsa
á því sem engu öðru er líkt, faðmlagi eða
sólarlagi eða manni sem veitir ástúð með
brosi eða vinsemd. „Einstakur“ lýsir fólki
sem stjórnast af rödd síns hjarta og hefur í
huga hjörtu annarra. „Einstakur“ á við þá
sem eru dáðir og dýrmætir og hverra skarð
verður aldrei fyllt. „Einstakur“ er orð sem
best lýsir þér.
(Terri Fernandez.)
Hvíldu í friði elsku amma mín.
Þín dótturdóttir,
Ásrún Eva Harðardóttir.
Elsku amma.
Nú hefur þú fengið hvíldina þína.
Við eigum margar fallegar minning-
ar um þig úr sveitinni, en það var allt-
af svo gaman að koma til þín og afa á
Austari Hól. Það hefur sjálfsagt ekki
verið auðvelt að koma átta börnum á
legg. Engar vélar til að létta undir
heimilisverkunum, en þú tókst samt
alltaf vel á móti börnum þínum og
barnabörnum með opnum örmum og
lagðir metnað þinn í að hafa nóg af
kræsingum á borðum fyrir gesti og
gangandi. Við stóðum svo oft við
eldavélina hjá þér og fylgdumst með
fullar af áhuga þegar þú bakaðir
lummurnar þínar góðu eða steiktir
kleinur til að hafa með kaffinu. Það
voru yndislegar stundirnar með þér
þegar við löbbuðum niður að á til að
finna fallega steina sem við fórum svo
með heim og límdum á spjöld,og
skreyttum svo með þurrkuðum blóm-
um sem þú pressaðir í stóru bókinni
þinni. Í minningunni vorum við dug-
legar við að færa þér blóm til að
pressa. Þú gafst þér alltaf tíma fyrir
okkur þó þú hefðir nóg fyrir stafni.
Við erum þakklátar fyrir allar þær
góðu stundir sem við áttum með þér.
Þú verður ávallt í huga okkar og
hjörtum. Takk fyrir allt, elsku amma.
Elsku afi, mamma (Gunna) og
systkini. Við biðjum góðan Guð að
halda fallega utan um ykkur.
Þínar ömmustelpur,
Birgitta og Erla Guðrún.
Mig langaði að minnast ömmu
minnar í nokkrum orðum. Amma í
sveitinni var alveg yndisleg persóna.
Hún var alltaf í góðu skapi og vildi
allt fyrir okkur barnabörnin gera.
Alltaf var nóg til af kökum, en bestar
voru lummurnar hennar sem við
krakkarnir borðuðum alltaf yfir okk-
ur af. Amma var mjög söngelsk og
söng mikið fyrir okkur og ekki má
gleyma smitandi hlátri hennar. Hún
var mjög góð við alla handavinnu og á
ég nokkra dúka eftir hana. Hún var
mjög þolinmóð að kenna mér að
hekla og prjóna og alltaf hafði hún
tíma fyrir barnabörnin sín sem eru
hvorki meira né minna en 25 talsins.
Alltaf fannst mér jafn gaman að fara
á Austara Hól til ömmu og afa og eru
margar góðar minningar tengdar
þessum stað. Í sveitinni var alltaf
hægt að finna sér eitthvað skemmti-
legt að gera og minnist ég ömmu í
sveitinni með miklum söknuði.
Blessuð sé minning Ollu ömmu.
Berglind S. Harðardóttir.
Hún amma mín elskuleg hefur
kvatt okkur. Á hverju sumri þegar ég
var að alast upp var farið í Fljótin til
ömmu og afa á Austara-Hóli. Ég var
svo lánsöm að fá að vera hjá þeim í
sveit.
Það var mikið starf að vera hús-
freyjan á bænum því oft var mann-
margt, sérstaklega á sumrin. Því
starfi sinnti hún amma af kostgæfni.
Þó mikið væri að gera þá gaf hún sér
alltaf tíma til að spjalla og segja mér
frá samferðafólki sínu. Hugur hennar
leitaði þá oft til æskustöðvanna á
Norðfirði og hvernig leið hennar lá
síðar í Fljótin.
Amma vildi hafa fallegt og litríkt í
kringum sig. Ég man t.d. eftir því
þegar gamli bærinn var málaður. Þá
kom ekki annað til greina en að mála
bæinn sólgulan. Það varð úr og ég gat
ekki betur séð en að amma væri mjög
ánægð með útkomuna. Hún var tón-
elsk og spilaði sjálf á gítar og orgel.
Við barnabörnin nutum leiðsagnar
hennar og fengum stundum að spila á
hljóðfærin. Sérstaklega man ég að
gaman var í eldhúsinu hjá okkur þeg-
ar lögin hennar ömmu hljómuðu í út-
varpinu. Minningarnar eru margar
og kveð ég ömmu mína með söknuði
og þakklæti fyrir samverustundirn-
ar.
Hanna Björg.
Ólöf Sveinbjörg
Örnólfsdóttir
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og útför móður
okkar, tengdamóður, ömmu, langömmu og
langalangömmu,
EVU LILJAN ÞÓRARINSDÓTTUR
frá Varmadal,
Vestmannaeyjum,
sem lést á heimili sínu, Hraunbúðum, hinn 19. júlí.
Sigurður Elíasson, Sigrún Þorsteinsdóttir,
Una Elíasdóttir, Önundur Kristjánsson,
Kristín Frímannsdóttir,
Hörður Elíasson, Elínbjörg Þorbjarnardóttir,
Sara Elíasdóttir, Björn Baldvinsson,
Sævaldur Elíasson, Svanbjörg Oddsdóttir,
Hjalti Elíasson, Júlía P. Andersen,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn.
✝
Hjartans þakkir sendum við öllum þeim, sem með
hlýhug, nærveru og samúðarkveðjum heiðruðu
minningu okkar ástkæra föður, tengdaföður, afa,
langafa og vinar,
GUÐMUNDAR KRISTJÁNSSONAR,
Víðigerði 3,
Grindavík.
Hlýhugur ykkar hefur verið okkur mikils virði.
Margrét Guðmundsdóttir, Jón Guðmundsson,
Kristín Guðmundsdóttir,
Hermann Þorvaldur Guðmundsson, Kristín Edda Ragnarsdóttir,
Erla Olsen,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Þökkum auðsýnda samúð við fráfall og útför
ástkærs föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
KRISTINS Þ. HALLSSONAR
óperusöngvara.
Sérstakar þakkir til karlakórsins Fóstbræðra og
starfsfólks Hrafnistu í Hafnarfirði.
Guðrún Kristinsdóttir, Brynjar V. Dagbjartsson,
Sigurður Kristinsson,
Anna Bryndís Kristinsdóttir, Vernharður Linnet,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Þökkum auðsýnda samúð við andlát og útför,
SVERRIS JÓNSSONAR,
Hvammi,
Húsavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólksins á Hvammi fyrir
góða umönnun og hlýhug.
Fyrir hönd systur og annarra aðstandenda,
Berta J. Einarsdóttir.
✝
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug við fráfall
eiginmanns míns,
HAUKS EINARSSONAR,
Austurgerði 7,
Kópavogi.
Guðríður Gísladóttir og fjölskylda.
✝
Hjartans þakkir til allra sem sýndu okkur hlýhug og
stuðning við andlát og útför móður okkar,
GUÐRÚNAR ALBERTSDÓTTUR.
Fyrir hönd annarra aðstandenda,
Anna Rögnvaldsdóttir,
Þórdís Rögnvaldsdóttir,
Gunnar Albert Rögnvaldsson.