Sjómannablaðið Víkingur - 01.05.1940, Blaðsíða 32

Himininn er þung-búinrt, og ögrandi með
þjótandi skýaflókum. Mér verður hugsað til
hlnna hraðfleygu skýja, sem oft verða sjó-
mönnunum okkar svo örlagarík. Með leiftur-
hraða dragast þau yfir glæstar vonir og skapa
á svipstundu armæðu og böl. Sjómennirnir
flýta sér að leita til hafna undan ofsaveðrun-
um, sem skella svo fljótlega á, en dauðinn er á
hælum þeirra. Þeir, sem undan komast eflast
að gjörfuleik sínum og þreki og skilja nú
fullkomlega hvers virði lífið er.
Mannssálin þroskast við örðugleikana, en
alvara lífsins mótast í andlitinu, þrátt fyrir
brosið, sem margir vilja dylja hana með. Þann-
ig er það með sjómennina okkar. Andlit þeirra
verða hreinni og með sterkari línum, en ann.
ara, og fas þeirra sérkennilegra. Sumir þeirra
„stíga ölduna“ ofurlítið þegar þeir ganga
eítir Austurstræti, en mér finnst það engin
óprýði, og eitt er víst, að einmitt fyrir þetta
vekur margur sjómaðurinn eftirtekt stúlkn-
anna, og það oft báðum aðilum til gæfu og
gleði.
Þessir menn eru það, sem berjast við dauð-
ann meðan fólk í landi flýtir sér inn í húsin
og skellir hurðum í lása. Það sezt inn í hlýju
stofurnar sínar og skrúfar frá útvarpinu. —
Hugur þeirra beinist ef til vill út á hafið, sem
snöggvast, en ef þeir eiga þar engan vin, beina
þeir huganum í aðra átt, með þeirri afsökun,
að það hjálpi engum þó að þeir fari að hryggj-
ast yfir erfiðleikunum, sem mennirnir úti á
hafinu eiga við að etja í baráttunni við nátt-
úruöflin, fyrir lífi sínu. Þeir láta sér nægja að
segja við sjálfa sig eða aðra: „Aumingja sjó-
mennirnir, nú eiga þeir bágt.“ En svo eru hin-
ir, sem ástvini eiga á sjónum, sem oft geta
ekki notið svefns eða matar í fullum mæli,
fyrir hugsuninni um vinina á hafinu, sem ef til
vill deyja, án þess nokkur nema hinn freyð-
andi sær, geti farið höndum um ásjónur þeirra.
Ef þeir deyja, deyja þeir sem hetjur fyrir
föðurlandið, en komi þeir aftur er þeim fagn-
að sem sigurvegurum.
Það er stutt síðan farið var að skilja til fulls
hið mikilfenglega starf sjómannsins, ennú þeg-
ar það hefir verið skilið, verður þeim hjálpað
eins og mögulegt er. Við dáum þá öll.
SJÓMANNABLAÐIÐ
V í K I N G U R
Utgefandi:
Farmanna- og flskimannasamband Islands.
Abyrgðarmaður:
Guðm. H. Oddsson.
Ritnef nd:
Hallgrímur Jónsson, vélstjól'i.
Þorvaríur Björnsson, hafnsögumaður.
Henry Hálfdánsson, loftskeytamaður.
Konráð Gíslason, stýrimaður.
Blaðið kemur út einu sinni í mánuði, og
kostar árgangurinn 10 krónur.
Ritstjórn og afgreiðsla er í Ingólfshvoli,
Reykjavík. Utanáskrift: „Víkingur“, Pósthólf
425, Reykjavík. Sími 5653.
Farmanna- og fiskimannasamband Islands:
Skipstjóra- og Stýrimannafél. „Ægir“, Sigluf.
Skipstjóra- og stýrimannafélag Reykjavíkur.
Skipstjórafélagið „Aldan“, Reykjavík.
Vélstjórafélag íslands, Reykjavik.
Félag íslenzkra loftskeytamanna, Reykjavík.
Skipstjórafélag Islands, Reykjavík.
Skipstjórafélag Norðlendinga, Akureyri.
Skipstjóra- og stýrimannafél. „Ægir“, Rvík.
Skipstjóra- og stýrimannafél. „Kári“, Hafnarf.
Skipstjóra- og stýrimannafél. „Bylgjan“, ísaf.
Skipstjóra- og stýrim.fél. „Hafþór“, Akranesi.
PrentaS í ísafoldarprentsmiðju h.f.
Guð blessi þá og leiði úr sérhverjum hásha
og gefi okkur hinum mátt til að veita þeim
stuðning í baráttunni.
S. S.
LeiSrétting. í grein Ásg. Sigurðssonar „Austur með
landi“ í síðasta blaði, höfðu slæðst tvær meinlegar villur.
I næst neðstu málsgrein í fremra dálki á bls. 23 stendur:
„Straumfjörður", en á að vera Stöðvarfjörður, og einn-
ig: „Þar býr gótJur hafnsögumaður“, en á að vera: Þar
býr Þórður hafnsögumaður o. s. fj'v.
★
Læknir, byggingameistari og stjórnmálamaður deildu
um það, liver þessara þriggja stétta væri elzt í veröldinni.
Læknirinn sagði: — Eva var sköpuð af rifi úr síðu
mannsins, og þai' hefii-skurðlæknir þurft .að koma til.
— Mikið rétt, sagði byggingameistarinn, en áður var
búið að koma sköpulagi á það, sem var óskapnaður, og
það hlýtur að hafa verið verk byggingameistara.
— En hver átti upptökin að ringulreiðinni eða óskapn-
aðinum ?, sagði stjórnmálamaðurmn. — Einhver hefir
átt þau!
VÍKINGUR
32