Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1975, Side 41
Fjölvmnsluverið í Sakhalín
Fjölvinnsluver kallar Boris
Kovalenko, forstjóri Fiskvinnslu-
stöövar Suöur-Sakhalín, fyrirtæki
sitt.
Vissulega er það fjölhæft: Hér
er fiskur veiddur og unninn, hér
eru framleiddar hinar margvís-
legustu matvörur, fullunnar og
hálfunnar, héöan er stunduö loö-
selaveiöi og fiskirækt i vötnum.
„Eiginlega er þetta heil fisk-
iðnaðarsamstæða“, segir Boris
Kovalenko, „hin eina sinnar teg-
undar á öllu Kyrrahafssvæði Sov-
étríkjanna. Upphaflega var ætl-
unin að við verkuðum aðeins fisk
fyrir íbúa Sakhalínhéraðs. Til-
raunir til að auka fjölbreytni vör-
unnar komu okkur á þá skoðun,
að nauðsynlegt væri að hafa okk-
ar eigin veiðiflokk, er stundaði
veiðar árið um kring.
Fastir fiskimenn eru ekki ýkja
margir við fyrirtækið, eða 25
manns af 560 manna starfsliði.
Ársafli þeirra er áætlaður 650
lestir. Veiðisveitimar veiða hnúð-
lax, ljósdoppung (Salmo leucoma-
enis),rauðku (Leuciscus brandti),
tæmen (Hucho taimen), navögu
(þorskfiskur, Eleginis gracilis),
silfurloðnu (Osmerus eperlanus),
og krabba í flóum, ám og vötnum
á suðurhluta eyjarinnar. Þeir
nota lagnet, reknet og allra handa
gildrur.
Um mesta annatímann, í júlí
og ágúst, ræður fyrirtækið svo 20
veiðimenn til viðbótar.
Auk þeirra 650 lesta, sem fyrir-
tækið sjálft veiðir tekur það 2800
tonn til vinnslu frá samlagsbúum
á austur- og vesturströnd eyjar-
innar. í sjávarþorpi nokkru er
deild þar sem fiskur er saltaður
og maríneraður. Hér var nýlega
reist ný nýtízku hrognastöð, sem
í ár verður búin fruinlegum
vinnslufæriböndum. Fyrsta sjálf-
virka vinnslulínan af þessu tagi
til verkunar laxhrogna hefur nú
verið í notkun á annað ár í þorp-
inu Okhotsk. Tveir stjórnendur
afkasta nú meiru á einni vakt en
sex menn gerðu áður. Sjálfvirku
tækin salta hrognin og búa um
þau, og gæðin eru ágæt. Aðal-
atriðið er þó, að miklu erfiði hef-
ur verið létt af fólki.
Aðalhluti fyrirtækisins er í
höfuðborg eyjarinnar, Suður-
Sakhalínsk. Þar er reykhúsið og
matardeildin. 1 reykhúsinu eru 4
sigklefar, 10 ofnar fyrir kald-
reykingu og einn fyrir heitreyk-
ingu. Reykframleiðslan er sam-
eiginleg fyrir alla ofnana. Agnir,
sem geta reynzt krabbavaldar,
eru síaðar úr reyknum, öllum
neistum eytt og sóti, og síðan er
reyknum blásið í klefana. I hverj-
um klefa eru 8 hólf eða búr, sem
hreyfast í hring eftir spori. Flutn-
ingur til og frá fer fram á raf-
knúnum vögnum.
Ársframleiðslan er um 2000
lestir af reyktum fiski: síld,
þorski, hnúðlaxi, nototeníu (Not-
othenía ciriiceps) og japönskum
maki’íl (Pneumatiphorus japon-
icus).
í matardeildinni eru framleidd-
ir 63 réttir, þ. á. m. hefðbundnir
rússneskir fiskréttir, svo sem
fylltur tæmen og rauðka, fiskur
í hlaupi, salöt, deigbollur með
fiskfyllingu og margt fleira. Auk
þess framleiðir fyrirtækið sér-
rétti, sem hafa hlotið mikið lof
á „smakksýningum", sem öðru
hvoru er efnt til á beztu veitinga-
húsum borgarinnar.
Af öðrum nýjungum má nefna
skelfisksalatið „Undur“, fisk-
kæfu, réttinn „Austur“ úr hval-
kjöti, langstyrtlu (Theragra chal-
cogramma) og svínafeiti, síldar-
feiti, salat úr smokkfiskafálmur-
um og íspinnar með kröbbum.
Niðursuða í „f jölvinnsluverinu“.
Seley, eitt af þremur loðselalátrum, sem vitað er um
í heiminum.
VÍKINGUR
193