Skinfaxi - 01.12.1942, Side 7

SKINFAXI
lilfinningu ineð orðum, en hún var Iivorttveggja, gleði
og ást til tilverunnar, sanihljóman þess trúræna (religi-
ösa) og fagra.“
„Minnist þér nokkurra sérstakra stunda eða atvika
Vor.
frá bernskuárumun, sem öðru frennir liafi haft álirif á
yður?“ spvr ég. En ekki vill Einar gera mikið úr gildi
neinna einstakra minninga. „Atvikin liurfu eitt eftir
annað, sem óslitinn straumur, og fengu í endurminn-
ingunni á sig rósemisblæ.‘‘
Næst spyr ég listamanninn, hvort ekki hafi orðið
neinar breytingar á innra lífi hans, siðan hann var
barn eða unglingur.