Morgunblaðið - 14.10.2007, Qupperneq 62

62 SUNNUDAGUR 14. OKTÓBER 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
JÓNA FANNEY GUNNARSDÓTTIR
kjólameistari,
Bólstaðarhlíð 41,
lést á Droplaugarstöðum, þriðjudaginn 9. október.
Útför hennar fer fram frá Bústaðakirkju, fimmtu-
daginn 18. október kl. 13.00.
Jón Helgason, Salóme H. Magnúsdóttir,
Gunnar Helgason, Inga Arndís Ólafsdóttir,
Sigríður Halldórsdóttir, Þorbjörn Gíslason,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær sonur okkar og bróðir minn,
Sigurður Tryggvason,
Heiðargerði 86,
lést á heimili sínu aðfaranótt fimmtudagsins
11. október.
Útförin auglýst síðar.
Steinunn Ástvaldsdóttir, Tryggvi Sigurðsson,
Ástvaldur Tryggvason.
✝ Svanhild Dani-ella Daniels-
dóttir, frá Krauna-
stöðum, fædd
Tomsen, fæddist í
Kollafirði í Fær-
eyjum 29.5. 1943.
Hún lést á Heil-
brigðisstofnun Þing-
eyinga aðfaranótt
laugardagsins 22.
september síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru Ida María
Svanhild, f. 12.7.
1914, d. 14.9. 1951
og Daniel Petur Sofus Thomsen, f.
12.6. 1904, d. 6.9. 1987. Svanhild
var fjórða yngst af þrettán systk-
inum. Sex þeirra eru á lífi.
Eiginmaður Svanhild er Jón
Helgi Ólafsson, f. 13.11. 1926.
Börn þeirra eru: 1) Sigurfinnur, f.
22.2. 1961, kvæntur Álfheiði H.
Guðmundsdóttur, börn þeirra
Svanhildur Ósk, Kristín Harpa, og
Guðmundur Ásgeir.
2) Bergljót, f. 25.5.
1963, börn hennar
Björgvin Viðarsson
og Alma Svanhild
Róbertsdóttir. 3)
Ída, f. 29.7. 1967,
gift Jóhannesi Gísla
Henningssyni, börn
þeirra Adam Helgi
og Henning. 4) Ólaf-
ur, f. 1.10. 1968,
sambýliskona Anna
Benediktsdóttir.
Dóttir Ólafs Daníela
Mjöll og börn Önnu
Hildur Dögg og Jóhann Aðalbert.
5) Daníel, f. 17.1. 1971, kvæntur
Árnýju Björnsdóttur, börn þeirra
Viktor Freyr, Dagbjört Lilja og
Valdís Birna. 6) Heiðar, f. 21.7.
1976, dætur hans Katrín Anna og
Hrefna María.
Útför Svanhild var gerð frá
Grenjaðarstaðarkirkju 6. október
í kyrrþey.
Elsku mamma, amma, tengda-
mamma.
Þú fórst allt of fljótt til englanna
en þér líður ábyggilega betur núna.
Þín verður sárt saknað og mikið
tómarúm sem þarf að fylla. Alltaf
var okkur vel tekið í sveitinni, nóg
pláss og alltaf eitthvað matarkyns á
eldhúsborðinu. Oft var setið í eld-
húsinu á Kraunastöðum og spjallað
langt fram eftir nóttu og mikið
hlegið og verður áfram þegar við
förum að rifja upp sögur um þig.
Takk fyrir alla ást og þolimæði,
elsku mamma.
Ída, Jóhannes, Adam Helgi
og Henning.
Elsku tengdamamma.
Nú hefur þú kvatt þennan heim
allt of fljótt eftir stutta en erfiða
baráttu við þennan illvíga sjúkdóm.
Þegar ég hugsa til baka streyma
minningarnar um þig fram. Ég
man sérstaklega eftir því þegar ég
kom fyrst í sveitina, þá var ég að-
eins á 16. ári og þú tókst svo vel á
móti mér, þótt þér litist ekkert á
hve ung ég væri.
Þú hefur alltaf verið svo góð og
sýnt okkur mikla hlýju. Alltaf varst
þú með fullt búr af heimabökuðu
brauði, sem þú lagðir svo fram
hverja einustu helgi þegar við kom-
um á Kraunastaði. Þú varst mjög
lagin við börn, enda voru barna-
börnin og önnur börn mjög hænd
að þér. Þú gafst þér alltaf tíma með
þeim, fórst út að labba með þeim, í
dúkkó, kubbaðir eða last fyrir þau.
Þú varst einstaklega þolinmóð
kona, lést lítið fyrir þér fara og það
þurfti alltaf lítið til að gleðja þig, þú
varst alltaf ánægð með allt. Það má
nú ekki gleyma að nefna hversu
lagin þú varst í höndunum, þú
saumaðir, heklaðir og prjónaðir.
Fallegu bútasaumsteppin sem þú
gerðir liggja nú á mörgum rúmum.
Þú hjálpaðir mér mikið að prjóna,
þá aðallega að setja flíkurnar sam-
an, ég veit ekki hvernig ég fer að,
nú þegar þú ert farin.
Mér finnst æðislegt að hafa upp-
lifað að hafa farið til Færeyja með
þér, á þínar heimaslóðir, og kynnst
þínu fólki þar. Þar talaðir þú bara
færeysku og ég þurfti að leggja
mig alla fram til að skilja þig.
Það var svo gott að hafa þig hjá
mér þegar Valdís Birna fæddist í
apríl sl., þegar ég lá á fæðingar-
deildinni og þú á lyfjadeildinni. Þú
komst upp og sast hjá okkur, veitt-
ir mér svo mikinn stuðning í veik-
indum hennar, takk kærlega fyrir
það.
Þú varst frábær móðir, tengda-
móðir og amma, ég vil þakka þér
fyrir allt sem þú hefur gert fyrir
mig og mína. Þín er sárt saknað.
Dagbjört Lilja er svo lítil og skilur
ekki alveg hvar þú ert, en lítur oft
til himna til að reyna að sjá þig,
hún veit að þú ert ekki lengur lasin
heldur ert þú hjá englunum núna.
Viktor Freyr saknar þín mikið og
samdi ljóð til þín sem hann er búinn
að ramma inn og geymir hjá sér.
Hvíl þú í friði elsku Svanhild
mín.
Þín tengdadóttir,
Árný.
Mig langar að skrifa nokkur orð
til að minnast hennar ömmu minn-
ar, eða ömmu í sveitinni eins og
mamma og pabbi kölluðu hana.
Amma mín var besta amma í öllum
heiminum.
Hún kenndi mér að prjóna, baka
og að elda besta hafragraut í heimi.
Hann eldaði hún á hverjum morgni
handa afa þegar hann kom úr fjós-
inu.
Það var alltaf gaman í sveitinni
hjá ömmu og afa. Þegar við vorum
þar í heimsókn, ég, Viktor og
Adam, bakaði amma heilt fjall af
pönnukökum og þá fóru strákarnir
í keppni um hvor þeirra væri á und-
an að borða 30 pönnukökur. Þá
sagði amma okkur alltaf sömu sög-
una um strák sem hámaði í sig svo
mikið af pönnukökum í einu að einn
daginn þá hreinlega kafnaði hann.
Amma mín var frá Færeyjum, og
stundum átti hún það til að flækja
nokkrum færeyskum orðum inn í
þegar hún var að tala við mig. Ég
varð líklega eitthvað skrítin á svip-
inn, því ég skildi ekkert um hvað
amma var að tala, en hún hló bara
að mér og við báðar saman.
Elsku amma mín, ég gæti skrifað
um þig 100 svona sögur í viðbót. Ég
mun alltaf hugsa um þig þegar ég
elda hafragraut eða fæ mér pönnu-
kökur.
En núna ert þú ein af englunum
á himnum sem passa okkur.
Hvíld þú í friði, elsku amma mín,
og ekki hafa neinar áhyggjur af afa,
ég passa hann fyrir þig.
Þín,
Daníela Mjöll.
Svanhild Daniella
Danielsdóttir
✝ Ingveldur Jóns-dóttir fæddist á
Ytri Þorsteins-
stöðum í Haukadal
í Dalasýslu 20. maí
1929. Hún andaðist
á Landspítalanum í
Fossvogi 14.
september síðast-
liðinn.
Foreldrar henn-
ar voru Jón Ágúst
Einarsson og
Kristín Þorsteins-
dóttir. Systkini
Ingveldar eru
Ágústa, Ólöf Erla og Þorsteinn
Svanur.
Dóttir Ingveldar og Alberts
Jensen er Guðfinna.
Börn Guðfinnu
og fyrrverandi ei-
gimanns hennar,
Guðjóns Kristjáns-
sonar, eru: a) Ingv-
ar Freyr, í sambúð
með Huldu Guð-
mundsdóttur, son-
ur þeirra er Natan
Ernir, b) Ævar Örn
og c) Jóhanna
Thelma.
Börn Guðfinnu
og seinni sambýlis-
manns hennar,
Friðriks Rafns-
sonar, eru tvíburarnir Sandra
Ósk og Brynjar Rafn.
Útför Ingveldar var gerð í
kyrrþey.
Elsku Ingveldur, amma, lang-
amma og vinur.
Fallegur fjallalækur á hálendi
Íslands lýsir því best sem við er-
um að reyna segja í þessum fáu
orðum um okkar ástkæru Ingveldi
ömmu, langömmu.
Á vorin og sumrin sækja fuglar
og búfé í lækinn og leysa sín
vandamál, á haustin berast breyt-
ingarnar með læknum laufin og
fjallablómin.
Yfir veturinn leggur lækinn en
hann er enn til staðar. Uppsprett-
an tifar um steina og ís með sama
eldmóði og fyrr og finnur sinn
áfangastað til sjávar.
Stundum verða litlir lækir að
stórfljóti og má segja með sanni að
það hafi margoft komið í ljós er
okkar ástkæra Ingveldur kom inn
í okkar líf á ýmsum ögurstundum,
alltaf traust og ráðagóð eins og
fjallalækur sem brynnir ungviðinu
og gefur nýjan lífsþrótt.
Ingveldur, þú varst yndisleg
manneskja í alla staði. Okkur þyk-
ir sárt að kveðja þig eftir hetju-
lega baráttu þína við erfið veik-
indi.
Í huga okkar rifjast upp margar
góðar minningar um gleðistundir
með þér. Þú varst yndisleg og allt-
af til staðar fyrir okkur þegar á
reyndi. Þín er sárt saknað. Við
munum sakna þess að geta ekki
hitt þig.
Á heimili þínu var alltaf tekið á
móti gestum af miklum raunsn-
arskap. Það var svo notalegt að
koma til þín í heimsókn, kaffi, kök-
ur og annað góðgæti var að sjálf-
sögðu borið fram. En sérstaklega
munum við sakna þín á hátíðisdög-
um, en partur af lífinu var að njóta
þeirra með þér.
Sonur okkar Natan elskaði að
koma til langömmu til að sjá alla
hlutina sem þar var að finna og
hefði margan grúskarann rekið í
rogastans að sjá regluna og skipu-
lagið á öllu sem þú hélst til haga
um íslenskt mannlíf. Þar má nefna
úrklippur úr dagblöðum af merk-
um atburðum ásamt myndbands-
upptökum frá fyrstu dögum sjón-
varps á Íslandi. Þetta var allt
flokkað og skráð af mikilli alúð og
nákvæmni.
Að lokum takk fyrir allar þær
stundir sem við áttum saman og
verði ný uppspretta fjallalækjar á
þínum forsendum öðrum rás at-
burðanna til eftirbreytni.
Lítill drengur lófa strýkur
létt um vota móðurkinn,
– augun spyrja eins og myrkvuð
ótta og grun í fyrsta sinn:
Hvar er amma, hvar er amma,
hún sem gaf mér brosið sitt
yndislega og alltaf skildi
ófullkomna hjalið mitt?
Lítill sveinn á leyndardómum
lífs og dauða kann ei skil:
hann vill bara eins og áður
ömmu sinnar komast til,
hann vill fá að hjúfra sig að
hennar brjósti sætt og rótt.
Amma er dáin – amma finnur
augasteininn sinn í nótt.
Lítill drengur leggst á koddann
– lokar sinni þreyttu brá
uns í draumi er hann staddur
ömmu sinni góðu hjá.
Amma brosir – amma kyssir
undurblítt á kollinn hans.
breiðist ást af öðrum heimi
yfir beð hins litla manns.
(Jóhannes úr Kötlum.)
Ingvar Freyr,
Hulda Björk
og Natan Ernir.
Ingveldur
Jónsdóttir
✝ Jón PálmarÓlafsson fædd-
ist á Stokkseyri 10.
október 1947. Hann
lést á heimili sínu 8.
september síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Ingibjörg Vil-
hjálmsdóttir, f. 14.
apríl 1923, d. 2005
og Ólafur Guðna-
son, f. 24. júní 1920,
d. 1995. Bróðir Jóns
er Vilhjálmur, f. 26.
október 1943.
Jón ólst upp í
Hafnarfirði, gekk í Kaþólska skól-
ann, lauk gagnfræðaprófi frá
Flensborgarskóla,
stundaði síðan nám
við Loftskeytaskól-
ann og vann sem
loftskeytamaður á
skipum. Hann
stundaði síðar sjó-
mennsku í mörg ár,
starfaði um skeið
sem eftirlitsmaður
hjá sænska mat-
vælafyrirtækinu
Foodia. Jón var
einnig með smá-
bátaútgerð í Hafn-
arfirði í mörg ár.
Útför Jóns var gerð frá Kapell-
unni í Hafnarfirði 14. september.
Náfrændi minn og gamli leikbróð-
ir, Jón Pálmar Ólafsson, varð bráð-
kvaddur á heimili sínu Naustahlein
25 í Garðabæ hinn 8. september sl.
Við andlát hans hef ég, bræður mínir
og fjölskylda misst góðan og tryggan
vin sem við munum ætíð sakna.
Mæður okkar voru systur og í æsku
ólumst við upp í sama húsi í Hafn-
arfirði, lékum okkur saman og áttum
sameiginlega leikfélaga og vini. Við
áttum líka góðar sameiginlegar
minningar frá æskudögunum og þótt
við byggjum síðar í sitt hvoru lands-
horni, héldum við alltaf góðu sam-
bandi bæði símleiðis og eins kom Jón
frændi á stundum í heimsókn hingað
til Húsavíkur og var okkur Tryggva
og börnunum alltaf aufúsugestur.
Þegar við hjónin áttum erindi suður,
var gjarnan dvalið á heimili Nonna
frænda. Hann tók alltaf höfðinglega
á móti okkur, var enda sérstaklega
frændrækinn gestrisinn.
Jón frændi var fremur hávaxinn,
samsvaraði sér vel, grannvaxinn og
myndarlegur í sjón, alltaf sérlega
snyrtilegur og hlýlegur í framkomu.
Það má raunar segja að hann hafi
eins og við öll haft sína galla, en kost-
irnir í fari hans voru þó miklu fleiri.
Í mars 2005 fékk Jón Pálmar al-
varlegt hjartaáfall og fór þá í hjarta-
aðgerð. Í þeirri aðgerð fékk hann
heilablóðfall sem leiddi til lömunar
hægra megin. Það var vitaskuld mik-
ið áfall fyrir frænda minn en hann
tók þessu með mikilli karlmennsku
og innra þreki. Þrátt fyrir hreyfi-
hömlun gat hann samt sem áður séð
um sig sjálfur dagsdaglega með að-
stoð góðra vina.
Nonni frændi hefði orðið sextugur
hinn 10. október sl. ef hann hefði lif-
að. Í afmælisdagabókinni minni
stendur við nafnið hans þessi vísa
eftir Þorstein Erlingsson.
Það er líkt og ylur í
ómi sumra braga.
Mér hefur hlýnað mest á því
marga kalda daga.
Ég, fjölskylda mín og bræður mín-
ir kveðjum Nonna með söknuði og
eftirsjá.
Guðlaug Sigmarsdóttir.
Jón Pálmar Ólafsson
Það er svo ótal margs að
minnast og svo margt sem
hægt er að segja um þig,
elsku amma. En efst í huga
mínum er þakklæti, þú varst
mér alla tíð svo góð, og
kenndir mér marga hluti. Oft
eru það fá orð sem segja
mest.
Það, er það sem ég vil
segja á þessum degi.
Björgvin.
Vertu sæl, ég mun sakna
þín.
Þú verður alltaf amma
mín, þó himinn skilji okkur
að þá áttu alltaf í hjarta mínu
stað.
Þú varst mér kær og ávallt
góð, varst heimsins besta
fljóð.
Nú situr þú með englum
þeim sem tóku á móti þér í
annan heim.
Ég kveð þig nú með koss á
kinn – nú ertu verndarengill
minn.
Alma Svanhild.
HINSTA KVEÐJA