Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1976, Qupperneq 39

Forstjórinn kom æðandi útúr
skrifstofu sinni og sagði við sölu-
manninn í reiðum tón: — Það er
ekkert, sem heitir að segja: „Við
höfum ekki haft það lengi.“ Þú átt
að segja: „Því miður höfum við
það ekki í dag, en við eigum von á
því.“ Hvað var það annars, sem
við höfum ekki haft lengi?
— Rigningu.
McThirsty kom til borgarinnar,
og þegar hann kom heim aftur
sagði hann við nágranna sinn: —
Þá bestu ræðu, sem ég hef nokk-
urntíma heyrt hélt Ameríkani á
Grand Hótel í gær.
— Nú, hvað sagði hann?
Hann sagði: — Ég borga.
★
★
Menn reka sig oft óþyrmilega á
sannleikann, en flestir halda áfram
eins og ekkert hefði gerst.
Kona, sem var að máta pels,
sagði við afgreiðslustúlkuna: —
Viljið þér lofa mér því, ef mann-
inum mínum líkar ekki pelsinn, að
neita að taka hann aftur.
★
★
Fjörlð mitt er farið brott,
fátt er nú til bjargar
Helvíti á haninn gott,
að hafa þær svona margar.
k-: @
Ca (/ v*
— Ég þarf að kaupa jólagjöf handa
konunni.
— Farið þér uppá sjöunda hæð. Þar er
deild fyrir ódýrt glingur.
★
Verðlaunasvínið
Larsen stórbóndi hafði hlotið
fyrstu verðlaun á svínasýningu og
hann hafði boðið allri sveitinni
heim til að skoða verðlaunagripinn
á ákveðnum degi, en svo varð hann
að takast ferð á hendur einmitt
þennan dag.
— Þú verður að fá fólkið til að
fresta heimsókninni, sagði hann
við konu sína. — Ég vil sjálfur vera
viðstaddur athöfnina.
Konan sá fram á, að hún næði
ekki til allra og tók það ráð að
auglýsa í sveitablaðinu á þessa
leið:
„Þar sem maðurinn minn verð-
ur fjarverandi í nokkra daga, eru
heiðruðu vinir okkar beðnir að
bíða til mánudags með að koma og
líta á svínið.“
VÍKINGUR
367