Skinfaxi - 01.07.1954, Blaðsíða 20
68
SKINFAXI
buga okktir, lieldur á hún að lijálpa okkur til betri og lieil-
brigðari skilnings á lífinu og vandamálum þess.
Ég minnist orða séra Siguröar Stefánssonar á Mö'ðruvöil-
um, er hann sagði, að hver maður œtti að eiga sér takmark
að keppa að i lífi sínu, og sá, sem ekki ætti sér neitt slíkt
takmark, væri ekki þess verður að iifa. Þetta eru viturleg orð
og okkur er iiollt að iiugleiða þau.
Ég minntist áðan á gróðursetningu. Hvernig væri að fara
eina gróðursetningarferð til viðbótar? Við þurfum reyndar
ekkert að fara, við getum gert þetta hérna og það núna á
stundinni. Eigum við ekki að gróðursetja í hjörtum okkar
einn sprota, eitt takmark: sprota friðarins. Eigum við ekki
öll að gera það að lífstakmarki okkar að efla frið og frelsi í
heiminum. Ég lield, að slikt væri mjög æskilegt einmitt í dag,
þegar ógnir sundrungar og haturs birtast okkur svo viða. Við
þurfum ekki fyrst og fremst að berjast fyrir hinum ytra friði,
þótt nauðsynlegt sé,heldur fyrst og fremst fyrir hinum innra
friði, það er liann, sem er undirstaðan. Ef allir menn eiga í
lijarta sínu einlægan vilja til friðar og samlijálpar, þá mun
guð friðar og réttlætis rikja hér á jörð.
Allir menn bera frelsisþrá i brjósti, og það er réttlæti, að
allir menn séu frjálsir, en það er ekki réttlátt, að menn fái frelsi
til þess að fótumtroða livern annan.
Eins og við vitum öll, hefur okkar litla þjóð sogast inn i ill-
deilur hins kalda striðs. Erlendur her er nú i dag staddur á
Islandi okkur til varnar, eins og það er orðað. Alkunna er,
að af slíkri hersetu stafa mörg vandamál fyrir svona litla
þjóð, menning hennar og jafnvel tilvera hennar sem sjálf-
stæðrar þjóðar er í hættu. Unga fólk; ennþá er grasið farið að
gróa á túnunum og fuglarnir, þessi „fljúgandi ævintýr" sem
verpa í íslenzku móunum, eru enn setztir hér að til sumar-
dvalar, og þýður vorblærinn strýkur enn um stráin og gefur
fuglunum byr undir vængina.
Æskumenn! Finnið þið ekki ilm gróandans, skynjið þið
ekki móðurást moldarinnar? Verður ykkur þá ekki Ijóst, að
ennþá ber okkur skylda iil þess að sameinast undir kjörorð
ungmennafélaganna: fslandi allt.