Skinfaxi - 01.02.1994, Blaðsíða 7

Hefði ekki viljað missa
af neinu þeirra
- segir Guðjón Ingimundarson, sem sótt hefur öll landsmótin nema eitt
Guðjón Ingimundarson sundkennari
á Sauðárkróki hefur sótt öll landsmót
UMFI frá upphafi, að mótinu í Hauka-
dal 1940 undanskildu. Hann er nú far-
inn að búa sig undir að heimsækja
landsmótið á Laugarvatni á sumri
komanda.
Hann vill ekki gera mikið úr keppn-
isferli sínum á þessum vettvangi þó að
hann hafi lítillega tekið þátt á fyrsta
mótinu. Aftur á móti hefur hann í ófá
skiptin komið á landsmótin sem þjálf-
ari og farið fyrir vöskum hópi íþrótta-
fólks úr Ungmennasambandi Skaga-
fjarðar þar sem hann gegndi embætti
formanns í þrjá áratugi. Afskipti Guð-
jóns af íþróttum í sinni heimabyggð
voru þó fyrst og fremst fólgin í sund-
þjálfun og sundkennslu. I stjórn UMFI
sat hann líka í fjölmörg ár. Tíðinda-
maður Skinfaxa sótti Guðjón heim
einn hryssingslegan veðurdag á þorr-
anum og bað hann um að rifja upp
nokkur minningarbrot frá landsmótum
liðinna ára sem oft voru haldin við
bágar aðstæður - og ekki síst hvað
sundkeppnina varðaði, þá grein sem
Guðjóni er hugleiknust.
Synt í köldum læk
„Aðstæðurnar á fyrstu mótunum
voru oft afleitar. Þess er að minnast að
á sínum tíma var haldið nýárssundmót
í Skerjafirðinum í Reykjavík. Þetta eru
því breyttir tímar. A mörgum þeim
stöðum sem mótin voru haldin, eins og
til dæmis Hvanneyri og Eiðum, voru
engar eiginlegar sundlaugar. Á Hvann-
eyri var lækur stíflaður og hlaðið í
kring og synt í köldu vatninu og á Eið-
um var líka keppt í kaldri laug, þar var
vatnið ennþá kaldara þar eð lækurinn
kom beint úr snjósköflunum uppi í
fjallinu.
Á mótinu á Laugum í Þingeyjar-
Gitðjón Ingimundarson að heimili sínu á
Sauðárkróki.
sýslu 1946 var keppt í tjörninni, sem
var volg. Mótið, sem haldið var á Þing-
völlum 1957 í tilefni af 50 ára afmæli
UMFI, var sérstakt fyrir þær sakir að
sundkeppnin fór fram í Hveragerði.
Þannig var að á þessum árurn sýndu
sundfélögin í Reykjavík mikinn áhuga
á því að taka þátt í landsmótunum sem
gestir. Því miður reyndist ekki unnt að
verða við þessum óskum þar eð mótin
þóttu nægilega umfangsmikil fyrir, auk
þess sem sundaðstaðan var ekki alltaf
upp á marga fiska.
I sundkeppninni í Hveragerði kom í
ljós að við höfðum ekki undir höndum
löglegar klukkur til að taka tímann. Því
var brugðið á það ráð að leita í smiðju
til Sundráðs Reykjavíkur til að fá lán-
aðar klukkur. Það reyndist ekki vera
eins sjálfsagt eins og við bjuggumst
við - því að í ljós kom að menn voru
hálfgramir yfir því að hafa ekki fengið
að taka þátt í afmælismótinu. Þetta mál
leystist farsællega enda áttum við undir
venjulegum kringumstæðum gott sam-
starf.
Einn virkasti og ötulasti maðurinn í
sundmálum Reykvíkinga um árabil var
Sk'mfaxi
7