Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1941, Blaðsíða 1

5 1 Ó m F) H H R B L F) Q ! Ð
UIKIH6UR
ÚTGEFANDI: FARMANNA- OG FIS KIM A N N AS A M B A N D ÍSLANDS
III. árg., 1. tbl. ReyUjavík, janúar 1941
ÁRAMÓT
Árið 1940 er liðið, fyrir margar þjóðir hef-
ur það verið ár sorgar og eyðileggingar. Ekki
hefur þjóð vor alveg sloppið við afleiðingar
hins hörmulega hildarleiks, sem nú er háður
í námunda við okkur, þótt segja megi, að við
höfum sloppið mjög vel til þessa, þegar tekið
er tillit til þess, hvað aðrar þjóðir verða að
líða, og einnig til þess, hve oft við hættum á
tæpasta vaðið í hinni daglegu lífsbaráttu sjó-
mannanna. Land okkar hefur verið hertekið
af erlendu stórveldi, eins og svo mörg önnur
lönd. Það, að við höfum enn að mestu sloppið
við almenn óþægindi af völdum hertökunnar,
er að sjálfsögðu mest að þakka legu landsins,
svo og nokkuð eðli hertökunnar. Það mun þó
vera heitasta ósk allra sannra íslendinga, að
því fargi verði sem fyrst létt af þjóðinni. En
til þess að þjóðin geti orðið frjáls þjóð og
notið frelsisins, eins og menningarþjóð sæmir,
er ekki nóg að losna við hið erlenda setulið.
Þegnaimir þurfa einnig að verða frjálsir, en
þeir eru og verða fangar í sínu eigin landi á
meðan að þeir eru dæmdir til ævarandi vinnu-
mennzku hjá allskonar landshornalýð, er
safnast. hefur í bæina og lifir þar á því, að
vera hattvirtir kjósendur, leggja ekkert á sig,
en heimta allt af öðrum. Auðvitað á þetta ein-
ungis við þá, sem ekki vilja vinna. Þannig eru
þá hinir vinnufúsu dæmdir til þrældóms fyrir
þenna lýð og misjaínlega vitur stjórnarvöld,
bæði bæja og ríkis.
Þetta er ekki hið rétta ástand og því verður
að breyta. Skattalöggjöfin og útsvörin verða
að vera sniðin þannig, að til einhvers sé að
vinna og strita daga og nætur.
Lítið hefur áunnizt í hinum ýmsu áhuga-
málum sjómanna á hinu ný-liðna ári, og veld-
ur þar mestu um hið óvenjulega ástand, að oss
er tjáð. En nú virðist vera þeir uppgripa-
tímar, fyrir verzlun og sölu sjávarafurða, að
vel mætti ætla að nú yrði hafizt handa um
stórfellda lausn þeírra mála; þarf víst ekki
að minna á, að fyrir dugandi starf íslenzkra
sjómanna velta nú þær fjárfúlgur inn í landið,
sem fáa hefur víst nokkurntíma dreyrnt um,
hvað þá heldur séð, hér hjá oss. Bíðum við nú
og sjáum hvað gerist á í hönd farandi Alþingi
í málum þeim, er sjómenn hafa sérstaklega
beitt sér fyrir á síðustu tímum.
Veltur á miklu um lausn þeirra, sérstak-
lega fyrir framtíð sjómannastéttarinnar. Það,
sem gert hefir verið, er lítið, en það, sem þarf
að gera, er mikið og mikilsvirði.
Það þykir ekki hlíta að fara hér um mörg-
um orðum að þessu sinni. Þó skal aðeins minna
á, að það málið, sem efst er í huga sjómanna,
auk vitamálanna, er skólabygging sú, hin
margum talaða, sem sjómenn hafa beðið eftir
svo árum skiptir.
Eins og ástatt er nú um vitamálin, þar með
er átt við fyrirmæli hins erlenda setuliðs um
að eigi skuli loga nema á einstöku vitum, og
1
VÍKINGUR