Sjómannablaðið Víkingur - 01.07.1959, Síða 17

smál
^Lijtitjóra off itýrimannajélacjiÉ sQícla
Fjölmennur fundur var hald-
inn í Skipstjóra- og stýrimanna-
félaginu Aldan 29. maí s.l. va'rð-
andi síldveiðarnar fyrir Norður-
landi. Var samíþykkt að fela
stjórn félagsins, að vinna að því
að tekinn yrði upp sá háttur að
Norðurlandssíld yrði g'reidd á
sama hátt og gildir um Suður-
landssíld, þ. e. að síldin yrði
keypt við skipshlið og vegin í
stað þess að vera mæld.
Skýrt var frá húsakaupum
sambandsfélaga F.F.S.I. og lýsti
fundurinn ánægju sinni yfir
þeim áfanga er með því va'r náð.
Rætt var um kjör 2. stýri-
manns á togurunum. Var upp-
lýst að kjör þeirra væru nú það
rýr í hlutfalli við háseta, að
margir er kæmu út af skólanum
með full réttindi, vildu heldur
vera hásetar áfram, heldur en
®-------------------------------
urum. Og í flugvélum í 5 til 10
þúsund feta hæð er mun minni
loftþrýstingur en nokkru sinni
verður á jörðu niðri.
Við fjallgöngu lækkar loft-
þrýstingur um einn mm við
hverja 11 m (1 millibar á hverj-
um 8 m). Við að klífa meðalhátt
fjall, eins og t. d. Esjuna, komast
menn því í loftþrýsting, sem
er nokkru lægri en minnsti loft-
þrýstingur, sem mælzt hefur við
yfirborð sjávar. Reynslan sýnir,
að menn þolaloftþynninguna mis-
vel, sumir fá höfuðverk og aðra
vanlíðan í tiltölulega lítilli hæð.
Þetta er skiljanlegt, þegar
haft er í huga, með hve miklum
þunga lofthjúpurinn hvílir á
yfirborði líkamans. Loftþunginn
er um eitt kg. á hvern flatar-
sentimetra, það eru 10 tonn á
hvern flatarmetra, eða um 17
tonn á líkama meðalmanns. En
inni í holrúmum og vefjum lík-
amans ríkir sami þrýstingur,
þannig að fullkomið jafnvægi
2. stýrimenn. Samþykkt var að
félagið legði allan þunga á að
bæta kjör þeirra við næstu samn-
inga.
Þá var ’rætt um hafnarmál
Reykjavíkur og þó sérstaklega
um vestur-höfnina. Miklar um-
ræður urðu um málið og var kos-
in þriggja manna nefnd, til þess
að semja álit fundarins er fylgir
hér á eftir.
Á fjölmennum fundi í Skip-
stjóra- og stýrimannafélaginu
Öldunni, höldnum hinn 29. maí
1959, þar sem meðal annars var
rætt um það ófremdarástand,
sem ríkir við vesturhöfnina (svo-
kallaða bátahöfn) vorum við
undirritaðir, Andrés Finnboga-
son, Þorvaldur Árnason og Krist-
ján Gunnarsson, kostnir til að
skiia áliti um mest aðkallandi
-------------------------—
ríkir að jafnaði. Við breytingar
á loftþrýstingi raskast þetta
jafnvægi um stundarsakir eins
og þegar er lýst.
Kafaraveiki má skýra með ein-
földu dæmi. Tökum gúmmíblöðru
og blásum hana upp með léttri
lofttegund, vatnsefni eða helíum,
og sleppum henni síðan. Hún
stækkar og þenst út, eftir því
sem hærra kemur, vegna þess að
þrýstingurinn á hana að utan
minnkar, og hún springur, ef hún
kemst nógu hátt. Ef við drögum
hana niður, áður en hún spring-
ur, og aukum síðan þrýstinginn
á henni að utan, dregst hún
saman og slaknar. Á svipaðan
hátt haga frumur líkamans sér
við þrýstingsbreytingar utan frá.
Og það er eðlilegt, að gigtveikt
fólk sé öðrum viðkvæmara. Aukin
gleymni og aðrar geðbi’eytingar
eru þá afleiðing af breytingum
í frumum heilans. Munnmæla-
sögur um veðurnæmi fá þá hér
með eðlilega skýringu.
lagfæringar vegna umrædds
ástands.
Teljum við af eigin reynslu og
annarra efti’rtaldar lagfæringar
ekki þola neina bið:
1. Bryggjuvörður.
2. Lýsing á bryggjurnar.
3. Raftengikassar.
4. Vatn á bryggjurnar.
5. Bættur útbúnaður bryggj-
anna.
6. Símaaðgangur.
7. Aukið athafnasvæði.
8. Lokun hafnarinnar.
9. Löndunarkranar.
10. Gatan, að og frákeyrsla.
Um 1. Eins og öllum er kunn-
ugt, er starfandi bryggjuvö'rður
í öllum verstöðvum við Faxaflóa
og víðar á vetrarvertíð. En í
Reykjavíkurhöfn ríkir slíkt
ófremdarástand, að allt f'rá opn-
um trillum og upp í 200 ’rúmlesta
skip hnoðast skipulagslaust við
3 bryggjustubba, sem verða allt
að því ónothæfar um flóð. Vegna
skipulagsleysis liggja bátar oft
það órúmlega, að skip sem kem-
ur að og þarfnast afsetningar
tafarlaust, tefst til stó'rtjóns af
þeim sökum. Auk þess verða oft
tjón á bátum vegna þessarar
ringulreiðar.
Um 2. Þar sem bryggjurnar
fara í kaf á flóðum, er b'rýn
nauðsyn að háir stólpar séu á
hornum bryggjanna, þar sem
jafnframt væri komið fyrir ljós-
kerum, sem lýstu upp bryggj-
u'rnar. Nauðsyn á þessu virðist
augljós, enda munu hafnaryfir-
völdin kannast við tjón af þess-
um sökum. Ennfremur þarf rautt
ljós til að sýna hornið á bryggj-
unni.
Um 3. Þegar ýmsar viðgerðir
fara f'ram í bátunum við bryggju,
er nauðsyn á að fá rafmagn úr
landi bæði til ljósa og til drift-
ar verkfærum, sem í flestum til-
fellum eru orðin í’afknúin.
Um 4. Nú á sí.ustu vertíð lagði
borga'rlæknir svo fyrir, að lest-
ar og lestarborg bátanna yrði
þvegin úr fersku vatni. Á ver-
tíðinni var ekki aðstaða til að
framfylgja þessu sökum skorts
á vatni. Leggja verður sé'rstaka
áherzlu á, að vatnsslöngur séu
VÍKINGUR
137