Skinfaxi - 01.12.1942, Blaðsíða 23

SKINFAXI
71
ernisvitund manna, vekja atliygli á islenzkunx verð-
mætum, og benda á gildi þeirra og vekja á þann hátl
lieilbrigðan þjóðarmetnað, en koma í veg fyrir van-
metakennd. Jafnframt liefir það viljað vekja menn til
Imgleiðingar um hvers virði þjóðerni, tunga og bók-
menntir liafa verið þjóðinni á umliðnum öldum. Og
loks hefir það viljað skora á menn að líta með hæfilegri
sjálfsvirðingu á það sem íslenzkt er og brýna menn til
að vera góðir íslendingar.
Með vökunni i lcvöld og þeim, sem á eftir kunna að
fara í vetur, er tilgangurinn enn sá sami. En í kvöld
er einmitt til þess sérstök ástæða. 1. desember er, eins
og ég drap á í upphafi máls míns, sérstakur og þýð-
ingarmikill minningadagur fyrir íslenzku þjóðina. Þeg-
ar hún minnist þess hverja baráttu það lcostaði að endur-
beimta fullveldi vort og sjálfstæði, ætti bún að skilja
betur en ejidranær, liverja þýðingu það hefir, að varð-
veita það svo, að ekki komi til þess, að vér glötum þvi
aftur. 1. desember er tilvalið tækifæri fyrir livernogeinn
að rifja upp sögu þjóðarinnar og reyna að skilja rás
bennar. Slíkar liugleiðingar ættu að leiða til þess, að
mönnum yrði sæmilega ljóst bvað það var, sem aðal-
lega varð ísl. sjálfstæði að falli fyrr á öldum, bvaða
afleiðingar ósjálfstæðið og kúgunin liafði fyrir þjóð-
ina, og hverja þýðingu fullveldið befir fyrir oss baft,
eftir að það var fengið. Samanburður liinna sögulegu
sanninda og staðreyndanna i dag, ætti svo að geta
verið lærdómsríkur fyrir hvern og einn. Sé 1. desem-
ber notaður til þessa, getur liann baft mikla þýðingu
fyrir þjóðlíf vort.
Stúdentafélag Reykjavikur befir með vökunni í
kvöld, viljað gera sitt til að svo mætti verða. Leiði
]>essi kvöldvaka til þess að einhver verði betri íslend-
ingur, eftir en áður, er tilganginum náð.