Morgunblaðið - 01.11.2008, Qupperneq 46

46 MenningFÓLK
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 1. NÓVEMBER 2008
Lesið í albúmið
 Málverk Caspars Davids Frie-
drichs af „ferðalangnum skýjum of-
ar“ prýðir umslag nýjustu plötu
Sprengjuhallarinnar. Íslendingar
ættu flestir að kannast við mál-
verkið því það prýddi einnig fræga
þýðingu á Raunum Werthers unga
eftir Johann Wolfgang von Goethe
sem margur Íslendingurinn hefur
lesið sér til óbóta. Reyndar er ekki
alveg ljóst hvað Sprengjuhöllin er
að meina með umslaginu því varla
er myndin lýsandi fyrir það gleði-
popp sem hljómsveitin er þekkt fyr-
ir, né er hægt í fljótu bragði að sjá
samsvörun á milli þýskrar róm-
antíkur Friedrichs og þeirra nýju
tíma sem Sprengjuhöllin telur sig
boðbera fyrir.
Í það minnsta vonar maður að
ekki fari eins fyrir Sprengjuhöll-
inni og Werther unga sem bugaður
af ástarsorg skýtur sig í hausinn.
Fólk
frá miðvikudegi til sunnudags. Við stoppum á fimm stöðum og
spilum svo á sex stöðum hér í bænum.“
Félagarnir byrja í Borgarnesi á miðvikudag en halda
svo áfram hringveginn. Stoppað verður á Akureyri,
Egilsstöðum, Höfn og Selfossi. Ekki verður bara um
tónleika að ræða því tónlistarmennirnir halda líka
fyrirlestra í tónlistarskólum á Akureyri, Höfn og
Selfossi. „Þar spilum við nokkur lög fyrir nemendur
og kennara og höldum smátölu um okkar hugsjón
um hvað við erum að gera. Við spilum allir flestar
tegundir af tónlist og ræðum þar nálgun okkar,“ út-
skýrir Ómar. biggi@mbl.is
 KK er með allra skemmtilegustu
mönnum. En fréttatilkynning þess
efnis að hann verði einn þátt-
arstjórnenda Morgunvaktar Rík-
isútvarpsins vekur samt spurn-
ingar. Morgunvaktin var eitthvert
besta fréttamagasín samfélagsins.
Á meðan þjóðin tíndi á sig spjar-
irnar, burstaði tennur og saup sitt
kaffi, fékk hún það heitasta af
heims- og heimavelli beint í æð.
Fréttskýringar Morgunvakt-
arinnar unnu til verðlauna – voru á
hvers manns vörum.
Það vakti því athygli er illilega
voru dregnar tennurnar úr Morg-
unvaktinni í haust og hún stytt
þannig að fólk kemst bara í annan
sokkinn áður en þulir fara að spila
lög af handahófi. Meira að segja
dyggustu gufu-aðdáendur skipta
yfir á Bylgjuna. Síðan hvenær er
KK orðinn fréttahaukur? Eða er
honum kannski ætlað að slá á
kreppukvíðann?
KK í kreppukvíða?
Eftir Arnar Eggert Thoroddsen
arnart@mbl.is
UNGSVEITIN Retro Stefson er
líkast til ferskasta sveit landsins og
það í fleiru en einu tilliti. Fyrir það
fyrsta er meðalaldur liðsmanna tæp
átján ár og er sveitin þó búin að
bera með sér vindana fersku í rúm
tvö ár. Fyrst og síðast á þetta þó
við um tónlistina; þekkilegan hrær-
ing ólíkra stíla, runninn undan frjó-
um og sprelllifandi hugum sem
sækja óhræddir út á ókunn mið,
hreinlega af því að þeir eru ekki
enn farnir að læra reglurnar um
hvað má og hvað ekki. Bless-
unarlega.
Árans kreppan
Tónlist Retro Stefson er
skemmtileg, nánast að forminu til.
„Ha ha ha … já, platan var tekin
upp í sumar, á skemmtilegu sumri,
og lögin voru samin á fjögurra ára
blússandi góðæristímabili,“ segir
Unnsteinn Manuel Stefánsson,
söngvari, gítarleikari og að-
allagasmiður sveitarinnar.
„Mig grunar þó að næstu lög eigi
eftir að vera meira í moll,“ segir
hann og brosir. Já, kreppan hefur
auðvitað náð að klófesta hina gáska-
fullu Retro Stefson eins og aðra.
„Við þurfum t.d. að borga með
útgáfutónleikunum okkar. Hefð-
bundnir styrktaraðilar eins og gos-
fyrirtæki og bankar halda að sér
höndum. Við eigum flest frekar
stóra fjölskyldu og þar sem þetta
eru fyrstu útgáfutónleikarnir okkar
ætlum við frekar að borga með okk-
ur en að vera að rukka fólk um að-
gangseyri.“
Retro Stefson var reyndar það
mikil ungsveit þegar hún byrjaði að
spila að hún komst ekki inn á
Grand Rokk þegar hún lék á Air-
waves í fyrsta skipti.
„Foreldrar okkar og skipuleggj-
endur Airwaves þurftu að koma
okkur til bjargar. Okkur var hins
vegar sýnd mikil virðing í ár. Við
erum öll orðin átján og ég ábyrgist
svo litla bróður (hlær).“
Hörundsliturinn
Retro Stefson samanstendur af
vinahópi úr Austurbæjarskóla sem
hefur þekkst síðan í barnæsku.
Unnsteinn segir að samstarfið sé
vegna þessa ljúft og snurðulaust,
það sé hreinlega ekki pláss fyrir
vandamál.
„Það eru bara ég og Logi bróðir
minn (sextán ára) sem rífumst. Það
er nú bara eðlilegt. Þetta er samt
ekkert á Gallagher-stiginu (vísar
hér í Oasis-bræður) og við erum
ekkert að fara að slást á sviðinu
held ég. En í gær t.d. þá eyddum
við hálftíma í að þrefa um einn
bassa-part.“
Þeir bræður eru fæddir í Portú-
gal og eiga angólska móður og ís-
lenskan föður. Unnsteinn segir hör-
undslitinn vissulega hafa áhrif á sig
og sína; bæði á jákvæðan og nei-
kvæðan hátt.
„Ég neita því ekki að hljóm-
sveitin sker sig dálítið úr útlits-
lega,“ segir hann spakur. „Þetta
hjálpaði okkur í byrjun en svo fer
fólk fljótlega að einbeita sér að tón-
listinni. Hvað fordóma varðar verð
ég meira var við þá í Portúgal en
hér á landi. Íslendingar skammast
sín fyrir fordóma sína og tuða því
bara um þá innan veggja heimilis-
ins. Fólk þorir ekki að storka manni
með þeim. En ég græði líka heil-
mikið á því að tala málið, ég veit
það.“
Unnsteinn hefur sterkar skoðanir
á þessum efnum.
„Ef ég heyri brandara um Pól-
verja, konur, svertingja eða hvað
það nú er, brandara sem eiga að
vera saklausir, þá verður mér mjög
heitt í hamsi og ég læt alltaf í mér
heyra. Alltaf. Það er mikið kvartað
yfir mér út af þessu. En einhver
verður að gera þetta. Annars læsist
allt í einhverja meðvirkni og fólk
tiplar varlega í kringum hvað annað
á tánum.“
Heima og að heiman
Retro Stefson var ein af þeim
sveitum sem vöktu mikla athygli á
Airwaveshátíðinni í ár, spilaði þrisv-
ar fyrir troðfullum sal. Fébústnir
útsendarar erlendra útgáfufyr-
irtækja komu þó ekki hlaupandi.
„Þeir eyddu peningunum á barn-
um,“ segir Unnsteinn sposkur.
Hann segist ekki hafa neinar sér-
stakar væntingar hvað frægð og
frama varðar.
„Við fórum í einhver viðtöl en
okkur var ekki boðinn samningur á
staðnum eins og sagt er. Þetta lið
talar og talar og talar og það þarf
að taka með fyrirvara. Ég væri al-
veg til í að tónlist okkar kæmi út
erlendis en oft er eins og Íslend-
ingar séu fullæstir í að komast út
að spila, sjá það í einhverjum hill-
ingum. Allt snýst um að spila á ein-
hverri knæpu í London, sem er
kannski minni en Organ. Það virðist
gleymast að senan hérna er fjári
góð.“
 Montaña er fyrsta plata hinnar umtöluðu ungsveitar Retro Stefson
 Útgáfutónleikar verða í Iðnó í kvöld  Þurfa að borga með tónleikunum
Morgunblaðið/Frikki
Ung að árum „Við erum öll orðin átján og ég ábyrgist svo litla bróður,“ segir Unnsteinn.
Útgáfutónleikar sveitarinnar fara
fram laugardaginn 1. nóvember í
Iðnó og hefjast kl. 20.00. Miða má
nálgast í forsölu á www.midi.is eða
við dyrnar.
myspace.com/retrostefsonmusic
kimirecords.net
Litríkur hræringur
Ómar Auglýsti eftir jeppa á netinu til þess að
komast í tónleikaferð á miðvikudaginn næsta.
GÍTARLEIKARINN Ómar Guðjónsson undirbýr nú hring-
ferð um landið til að kynna nýútkomna plötu sína Fram
af. Tónleikaferðin hefst á miðvikudag og búið er að
bóka alla tónleika en Ómar hefur enn ekki fundið
nægilega rúmgóða bifreið til þess að flytja sig, tromm-
arann Matthías MD Hemstock og kontrabassaleikarann
Þorgrím Jónsson og hljóðfæri þeirra á milli staða.
Hann auglýsti því eftir jeppabifreið á Facebook-síðu
sinni og vonar eftir lausn í tæka tíð.
„Ég enda eflaust á því að stela jeppanum hans pabba
að næturlagi en það er við hæfi að betla á netinu og at-
huga hvort einhver vinur manns geti ekki bjargað manni
um jeppa í kreppunni,“ segir Ómar en tekur fram að yf-
irlýsing sín á Facebook hafi verið meira sett upp í gríni
en alvöru.
„Þetta er ferðalag í kringum landið sem stendur yfir
Leitar að jeppa fyrir tónleikaferð um landið
Á plötu Retro Stefson er að finna ellefu mínútna pump-
andi næntísteknó sem kemur inn í plötuna eins og
skrattinn úr sauðarleggnum, vægt til orða tekið. Djarft
skref, óneitanlega, og eiginlega algjör snilld.
„Hugmyndin var sú að platan væri eins og kvöld-
stund sem endar svo að sjálfsögðu í einhverju klúbbap-
artíi. Við erum vísvitandi að fara með hlustandann á
ystu nöf og í raun að kanna hvað hann þolir mikið. Það
er mikil pæling á bak við þetta lag, og ég er reyndar bú-
inn að hugsa yfir mig hvað það varðar.“
Lítum nú á nokkur önnur viðlíka dæmi úr rokksög-
unni.
Pixies – „Something Against You“
(af Surfer Rosa, 1988)
Kolklikkað dauðapönk, lag sem skýtur hlustandanum
skelk í bringu, hversu oft sem hann hlustar. Pixies fór
engan veginn troðnar slóðir í sinni tónlist en þetta lag
er engu að síður eins og undanvillingur. Geðsjúkt lag en
brjálæðisleg rödd Black Francis var dýrkuð fram með
því að taka hana upp í gegnum gítarmagnara.
The Beatles – „Tomorrow Never Knows“
(af Revolver, 1966)
Þegar hér var komið sögu á ferli Bítlanna mátti
reyndar búast við hverju sem er en enginn átti þó von á
þessu. Hér var um að ræða eintóna hljóðverk, fremur
en lag, uppfullt af víruðum hljóðbútum eða „sömplum“.
Eitt byltingarkenndasta lag gervallrar rokksögunnar
og hinn almenni Bítlahlustandi vissi hreinlega ekki
hvaðan á sig stóð veðrið.
Of Montreal – „The Past is a Grotesque
Animal“ (af Hissing Fauna, Are You the
Destroyer?, 2007)
Þetta magnaða verk Of Montreal er brotið upp um
miðbikið með tólf mínútna drunkenndu, naumhyggju-
legu lagi þar sem Kevin Barnes, leiðtogi sveitarinnar,
leggur öll spilin á borðið. Á tilfinningaþrunginni upp-
gjörsplötu er þetta stundin þar sem allt sýður upp úr.
Það er varla hægt að halda áfram með plötuna eftir að
þessi „skratti“ hefur lokið sér af.
Brautryðjandi John Lennon
storkaði viðteknum gildum um
popptónlist með óvæntu innslagi
á Revolver Bítlanna árið 1966.
Skrattar úr sauðarleggjum