Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1941, Blaðsíða 31

Rekduflahættan við strendurnar
í byrjun yfirstandandi hildarleiks, var deilt
um hvaða fjarlægðir skyldu kallast hættu-
um hvaða fjarlægðir frá ströndum styrjaldar-
aðila skyldu kallast hættusvæði,og hvað ekki.
en annað innbyrt, og það er, hvort tundur-
duflahættan sé ekki mun meiri hér við land
en annars staðar. Þær fréttir, sem berast dag-
lega um að tundurdufl sjáist á reki, eða að
þau springi í grjótinu hjá bæjardyrunum, er
ljós vottur þess, hvaða hætta bíður fiskimanna
og farmanna okkar. Einn mætur skipstjóri átti
tal um þetta við blaðið og fórust honum svo
orð: „Það verður víst ekkert gert í þessu fyr
en 2—3 af skipunum okkar eru komin á botn-
inn“. — Þessi orð lýsa vel því sinnuleysi er rík-
ir um öryggismál sjófarenda, það þarf alltaf
að þreifa á áður en framkvæmdir koma. — I
þessu tilfelli megum við ekki, eins og svo oft
þannig upp, að heimili þeirra hjóna hefir frá
öndverðu og fram á þennan dag verið í
fremstu röð mestu myndarheimila hér í bæ.
Að endingu vil ég óska þess að sú sama
hamingjusól sem hingað til hefir lýst upp
leiðirnar og haldið hlífiskildi yfir störfum og
stjórn Sigurðar Guðbrandssonar, megi enn, og
allt til enda vera sú leiðarstjarna sem hon-
um nægir.
Og þótt margt élið sé dimmt og báran brött,
sem hvorttveggja eru tilheyrandi tálmanir á
leið þeirra manna sem hafa gert sér sjó-
mennsku að lífsstarfi, þá finst mér þegar á
allt er litið, að Sigurður Guðbrandsson hafi
þrátt fyrir allt verið sólarmegin í lífinu.
Jón Sigurðsson.
„fljóta sofandi að feigðar-ósi“. Við verðum
að taka föstum tökum á þessu máli, og krefj-
ast þess:
1. Að eftirlit með rekduflum verði aukið
stórlega.
2. Að sjái skip rekdufl við strendur landsins,
skuli því skylt að bíða á staðnum, þar til
eftirlitsskip kemur á vettvang, ef ferðir
þess leyfa það. Annars að láta út flagg-
bauju á staðnum.
3. Sjái skip dufl og geti ekki haft auga með
því, skal það tilkynna það til næstu loft-
skeytastöðvar, og yfirvöld á þeim stað sjá
um að skip verði sent á staðinn.
Það liggur í hlutarins eðli, að það kemur
ekki að fullum notum, þó tilkynnt sé að dufl
sjáist hér og þar, og láta svo allt vera í óvissu
um það, hvort þau verða gerð óskaðleg eða
ekki.
Hér má ekkert hálfkák eiga sér stað. Það
verður ekki liðið. Og hætturnar sem sjó-
mennirnir íslenzku þurfa við að etja nú á tím-
um, virðast vera nægilega miklar fyrir, þó
ekki verði beinlínis gerður leikur að því, að
auka á þær með ófyrirgefanlega slælegu eftir-
liti með tundurduflareki við strendur landsins.
Trúlofunarhríngar,
Boröbúnaður,
Tækifærisgjafir
i góðu úrvali.
Guðm. Andrésson, gullsmiður
Laugaveg 50 . Sími 3769
31
VÍKINGUR