Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1940, Side 29

liokkru fólki í fiskideiídirnar. Það hefir verið
gert, og mun verða gert að óbreyttu fyrir-
komulagi félagsins, nýjar deildir hafa verið
stofnaðar og eldri reistar við. En reynslan
hefir þráfaldlega sýnt, að undarlega lítil not
verða deildunum og Fiskifélaginu að þessu
útbreiðslustarfi. Fundahöld deildanna falla
oft niður að stofnfundinum loknum, og nást
gjarna nokkrir á fund, er erindrekinn kemur
í heimsókn. Þetta er of dauft félagsmálastarf
til að halda uppi jafn umfangsmikilli stofn-
un og Fiskifélagið er þó. Svona er það að vísu
í ýmsum fleiri félögum og virðast forustu-
mennirnir þar ánægðir með ástandið, en það
kemur þeim í koll síðar og ríður oft félags-
skapnum að fullu, ef ekki er breytt til nógu
snemma.
Ég og margir aðrir, sem við þessi mál höf-
um fengist undanfarið, erum þeirrar skoðun-
ar, að Fiskifélagið eigi ekki að reka áróðurs-
starfsemi til að afla sér meðlima, eða halda
hinum eldri við kolann.
Pað á aö vera fulltrúafélag fiskimanna og
útgerðarmanna, þar sem menn eru af þörf og
skyldu til að sinna hagsmunamálum og menn-
ingarmálum sinnar stéttar.
Fiskifélagið er og á að vera opinbert, ríkis-
styrkt félag, er hafi í hendi sér afl þeirra
hluta, er gera skal, fiskiveiðunum til eflingar
og sjómannastéttinni til menningar. — Mál-
fundafélagsform er ekki einhlýtt, eða hæfir
alls ekki, fyrir ríkisstyrkt félag annars aðal-
atvinnuvegs þjóðarinnar. Það fyrirkomulag
er réttmætt og sjálfsagt í ýmsum öðrum á-
hugafélögum, svo í þeim félögum, sem mynda
Alþýðusambandið, sérfélögum Farmanna- og
fiskimannasambandsins, Slysavarnafjelagsins
o. fl. o. fl.
Það er síður en svo F. F. S. í. til miska, þótt
breytt væri um fyrirkomulag Fiskifélagsins í
þá átt, sem hér hefir verið skýrt frá. Það
liggur utan við ætlunarverlc þessa greinar-
korns að birta langar bollaleggingar eða spá-
dóma um það, hversu Fiskifélaginu myndi
farnast undir þvílíku skipulagi. Þó er það
langsennilegast, að það myndi skapa þar þá
festu í félagsskapinn, sem þar hefir einatt
skort. Og skortur á styrkum félagsgrundvelli
hefir valdið því, að Fiskifélagið hefir þótt lin-
ara í átökum um ýms nauðsynjamál sjávar-
útvegsins en góðu hófi gegndi.
Ýmsir munu ætla, að hið fyrirhugaða skipu-
lag verði nokkuð þunglamalegt í framkvæmd.
Kosningatilhögunin sjálf ætti ekki að verða
fyrirhafnarmikil, er menn hafa áttað sig á fyr-
irkomulaginu. Og vissulega eru í ýmsum einka-
félögum ýmsar jafn fyrirhafnarsamar aðferð-
ir, sem menn inna af höndum með glöðu geði.
Þetta fyrirkomulag verður alls ekki þunglama-
legt, ef sjómenn og útvegsmenn vilja fram-
kvæma það. Vilji þeir það ekki, kemur það
ekki til framkvæmda.
En þá þurfa þeir jafnframt að hafa upp á
annað og betra félagsform að bjóða. Takist
það ekki, verða þeir að sannfæra þá, sem við
mál þessi hafa verið riðnir undanfarið, að nú-
verandi fyrirkomulag Fiskifélagsins sé ákjós-
anlegt, og einkanlega að veita tryggingu fyrir
því, að Alþingi og ríkisstjórn muni reiðubúin
til að efla félagið að valdi og fjárráðum, að
óbreyttu skipulagi þess. Við þessa menn vil ég
einungis segja: Ég sleppi þér ekki fyrr en þaö
er gjört!
Ég býst við, að einhverjir láti sér þau orð
um munn fara, að fiskimenn varði ekkert um
Fiskifélagið, það hafi ekki sinnt svo mjög
hagsmunamálum þeirra. Ef miðað er einungis
við nærtækustu hagsmuni sjómanna og dæg-
urmál, má slá slíku fram. En allir þeir, sem
lengra hugsa, viðurkenna að sjávarútvegur-
inn verður að eiga eitt öflugt ríkisstyrkt fé-
lag. Fiskimenn og útgerðarmenn verða að
skilja tilgang þess og fylkja sér um það. Og
til þess að félagið nái fyllilega tilgangi sínum,
þarf það að ná til allra fiskibáta landsins, sem
veiðar stunda að minnsta kosti eina vertíð. Að
því er fyrst og fremst stefnt með tillögum
þessum.
Sérfélög sjómanna, þau sem eru nú í F. F.
S. í., hafa sitt hlutverk að vinna eftir sem áð-
ur, og ekki mundi umrædd skipulagsbreyting
Fiskifélagsins hamla þroska þeirra á neinn
hátt.
Víkingur og Ægír,
Að lokum nokkur orð um sjómannablöðin.
VÍKINGUR
29