Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1976, Side 23

kapaltengdum höfuðlínumæli á
flotvörpunni.
Það er margs að gæta þegar
töflurnar um afla á togtíma eru
athugaðar. Aflinn á togtíma (töfl-
ur 1—3) gefur ekki nema nokkra
hugmynd um þéttleika lóðning-
anna. Á stundum var kolmunninn
svo styggur eða kolmunnaræman á
svo óreglulegu dýpi að ekki var
unnt að láta vörpuna fylgja lóðn-
ingunum nema stöku sinnum á
toginu. Einnig lenti skipið oft út úr
lóðningunum ef mikill straumur
var og var þá dregið lengi í
„dauðum sjó“ meðan reynt var að
komast í lóðningarnar aftur.
Þegar líða tók á tilraunatíma-
bilið fiskaðist lítið meðan dregið
var yfir myrkratímann eða í hin-
um svokölluðu næturtogum.
Hvað viðvíkur heildaraflanum á
timabilinu sem var tæplega 550
tonn er þess að gæta, að vegna til-
raunavinsnlunnar varð að halda
stranga tímatöflu að því er varðar
landanir. hráefnið þurfti að berast
að sem ferskast og þar sem
vinnslumöguleikar viðkomandi
vinnslustöðva voru mjög litlir var
oftast haldið til lands eftir nokkur
tog en ekki reynt að fylla alla kassa.
Mikill tími fór í siglingar að og frá
löndunarstöðu m.
Talsverður dagamunur var á
því hversu veiðanlegur kolmunn-
inn var. Þegar hann var í vel veið-
anlegu ástandi fengust mjög góð
tog. Þau gætu hafa orðið miklu
stærri, ef hægt hefði verið að dæla
aflanum úr vörpunni. Var þá oft
híft fyrr en ella þegar höfuðlínu-
mælir sýndi að mikið gekk inn í
vörpuna. Þetta var gert af ótta við
að varpan myndi springa þegar
hún væri innbyrt, eða að aflinn
næðist hreinlega ekki inn ef stærra
tog væri tekið.
Ekki var fullreynt hversu veiðin
loðnuvarpan er á kolmunna, en þó
var hann vel veiðanlegur í hana
um tíma. Sama má segja um
botnvörpuna. Það er þó enginn
vafi á því að Engelvarpan er það
veiðarfæri, sem best hentar við
SPARIS JOÐUR
VÉLSTJÓRA
Hátúni 4a
(á homi Laugavegs og Nóa-
túns)
Afgreiðslutími kl. 09,30—15,30
og 16,30—18,00
Við bjóðum viðskiptavinum vor-
um upp á alla almenna þjónustu
og næg bílastæði
® 28577
þessar veiðar og því stærri sem
hún er því betra, svo framarlega
sem skipin ráða við hana.
Segja má, að tilraunaveiðarnar
hafi gengið mjög vel, einkum þó í
öðrum leiðangri, þegar mjög
skammt var stansað á miðunum og
mestur tíminn fór í siglingar á
löndunarstaðina
Þess má geta að nótaskipin
Börkur og Eldborg komu á veiði-
svæðið og reyndu kolmunnaveiðar
í loðnuvörpu, og Börkur síðan í
Engelvörpu af minni gerð en not-
uð var á Runólfi. Svo illa vildi til,
að kolmunnalóðningarnar voru
fremur litlar og fiskurinn styggur
þann tíma, sem skipin reyndu
veiðarnar og varð afli því lítill. Það
kom þó fram, með því að toga á
sama svæði og á sama tíma og
Börkur, að stærri Engelvarpan var
mun fisknari en sú minni. Til að
mynda fékk Runólfur 30—40
tonn, en Börkur um 15 tonn í
samanburðartogi.
Gera þarf frekari tilraunir með
kolmunnaveiðar á þessum tíma
með skipi, sem getur dælt aflanum
úr vörpunni og hefur mikið lestar-
rými. Þannig má fá úr því skorið
hversu mikið er raunverulega hægt
að veiða og hvort stóru síldar- og
loðnuveiðiskipin okkar henti til
þessara veiða, þvi að arðbærar
veiðar á þessari fisktegund hljóta
einnig að byggjast á bræðslu-
veiðum, að minnsta kosti meðan
verið er að þróa vinnsluaðferðir og
vinna markaði fyrir afurðir fisks-
ins.
ÁNANAUSTUM
SlMi 28855
Elrfa og sfærsta veiSarfaora-
verzlun landsins.
VÍKINGUR
351