Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1981, Blaðsíða 39

Oft voru hvalimir stærri en bátamir.
grindumar, öðru hvoru sást
sporður eða höfuð koma upp úr
eldrauðum sjónum. Hver hvalur-
inn á fætur öðrum var dreginn
buslandi á land. Sumir á bátun-
um kræktu í þá og reyndu að
teygja sig út fyrir borstokkinn og
skera. Færeyingarnir voru orðnir
óðir.
Maður um borð í litlum hvítum
árabát hafði krækt í hval sem tók á
rás með bátinn. Tveirfullorðnirog
tveir drengir voru um borð og ríg-
héldu í spottann. Báturinn sví-
hallaði, kastaðist til og skall utan í
aðra báta. Annar drengur flúði
fram í stafn. Menn í öðrum bátum
stungu hvalinn sem djöflaðist svo
að komu boðaföll. Eitt skiptið
kom hvalurinn hálfur upp úr og
stangaði bát svo glumdi í og kliður
heyrðist frá áhorfendaskaranum.
Oft munaði hársbreidd að iitli
báturinn færi á hliðina en alltaf
héldu mennirnir í spottann.
Ég hitti mann sem talaði ís-
lensku og við tókum tal. Hann
hafði svart liðað hár, frekar stór-
gerður í andliti og angaði af tann-
læknalykt.
„Einu sinni stangaði grind bát
svo gat kom, en mennirnir héldu
henni fastri svo báturinn sykki
myndir. Færeyingar höfðu vaðið
út í, með kaðal á milli sín og
fremsti maður hélt á krók. Fremsti
maðurinn hjó króknum í særðan
hval sem mannaflinn dró upp í
flæðarmálið. Annar dró stóran
hníf úr tréhulstri og skar rétt aftan
við öndunaropið, þegar hvalurinn
var rólegur í augnablik. Blóð
sullaði úr sárinu og stórt gat opn-
aðist. Ég titraði og skalf af spenn-
ingi og var of æstur til að finna til.
Auðvitað var filman búin þegar
mest gekk á. Erlendir atvinnuljós-
myndarar óðu um, pollar stóðu út
í og fylgdust með. Mér sýndist
annar hver maður vera með
myndavél.
Mennirnir í bátunum stungu
Eldri maður sker hval til ólífis.
VÍKINGUR
39