Morgunblaðið - 06.12.2007, Page 22

Peder oxe, Grábræðratorgi 11: Hlýlegt veitingahús og gott
í gogginn.
www.pederoxe.dk
Ida Davidsen, Store Kongensgade 70: Ekta danskt
smurbrauð. www.idadavidsen.dk
Sankt Gertruds Kloster, Hauser Plads 32: Ljúffengur
matur við kertaljós í sögufrægu klaustri.
Þrjú frábær kaffihús á Amagertorgi: Cafe Norden,
Østergade 61; Cafe Europa, Amagertorgi 1; Royal Cafe,
Amagertorgi 6 (á milli Royal Copenhagen og Georg
Jensen).
Morgunblaðið/Brynjar Gauti
Lífvörður Amalíuborgarhallar dönsku konungsfjölskyldunnar er vandlega gætt af alvarlegum mönnum. Skyldi
honum ekki vera kalt? hugsuðu ferðalangar frá Fróni á dögunum, sem þurftu að þramma til að halda á sér hita.
Þ
að eru Íslendingar hérna!
gólaði ég til ferðafélaga
minna á miðri Købma-
gergade í Kaupmanna-
höfn á dögunum þegar
fram úr hófi keyrði í íslenskum fífla-
látum á erlendri grund. Héldu þeir
kannski að þeir væru einu Íslending-
arnir á ferð fyrir jólin í gömlu höf-
uðborginni okkar? Gera þeir sér ekki
grein fyrir því að líkurnar á því að það
sé Íslendingur að arka fram úr þér á
Strikinu eru hreint ótrúlegar?
„Ætli enginn geti hjálpað mér
hérna, þetta er alltof lítið?! Æ, ég fer
þá bara fram á sokkaleistunum,“ upp-
lýsti kona manninn sinn um í Zöru-
mátunarklefa en í næsta klefa velti ég
því fyrir mér hvort hún væri frá
Keflavík eða Hvammstanga og lang-
aði að segja henni að áður en maður
færi til kóngsins Köben væri gagn-
legt að vita eftirfarandi, ef maður
vildi fylgja hefðbundnum kurteis-
isreglum: Hvarvetna er fólk sem skil-
ur íslensku! Og það er kannski ekkert
skrítið því margir hafa hreint dálæti á
hlýlegri borginni og þekkja hana út
og inn – a.m.k. Strikið.
Skrifaði ég hlýlegri? Það var nefni-
lega ekki hlýtt og svo bar við á leið-
inni heim að flugfreyja tók á móti mér
með þessum orðum: „Er ekki gott
að komast heim í hlýjuna?“ Það var
og. Víst er að „kalt inn að beini“ fékk
alveg nýja merkingarvídd því þótt
hitinn hafi verið rétt um frostmark
var það líklegast rakinn sem sá um
gnístandi tilfinninguna sem hvarf
ekki þótt maður þrammaði vongóður
um strætin.
Andardráttur Fjölnismanna
og Norðurlandafílingur
Þrátt fyrir að þurfa að dúða sig vel
hverja einustu mínútu í allri úti-
verunni var engin hætta á
að manni leiddist í borg-
inni. Öll kaffihúsin, all-
ar búðirnar, söfnin,
menningin og mann-
lífið bíða eftir
manni. Best af öllu
er að ráfa um
draugslega
upplýstar
göturnar og
láta borgina
leiða sig áfram.
Ef maður þræðir
hliðargöturnar út
frá Strikinu (það er
nauðsynlegt koma
sér stundum af
því!) uppgötvar maður upp á nýtt
löngu farnar slóðir forfeðranna, eins
og Gamla-Garð, Det lille apotek,
Jónshús og Hvids vinstue; það er
næstum hægt að finna andardrátt
Fjölnismanna og Co í hverju fótmáli.
Ef veran í Kaupmannahöfn bregð-
ur ekki nýju ljósi á Íslendingseðlið
ætti „Norðurlandafílingurinn“ a.m.k.
að kvikna. Það er eitthvað svo nota-
legt að finna ætlaðan skyldleikann við
frændur vora við það að koma frá sér
einstaka orði á skandinavísku … iit-
aala, Georg Jensen … orð Norður-
landanna svífa yfir vötnum og
samkenndin náði nýjum hæðum
þegar ég fékk skilaboð í símann
frá hinu sænska Ikea á Íslandi
í H&M-búðinni í Dana-
veldi. Að meðtaka danska
menningu er reyndar
nægur starfi, t.a.m.
er hjólamenn-
ingin upplifun
fyrir okkur úr
bílamenningunni. Danir eru ansi
flottir þeysandi á grænu ljósi eða bíð-
andi yfirvegaðir í kuldanum á rauðu
ljósi – það verður ekki af þeim tekið.
Smurbrauðið hjá Idu Davidsen gerist
heldur ekki danskara og dásamlega
skandinavíska glaðværð er að finna á
Cafe Norden við Amager-torg og eins
Kaffi Evrópu beint á móti.
Óhætt er að mæla með siglingu um
síkin en báturinn fer t.d. um Nýhöfn
og kemur við hjá Litlu hafmeyjunni
(sem er svo sannarlega lítil, a.m.k. í
samanburði við einn nágrannann sem
er nýja glæsilega óperuhúsið). Tív-
olíið er líka þrælskemmtilegt og enn
betra á jólatímanum að sögn þeirra
sem það hafa prófað, Amalíuborg-
arhöll drottningar og lífvarða er af-
skaplega „lækker“ og Kristjánsborg-
arhöll hressandi með hesthúsa-
stemninguna í loftinu. Ef þú vilt fara
út af Strikinu í innkaupum er leikur
einn að taka neðanjarðarlestina til
risaverslunarmiðstöðvarinnar Fields
eða þá bregða sér í Fiskitorfuna, að
auki þætti sumum heldur snautleg
kaupmannaferðin ef maður léti glæsi-
verslunarhúsin Magasin du Nord og
Illum framhjá sér fara.
Ristaðar möndlur á hverju götu-
horni og ilmurinn af reyktum ál;
þetta er Kaupmannahöfn í hnot-
skurn. Eða er það kannski pulsulykt
sem liggur í loftinu? Það kemur í
sama stað niður: skemmtun er vís í
borginni, sérlega ef þér tekst að læra
að segja „ja“ með óborganlegum
dönskum áherslum og hverfa þannig
inn í fjöldann í stað þess að leita að
réttri fatastærð á íslensku.
thuridur@mbl.is
Óborganleg
skandinavísk
skemmtan
Lystisemdir Kaupmannahafnar eru botn-
lausar en til þess að geta notið glaðværðar
borgarinnar almennilega á miðjum vetri
þarftu að vera með trefil … jafnvel langbrók.
Þuríður Magnúsína Björnsdóttir mælir með
dönskuæfingum og að fólk fari yfir Strikið.
Tívolí Stemningin í Kaupmannahöfn er einstök fyrir jólin og það vita Íslendingar enda eru
ótrúlegar líkur á því að manneskjan sem arkar fram úr þér á Strikinu skilji íslenskuna þína.
Morgunblaðið/Brynjar Gauti
Á siglingu Það er eins og að lauma sér inn í eitthvert ævintýrið að fara um Nýhöfn.
Smurbrauðsdrottning Á
veitingastað Idu Davidsen
er að finna dýrðlegt smur-
brauð samkvæmt gamalli
fjölskylduhefð.
|fimmtudagur|6. 12. 2007| mbl.is
daglegtlíf
Kjúklingur, hangikjöt og jóla-
íspinnar eru meðal þess góð-
gætis sem er á tilboði í versl-
unum um helgina. » 27
helgartilboðin
Fólki finnst meiri gæði í eld-
isfiski, sem alinn hefur verið
upp með dýravelferð í huga, en
öðrum eldisfiski. » 26
neytendur