Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1985, Síða 99

Tónlist
Hci' oé nú
íku, þannig aö hljóöfæraleik-
ararnir þurfa aö þregða fyrir
sig ólíkum töktum. I stuttu
máli er hlutur þeirra geysi-
góður. Einar Kr. Einarsson
fær sérstakt hrós fyrir kassa-
gítarleikinn (er i námi i Lon-
don) og Pétur Grétarsson
næstum eins mikiö fyrir
trommuleik og Siguröur Rún-
ar Jónsson getur spilaö vel á
hvaö sem er.
Þessi plata Kristinar Ólafs-
dóttur er pólitisk, á móti her,
fátækt og misrétti, og jafn-
framt lofsöngur til lífsins sem
nær hápunkti i síðasta lagi
plötunnar, Þökk sé þessu lífi
eftir chilönsku listakonuna
Violetu Parra, i þýöingu Þór-
arins Eldjárns.
Kristín fer mjög vel meö
texta i söng, söngstill hennar
fágaöur og skýr. Hún fær
ágæta aðstoð á stundum frá
Valgeiri Skagfjörö sem einnig
leikur á pianó á þessari plötu.
Ógetiö er svo framlags Tóm-
asar R. Einarssonar sem leik-
ur á kontraóassa og gerir t.d.
ansi vel í laginu Hanarnir
tveir, sem er mjög kröftuglega
og fagurlega flutt af öllum
aðilum. Annaö kröftugt lag og
skemmtilegt er Jólasálmur
sjónvarpsalþýöu eftir Pétur
heitinn Pálsson (sem samdi
tónlist við Sóleyjarkvæöi).
Kristinu tekst sérlega vel upp
i söng i þvi lagi.
Vísnaplata þessi inniheldur
sem sagt bæöi Ijúfmeti og
skörungsskap, en þaö sem er
aðall hennar er mikil vand-
virkni, hæfni músikantanna
og góð stjórn og yfirsýn þeirra
Einars Kr. Einarssonar og
Siguröar Rúnars Jónssonar.
Sérlega lukkulegt upþátæki.
Smartband
Skemmtilegt fjögurra laga
flipp Kjartans Ólafssonar
fyrrum poppara og nú nema í
SMARTBAND
göfugum tónsmiöum og Pét-
urs Grétarssonar trommara.
Dulitiö heyrist i gitarleik
Kristjáns Eldjárns Þórarins-
sonar og bassaleik annast
Skúli Sverrisson sá er tvisvar
áöur er getiö. Ég vil vera bláu
augun þín gæti vel smolliö i
eyru landans, karlrembutexti
eftir llluga Jökulsson sunginn
i hans stil af Magnúsi nokkr-
um Ragnarssyni leikara. Af
öörum lögum nefni ég La-líf,
sem er Ijúfur söngur afturá-
bak og áfram upp úr grein i
Mogga. Smart lítið uppátæki
hjá strákunum.
MagnúsThor:
Crossroads
Magnus Thor er Magnús
Þór Sigmundsson, sem margt
gott lagið hefur samiö á sin-
um ferli, bæöi einn á báti, meö
Jóhanni Helgasyni og i stór-
poppsveitinni Change sem
mjög svo reyndi aö slá i gegn í
Bretlandi á 8. áratugnum. Enn
á ný virðist Magnús stefna á
erlenda athygli, því aö Cross-
roads er gefin út hjá RCA og
allt skrifað mál á umslögum á
enskri tungu, og þá auðvitaö
textarnir.
Magnúsi er þeirrar geröar
aö hann vill oftast segja eitt-
hvaö markvert meö textum
sínum og er svo enn. Hitt er
annað mál aö ekki tekst hon-
um alltaf aö koma manni i
skilning um hvaö hann er aö
fara. Þótt Magnúsi sé þetta
allt auðskilið verður hann aö
hafa í huga aö kaupendum
plötu hans er ekki kunnugt
um þau tilefni sem uröu hon-
um aö yrkisefni.
Hljóöfæraleikur finnst mér
góöur á Crossroads, sérstak-
lega gitarleikur Þóröar Árna-
sonar Stuómanns og Þursa,
en auk hans spila undir ör-
ugga rödd Magnúsar Þórs
Ásgeir Óskarsson trommari,
Skúli Sverrisson bassaleikari
(sá sami aftur, já), Þorsteinn
Jónsson hljómborösleikari og
Vilhjálmur Guöjónsson saxó-
fónleikari.
í heild er platan i þyngri eöa
dekkri kantinum. Best þykja
mér rólegu lögin Gohst-
writers og Beautiful World,
Dr. Plesae er kröftugt (en
texti ruglingslegur) og titillag-
iö ágætt, eins framhaldiö af
því, Gohst Lovers.
Crossroads er hin fram-
bærilegasta skífa, enda þótt
hún geri liklega engan usla
erlendis, „sándiö" gott, og ég
hef grun um aö ég væri miklu
ánægöari meö hana ef text-
arnir heföu ekki farið aö ergja
mig ... Magnús fær sarnt stigi
meira en Herbert vegna betri
músiklegrarheildar.
VÍKINGUR 99