Morgunblaðið - 03.09.2008, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 3. SEPTEMBER 2008 23
Hvað er að frétta? Konurnar í þingflokki sjálfstæðismanna höfðu mikinn áhuga á að fá fréttir af Ragnheiði Elínu Árnadóttur, en hún gengur með barni.
Fæðandi konur búa við nokkra óvissu þessa dagana en ljósmæður hafa boðað verkfall og krefjast þess að fá greidd laun í samræmi við menntun.
Golli Blog.is
Stefán Friðrik Stefánsson | 2. september
Alþýðuhetju lagt lið
Jafn leitt og það var að
heyra af framkomunni við
alþýðuhetjuna Ástþór á
Melanesi var jákvætt og
gott að heyra að Mjólka
hefði komið honum til
bjargar. Held að öllum hafi
blöskrað hvernig var komið fram við
manninn, lamaðan bónda, sem er að
reyna að sinna sínum búverkum og störf-
um af veikum mætti með þó miklum
styrk.
Og auðvitað er það fyrirtækinu Mjólku
til sóma að leggja Ástþóri lið með þessum
hætti. En þarna sést vel hvað skiptir miklu
máli að fjalla um svona mál opinberlega.
Meira: stebbifr.blog.is
Óli Jón | 2. september
Ætlað samþykki
...Við eigum skilyrðislaust
að festa það í lög að heil-
brigðisyfirvöld hafi sjálf-
krafa rétt til þess að taka
líffæri úr látnu fólki nema
skýr yfirlýsing hins látna
um hið gagnstæða liggi fyrir. ...
Því skora ég á málsmetandi menn að
festa ætlað samþykki í lög og stuðla
þannig að bættri heilsu landsmanna. Sú
ráðstöfun myndi einnig létta þrýstingi af
aðstandendum sem virðast frekar hall-
ast að því að neita yfirvöldum um leyfi til
líffæratöku. ...
Meira: olijon.blog.is
VIÐBURÐARÍKASTA vika í sögu
handknattleiks á Íslandi er nú að baki.
Landslið karla í handknattleik og
stjórn HSÍ vilja með örfáum orðum
þakka fyrir þá gríðarlegu samstöðu og
stuðning sem við höfum fundið fyrir
frá þjóðinni allri.
Íþróttamenn eru ávallt stoltir af því
að keppa undir merkjum Íslands og á
Ólympíuleikum getur heilbrigt þjóð-
arstolt verið mikill drifkraftur til ár-
angurs. Það var landsliðinu í hand-
bolta mikils virði að finna stuðning forseta
landsins og ráðherra íþróttamála á keppn-
isstað í Kína. Leikmenn leyfðu sér margir
að túlka það sem táknræna nærveru þjóð-
arinnar allrar, enda sá liðið jákvæðni í
hverju horni, eins og landsmenn þekkja.
Landslið karla í handknattleik hefur áður
fundið meðbyr hjá þjóðinni en líklega aldrei
eins sterkt og á þessum leikum.
Þegar kom að því að taka á móti silf-
urverðlaunum var það stór stund fyrir leik-
menn og hópinn allan. En þær mögnuðu
móttökur sem liðið fékk, þegar íslenska
þjóðin fagnaði heimkomunni, tóku öllu fram
sem þessi hópur hefur áður upplifað. Ráð-
herra íþróttamála lofaði okkur góðum mót-
tökum þegar heim kæmi, en engan okkar
óraði fyrir því að hún og hennar ráðuneyti,
ásamt borgaryfirvöldum, gætu skipulagt
heila „þjóðhátíð“ með svo skömmum fyr-
irvara.
Handboltalandsliðið og handknattleiks-
hreyfingin vilja láta í ljós þakklæti fyrir
stuðninginn, móttökurnar og þá jákvæðu
strauma sem við höfum fundið. Sá fjárhags-
legi styrkur sem nú berst handboltanum í
landinu gefur auk þess von um fleiri þjóðhá-
tíðir í framtíðinni.
Íslensk þjóð er að læra að láta ekkert
„bíb“ skemma einbeitinguna og einblínir
þess í stað á jákvæðni og metnaðarfull
markmið.
Takk fyrir okkur – og áfram Ísland.
Eftir Guðmund Ingvarsson og
Ólaf Stefánsson
»Handboltalandsliðið og
handknattleikshreyfingin
vilja láta í ljós þakklæti fyrir
stuðninginn, móttökurnar og
þá jákvæðu strauma sem við
höfum fundið.
Guðmundur Ingvarsson
Guðmundur er formaður HSÍ, Ólafur er lands-
liðsfyrirliði.
Morgunblaðið/Brynjar Gauti
Sifurhafar Íslenska landsliðið í handknattleik stillir sér upp á gólfi Þjóðarhallarinnar í Peking
eftir að hafa tekið við silfurverðlaununum á Ólympíuleikunum.
Ólafur Stefánsson
Með þakklæti og
handboltakveðju
HÁTTVIRTUR fjármálaráðherra, Árni M.
Mathiesen.
Í ljósi yfirvofandi verkfalls ljósmæðra finnum
við okkur knúnar til að senda ykkur ráðamönn-
um þjóðarinnar nokkrar línur og hvetja ykkur
til að semja sem allra fyrst við ljósmæður svo
ekki þurfi að koma til verkfalls.
Hversu oft stæra Íslendingar sig ekki af því
að hafa eitt besta heilbrigðiskerfi í heiminum?
Ástandið á fæðingardeildum um land allt er svo
sannarlega ekki til fyrirmyndar þessa dagana.
Hversu langt þurfa ljósmæður að ganga og
hversu miklum áhyggjum þarf að bæta á okkur
barnshafandi konur sem eigum von á okkur á
næstu dögum og vikum til að fá laun þessarar
mikilvægu kvennastéttar leiðrétt? Það er nógu
mikið fyrir okkur konur að hugsa um og hafa
áhyggjur af, þótt ekki leggist svo á okkur
áhyggjur af yfirvofandi verkfalli ljósmæðra að
auki.
Þrátt fyrir áhyggjur okkar styðjum við ljós-
mæður í sinni baráttu alla leið.
Það er vitað að laun ljósmæðra eru með þeim
lægstu innan BHM þótt nám þeirra sé eitt það
lengsta sem krafist er hjá háskólamenntuðum
ríkisstarfsmönnum og er það til háborinnar
skammar. Gott dæmi um það er dæmi sem Bára
Hildur Jóhannsdóttir ljósmóðir bendir á í pistli
sínum á vefsíðu Ljósmæðrafélags Íslands en
þar tekur hún dæmi um ljósmóður sem leggur á
sig sex ára háskólanám og hins vegar lögfræð-
ing sem leggur á sig fimm ára háskólanám og að
lögfræðingurinn skuli vera með rúmlega 30%
hærri laun en ljósmóðirin, sem er með líf okkar
kvenna og barna okkar í höndunum á hverjum
degi.
Það er því að okkar mati gjörsamlega eðlileg
krafa ljósmæðra að fá nám sitt og starf metið í
samræmi við aðrar sambærilegar stéttir hjá
ríkinu. Af hverju þurfa laun í umönnunar-
stéttum (í flestöllum tilfellum kvennastéttir)
alltaf að vera til háborinnar skammar?
Eins og Guðlaug Einarsdóttir, formaður
Ljósmæðrafélagsins, segir eru þær „að bjarga
heilbrigðiskerfinu frá miklu stærri vanda síðar,
það er manneklu í ljósmæðrastétt“.
Það er vitað mál að það verður erfitt að fá
ljósmæður til starfa og hreinlega að fá fólk
(konur) til að mennta sig sem slíkar þegar laun-
in eru ekki í samræmi við lengd námsins. Það er
örugglega ekki freistandi að leggja á sig sex ára
háskólanám vitandi að maður eigi ekki eftir að
geta lifað á þeim launum sem í boði eru.
„Endurmeta ber sérstaklega kjör kvenna hjá
hinu opinbera, einkum þeirra stétta þar sem
konur eru í miklum meirihluta.“
Er ekki rétt að þetta standi orðrétt í stjórn-
arsáttmála ríkisstjórnarinnar síðan í maí á sl.
ári? Er það ekki nákvæmlega þetta sem ljós-
mæður eru að biðja ykkur um? Hvað varð um
að efna þessi loforð ykkar?
Við biðjum ykkur því hér með um að end-
urmeta störf þessarar stéttar og borga ljós-
mæðrum í samræmi við nauðsyn þeirra og sýn-
ið að þið berið virðingu fyrir störfum þeirra og
ábyrgð þeirra við að koma börnunum okkar
klakklaust í heiminn. Hvar værum við án
þeirra?
Það þarf ekki að koma til verkfalls!
Frá tuttugu verðandi mæðrum » Við biðjum ykkur því hér
með um að endurmeta
störf þessarar stéttar og borga
þeim í samræmi við nauðsyn
þeirra og sýnið að þið berið
virðingu fyrir störfum ljós-
mæðra og ábyrgð þeirra við að
koma börnunum okkar klakk-
laust í heiminn.
Margrét Jóna Ísólfsdóttir – settur dagur 1.9.
Erna Sif Ólafsdóttir – settur dagur 1.9.
Anna Rósa Harðardóttir – settur dagur 2.9.
Erla Steinunn Árnadóttir – settur dagur 8.10.
Emilía Björg Óskarsdóttir – settur dagur 9.9.
Helga Hrönn Jónasdóttir – settur dagur 9.9.
María Jóhannsdóttir – settur dagur 11.9.
Dagný Ágústsdóttir – settur dagur 12.9.
Iðunn E. Kristinsdóttir – settur dagur 14.9.
Lilja Björg Sigurjónsdóttir – settur dagur 14.9.
Brynja Garðarsdóttir – settur dagur 16. 9.
Arndís Pétursdóttir – settur dagur 18. 9.
Agnes Linda Þorgeirsdóttir – settur dagur 20. 9.
Kristrún Helga Marinósdóttir – settur dagur 22. 9.
Líf Gunnlaugsdóttir – settur dagur 26. 9.
Hrafnhildur Karla Jónsdóttir – settur dagur 4.10.
Olga Rannveig Bragadóttir – settur dagur 4.10.
Dýrleif Jónsdóttir – settur dagur 6. 10.
Kristín Þóra Ólafsdóttir – settur dagur 17. 10.
María Fjóla Björnsdóttir – settur dagur 23. 10..
Opið bréf
til fjármálaráðherra
Morgunblaðið/Golli
Nýtt líf Verðandi mæður biðja um að störf
ljósmæðra séu metin að verðleikum.