Morgunblaðið - 20.08.2008, Blaðsíða 22

22 MIÐVIKUDAGUR 20. ÁGÚST 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Örn Gunnarssonkennari fæddist
í Hafnarfirði 7. júlí
1958. Hann lést á
heimili sínu 12.
ágúst síðastliðinn.
Foreldrar hans eru
Gunnar Pétursson,
f. 17.6. 1927, og
Guðbjörg Helga
Guðbrandsdóttir, f.
20.1. 1932, búsett í
Hafnarfirði. Bróðir
Arnar var Pétur
Sveinn Gunnarsson,
f. 22.1. 1954, d.
29.12. 1968.
Árið 1972 kvæntist Örn Jó-
hönnu Valdemarsdóttur kennara,
f. 8.10. 1947. Börn þeirra eru: 1)
Númi, f. 24.5. 1972, kvæntur Þóru
Birnu Ásgeirsdóttur, f. 6.7. 1977.
Sonur Núma er Alexander Örn, f.
20.11. 1993. 2) Helga Björg, f.
21.1. 1977, gift
Andrési Björnssyni,
f. 28.7. 1975.
Örn var alla tíð
búsettur í Hafnar-
firði og kenndi í
Lækjarskóla frá
árinu 1972. Örn var
mjög virkur í fé-
lagsmálum og
gegndi trúnaðar-
störfum bæði fyrir
starfsmannafélag
Lækjarskóla og
einnig fyrir Kenn-
arasamband Ís-
lands. Hann gekk til liðs við
Lions–hreyfinguna 1983 og var
hann umdæmisstjóri í umdæmi
109A árin 2000-2001 og fjöl-
umdæmisstjóri 2001-2002.
Örn verður jarðsunginn frá
Víðistaðakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
Elsku pabbi minn og tengdapabbi.
Nú ertu fallinn frá og þín er sárt
saknað. Eftir að hafa barist við veik-
indi í rúma fjóra mánuði fékkstu
hægt andlát heima hjá þér á þeim
stað sem þú sjálfur sást um að reisa á
sínum tíma. Þú hefur í gegnum tíðina
verið ótrúlega góð fyrirmynd allra
sem hafa umgengist þig og það
æðruleysi sem þú sýndir í þínum
veikindum sannaði svo sannarlega
fyrir okkur hversu mikil hetja þú
varst.
Það má segja að þetta sumar hafi
verið kapphlaup við tímann. Eftir að
við fengum fréttirnar um að það væri
stutt eftir skipulögðum við hvert
augnablik eins og við gátum með það
að markmiði að komast í sem flestar
útilegur í hjólhýsinu. Þessar ferðir
munum við alltaf geyma í hjarta okk-
ar því á ferðalagi í góðum hópi
naustu þín alltaf best. Þar varstu
ávallt hrókur alls fagnaðar þó svo að
þú hafir ekki tranað þér fram í sam-
ræðum. Það voru hnyttin tilsvör þín
og húmor sem gáfu þessum sam-
verustundum svo skemmtilegan lit.
Útúrsnúningar, úthugsaðir brandar-
ar eða fáránlegt rím gátu gefið
manni gæsahúð og fjólubláar bólur
en voru þó oftar en ekki tilefni mikils
hláturs.
Flestir þekkja þig þó úr skólastof-
unni þar sem þú með mikilli yfirveg-
un og hæglæti hafðir áhrif á margar
kynslóðir. Þótt ótrúlegt mætti virð-
ast þá náðir þú að heilla börnin þín
með starfinu því þótt aldrei hafi ver-
ið til eyrir og alltaf verið í einhverj-
um verkföllum þá urðu bæði börnin
þín kennarar. En við nánari skoðun
þá skein ávallt í gegn sú ánægja og
lífsfylling sem þú fékkst út úr starf-
inu.
Gamlárskvöldin, Lionsnælur, jóla-
dagatöl, útivist, sögustundir og ótelj-
andi aðrar minningar koma upp í
hugann þegar við minnumst þín. Þú
hefur verið okkur stoð og stytta í
gegnum árin. Umhyggju þína og
væntumþykju munum við hafa að
leiðarljósi í lífi okkar.
Númi og Þóra.
Elsku pabbi.
Ótrúlega gerðist þetta allt hratt.
Og satt að segja er ég enn ekki alveg
búin að ná þessu. Veikindin komu
okkur öllum að óvörum og voru erfið
að sætta sig við. En þú varst sem
klettur allan tímann og barðist eins
og hetja fram á síðasta dag. Auðvitað
var ekki við neinu öðru að búast frá
þér.
Þú hefur kennt mér margt gott á
lífsleið minni. Þú kenndir mér að
lesa, veiða, segja góða brandara,
njóta góðra bóka, drekka gott rauð-
vín og ferðast. En ég er þér samt
þakklátust fyrir það sem þú kenndir
mér þessar síðustu vikur sem við átt-
um saman, að nota tímann í lífinu vit-
urlega og njóta þess út í ystu æsar.
Þín verður sárt saknað, það er á
hreinu, sérstaklega í útilegum og á
góðum stundum í heitum potti. Við
fjölskyldan munum halda áfram að
gantast og grínast að þínum sið með
fimmaurabröndurum og góðu rími.
Og að sjálfsögðu hugsa til þín á með-
an …
Ég vildi eiginlega bara þakka fyrir
mig. Allan stuðninginn sem þú hefur
ávallt veitt mér, alla hjálpina við
hvaða verkefni sem var fyrir hendi
og síðast en ekki síst fyrir allar okk-
ar samverustundir. Það var heiður
að hafa þig fyrir föður.
Þín elskandi dóttir,
Helga Björg Arnardóttir.
Elsku tengdapabbi. Fyrsta minn-
ing mín um þig er frá því uppi á
Akranesi fyrir um þrettán árum er
þú ásamt Jóhönnu þinni varst mætt-
ur til að hlýða á flutning Sinfóníu-
hljómsveitar æskunnar þar sem ég
var að spila með Helgu dóttur þinni.
Það má segja að þessi fyrsta mynd
mín af þér hafi verið ágætlega lýs-
andi fyrir karakterinn þinn. Þarna
varst þú með Jóhönnu þinni að
styðja við bakið á dóttur þinni, njót-
andi góðrar tónlistar, úti á landi í
faðmi góðra vina, þeirra Sollu og
Svavars. Frá þessum tíma eigum við
minningar um margar góðar stundir
og er erfitt að gera upp á milli þeirra.
Með okkur tókst vinátta og hafði ég
einstaklega gaman af að vera í fé-
lagsskap þínum.
Ég dáðist alltaf að orkunni í þér til
að njóta lífsins. Ef það var möguleiki
á að komast í útilegu, til útlanda, á
tónleika eða Þjóðleikhúsið þá var það
tækifæri nýtt. Þú sást til þess að öll
fjölskyldan fór síðasta sumar til
Benidorm til að halda upp á áttræð-
isafmæli pabba þíns, sú ferð er ómet-
anleg og vermir okkur um hjarta-
rætur.
Ég vonaði svo innilega þegar við
fórum í pottinn saman á Eurovision-
kvöldinu nú í vor að það yrði ekki síð-
asta pottferðin okkar. Þú naust þess
að liggja í pottinum og spjalla þó svo
þú segðir að þú værir svolítið hægur
í hugsun.
Því miður var þetta í síðasta sinn
er þú komst í heimsókn til okkar á
Þrastarásinn. Æðri máttarvöld hafa
fundið þér enn mikilvægara hlutverk
að gegna en að vera með okkur hér á
jörðu, það verðum við að virða þótt
við hefðum viljað hafa þig með okkur
svo miklu lengur.
Þú gafst mikið af þér í lífinu, sér í
lagi í starfi þínu sem kennari og í
óeigingjörnu starfi með Lionshreyf-
ingunni. Þitt góða starf með Lions
birtist okkur með svo skýrum hætti í
baráttunni við veikindin í sumar,
geislatækið sem nýtt var í meðferð-
inni þinni hafði verið gefið af Lions.
Elsku tengdapabbi og vinur, takk
fyrir samverustundirnar og allt það
góða sem þú hefur veitt mér og
Helgu dóttur þinni.
Elsku Jóhanna, Didda, Gunnar,
Númi, Þóra, Alexander og Helga
mín. Það er ljóst að mikið skarð er
orðið í okkar fjölskyldu við lát Arnar.
Við skulum í sameiningu sjá til þess
að minningu Arnar verði haldið á
lofti og jafnframt halda áfram að
njóta lífsins til fullnustu honum til
heiðurs. Þinn tengdasonur,
Andrés.
Í dag, svo allt of fljótt, kveðjum við
mág okkar hinstu kveðju. Hann lést
langt um aldur fram eftir stutta en
harða sjúkdómsbaráttu. Örn kom
inn í líf systur okkar fyrir hartnær
fjörutíu árum og þau hafa æ síðan
verið samstiga gegnum lífið, þau
hafa unnið saman, búið saman og
gengið saman að hverju verkefni.
Við bræður höfum ávallt verið vel-
komnir á þeirra heimili í gegnum ár-
in. Örlögin höguðu því svo að for-
eldrar okkar féllu ungir frá og var
heimili systur okkar í mörgu sameig-
inlegur vettvangur fjölskyldu-
tengsla. Örn skipaði þar sess á sinn
hljóðláta en ákveðna hátt, hann var
hægur og mjög þægilegur í viðmóti
og með skemmtilegan húmor. Við
áttum með honum margar ánægju-
stundir og stóð heimili þeirra okkur
ávallt opið, einnig eftir að við eign-
uðust okkar eigin fjölskyldur og boð-
in stækkuðu til mikilla muna.
Síðustu vikurnar hefur hann sjúk-
ur mætt örlögum sínum af reisn og
æðruleysi. Það hefur verið mjög sárt
og erfitt að sjá hann færast nær
endalokunum, missa smám saman
máttinn, tengslin við umhverfið og
hverfa. Við þökkum Erni fyrir allar
samverustundirnar í gegnum tíðina
og kveðjum hann með söknuði.
Örn bað um að fá að vera heima
síðustu vikurnar. Systir okkar, börn
hans og tengdabörn önnuðust hann í
veikindunum af mikilli nærgætni,
natni og eljusemi. Hann naut því
væntumþykju fjölskyldunnar á ævi-
kvöldi og var aðdáunarvert að sjá
hversu mikil fórnfýsi, æðruleysi og
væntumþykja var lögð í þá umönnun
af hans nánustu.
Við bræður og fjölskyldur okkar
vottum foreldrum Arnar, sem nú
hafa kvatt báða syni sína hinstu
kveðju, Hönnu systur okkar, börn-
um hans Núma og Helgu Björgu,
tengdabörnum Andrési, Þóru og
Alexander Erni barnabarni hans
okkar innilegustu samúð.
Megi góður guð styrkja ykkur í
sorginni.
Jón Ingvar, Valdimar og
Ólafur Þór.
Það er erfitt að meðtaka þá stað-
reynd að Örn frændi skuli vera lát-
inn langt um aldur fram. Örn sem
alltaf var hrókur alls fagnaðar þegar
fjölskyldan hittist í jólaboðum eða
við önnur tækifæri.
Örn var elstur af okkar kynslóð
systkinabarna, afkomenda Guð-
brandar og Guðrúnar sem ólust upp
á Laugateigi 10 í Reykjavík. Sam-
gangur var mikill meðal okkar í
barnæsku um helgar, jól og sumur
og margra góðra stunda að minnast í
útilegum, veiði og ferðum fjölskyldn-
anna um landið. Þá var Örn gjarnan
með myndavélina framan á sér og
alltaf að spá og spekúlera í einhverju
öðru og meiru en við hin sáum og
vissum. Í einni veiðiferð tók hann
okkur með í eftirminnilega fjall-
göngu þar sem skyndilega skall á
niðadimm þoka og þar reyndi á
hæfni til að finna leiðina til baka. Það
tókst undir styrkri stjórn Örra, eins
og við vorum vön að kalla hann. Örn
frændi var í okkar huga allt sem
prýðir góðan mann, myndarlegur,
skemmtilegur, skýr, hógvær, kurt-
eis, úrræðagóður, vitur og ekki síst
tilbúinn til að fræða og miðla. Hann
bjó yfir ótrúlegri rósemi og yfirveg-
un og aldrei sáum við hann skipta
skapi. Við minnumst ung að árum
þess að hafa fengið, í herberginu
hans á Reykjavíkurveginum, ítar-
lega tónlistarfræðslu um meistara-
verk Bítlanna. Líklega ekki tilviljun
að kennsla varð hans ævistarf. Ann-
að okkar er stolt af því að hafa verið
einn af fyrstu nemendum hans og
síðar samstarfsmaður um skeið í
Lækjarskóla í Hafnarfirði þar sem
Örn átti farsælt ævistarf. Örn var
kennari af guðs náð og virtur sem
slíkur. Það rifjast upp góðar stundir
unglingsins þegar við vorum saman í
sumarvinnu hjá Ásum þar sem farið
var í gegnum ýmsar pælingar um líf-
ið og tilveruna. Það var ekki tilviljun
að það var hópast í kringum Örn
þegar stórfjölskyldan hittist. Örn
hafði einstakan frásagnarhæfileika,
gat verið í senn alvörugefinn, hnytt-
inn og séð spaugilegar hliðar á mál-
um. Hann hafði alltaf frá einhverju
skemmtilegu og merkilegu að segja.
Það var gaman að heyra sögur af
ferðalögum þeirra hjóna um landið.
Það var yndislegt að heyra að þið
náðuð 14 gistinóttum í hjólhýsinu á
þessu ári þrátt fyrir erfið veikindi.
Minningin um góðan dreng, félaga
og frænda lifir. Við erum þakklát
fyrir þær góðu stundir sem við áttum
með honum og allt það sem hann
deildi með okkur.
Elsku Hanna, Didda, Gunnar,
Númi, Þóra, Alexander, Helga og
Andrés, á þessari sorgarstundu
sendum við okkar innilegustu sam-
úðarkveðjur og biðjum fyrir styrk til
handa ykkur.
Sigríður Dísa Gunnarsdóttir
og Gunnar Hrafn Richardson.
Það tekur til hjartans að Örn
Gunnarsson, kennari við Lækjar-
skóla, er látinn langt um aldur fram.
Hans er sárt saknað af samstarfs-
mönnum, nemendum og öðrum að-
standendum skólans.
Engum dylst að við Lækjarskóla
starfar kærleiksríkur, samheldinn
og sterkur hópur fólks. Til að svo
megi vera þarf að gæta að þeirri glóð
sem flytja þarf á milli ára og áratuga.
Örn var einn af öflugustu boðberum
þess anda sem í Lækjarskóla ríkir og
hefur ríkt. Í dag finnum við hversu
mikilvægur hlekkur í öllu okkar
starfi Örn var. Það verður ekki létt
að fylla skarðið hans.
Á sorgarstundu finn ég til hugg-
unar að hafa fengið að kynnast hon-
um og vera í návist hans í 5 ár. Það er
að vísu ekki langur tími af tæpum 40
ára starfsferli hans við Lækjarskóla,
en nógu langur til þess að ég beri
með mér um ókomna tíð allt það
góða sem hann veitti mér og kenndi.
Hann kunni alveg að tukta mig til, en
hann kunni betur að umvefja mig og
Örn Gunnarsson
✝
Systir okkar,
KRISTÍN ÁSTA FRIÐRIKSDÓTTIR
(Stella)
frá Siglufirði,
verður jarðsungin frá Garðakirkju fimmtudaginn
21. ágúst kl. 13.00.
Gréta Friðriksdóttir,
Steinunn Friðriksdóttir,
Bragi Reynir Friðriksson,
Gunnur Salbjörg Friðriksdóttir,
Fjóla Guðrún Friðriksdóttir.
✝
Innilegustu þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
hlýhug og samúð við andlát og útför
ÞÓRDÍSAR HARALDSDÓTTUR THORODDSEN
til heimilis að Aðalstræti 78,
Patreksfirði.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu fjölskyldunni
samúð og hlýhug vegna andláts
HALLDÓRU BRYNJÓLFSDÓTTUR
sem lést laugardaginn 2. ágúst á Vífilsstaðaspítala
og verður jarðsungin frá Kópavogskirkju
föstudaginn 8. ágúst kl. 13.00.
Jón Hannesson,
Brynjólfur Jónsson, Kristín Siggeirsdóttir,
Hannes R. Jónsson, Beatriz Ramirez Martinez,
Guðrún Jónsdóttir, Eiríkur Ingi Eiríksson,
Soffía Jónsdóttir, Björn L. Bergsson,
barna- og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem
auðsýndu okkur samúð og hlýhug við andlát
ástkærs eiginmanns, föður, tengdaföður, afa og
langafa,
GUNNARS BENEDIKTS ADOLFSSONAR,
Holtagerði 53,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki krabbameinsdeildar
Landspítalans við Hringbraut og hjúkrunarfræðingum Karitas.
Guð blessi ykkur öll.
Ragnhildur Thorlacius,
Hugrún Gunnarsdóttir, Ragnar Jónatansson,
Erlingur Gunnarsson, Marfríður Hrund Smáradóttir,
Kristján Örn Gunnarsson, Jeanette Eva Thomsen,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ekki er alltaf hægt að skilja
tilgang lífsins.
Í dag kveðjum við elsku-
legan son okkar eftir erfið
veikindi, rétt eins og bróður
hans, sem lést aðeins 14 ára
úr sama sjúkdómi.
Drottinn gaf og Drottinn
tók. Ó, að það mætti vera
efst í huga okkar þakklæti til
Guðs, sem gaf okkur hann.
Nú þegar leiðir skilur geym-
ast í hjörtum okkar minn-
ingar um góðan son.
Mamma og pabbi.
HINSTA KVEÐJA