Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1985, Síða 21

32. þing FFSI
lagfæringum gegnum Alþingi
á siöasta vori, þrátt fyrir aö
þar höfum viö ekki náö nema
áfanga í leiðréttingu á okkar
tryggingamálum i dánar- og
slysatilfellum.
F.F.S.i. hefur unnið aö þvi
aö kanna með hvaöa hætti
væri hægt aö kaupa hóp-
tryggingu fyrir félagsmenn,
sem greiddi þeim veikinda-,
slysa- og dánarbætur þegar
skyldutrygging atvinnurek-
andansgildirekki.
Þeir möguleikar veröa siðar
kynntirá þessu þingi.
I siðustu kjarasamningum
fiskimanna náöist loksins
fram þaö réttlætismál aö
fiskimenn á bátakjarasamn-
ingum greiddu í lífeyrissjóö af
öllum launum. Þetta ákvæði
tekur aö fullu gildi i lok samn-
ingstimans um áramótin
1986 — 87. Sjávarútvegsráð-
herra Halldór A. stuðlaði aö
lausn þessa réttlætismáls.
Fyrir fáum árum heföi veriö
sagt aö fullnaðarsigur væri
unninn i lifeyrismálum meö
þessu samningsákvæöi, en
svo er ekki i dag. Lifaldur okk-
ar islendinga lengist meö
hverju ári. Sú þróun veldur
vanda i lífeyriskerfinu. Rétt-
indi hafa verið aukin, án þess
aö auknar inngreiöslur hafi
komið til.
Ég ræöi þessi mál ekki
frekar nú, en vek athygli þing-
fulltrúa á nefndaráliti um
stöóu lífeyriskerfisins sem
fylgir skýrslu stjórnar.
Siðlaus viðbrögö
Allmikil lagfæring hefur
veriö gerð á kauptryggingu
fiskimanna siöustu tvö árin,
en þaö réttlætismál aö sjó-
menn fái almennt starfsald-
ursþrep inn i sina kjarasamn-
inga náöi ekki fram aö ganga.
i því sambandi get ég ekki
dregið dul á þá skoðun mina
aö of fljótt hafi verið gengiö til
samninga af hálfu okkar i
F.F.S.Í. á siöasta vetri, en þaö
met ég svo vegna siðari
samninga undirmanna við
viösemjendur okkar.
Barátta okkar manna fyrir
bættum kjörum hefur oft
kostaö miklar fórnir þeirra
manna sem að félagsmálum
vinna, ekki hvaö sist á þetta
viö um þá menn sem eru for-
menn stéttarfélaga.
Formenn stéttarfélaga
veröa oft aö taka mál upp á
sina arma og gerast persónu-
gerfingar stéttarfélagsins.
Komiö hefur þaö fyrir aö for-
mennirnir hafa orðið fyrir aö-
kasti og ásökunum frá sinum
viösemjendum, slikt hefur þó
yfirleitt hjaönaö og allt falliö i
sinn eölilega farveg, þegar
ágreiningur er leystur.
Nú viröist svo sem á þessu
ætli aö veröa undantekning
og aö formanni stéttarfélags
eigi aö vikja úr starfi vegna
aðgerða í félagsmálum. Slik
viöbrögö viðsemjenda okkar
eru svo siölaus aö engu tali
tekur, og aö sá aðili sem
þannig gengur á undan meö
þvingunum á trúnaðarmann
stéttarfélags, þvert ofan i 11.
gr. laga um stéttarfélög og
vinnudeilur, skuli heyra undir
stjórnsýslu Dómsmálaráðu-
neytis vekur vissulega upp
efasemdir um réttlæti i þessu
landi, þar sem allir þekkja
alla.
Um loftskeytamenn
og undanþágumenn
Einni stétt manna viröist
muni fækka i okkar samtök-
um, en þaö eru loftskeyta-
mennástórum togurum, sem
svo eru nefndir. Nú er þaö
vissulega teygjanlegt hugtak
hvaö er stór togari en málið
snýst ekki um þaö. Þarna er á
ferðinni sú tækniþróun, sem
óhjákvæmilega á eftir aö
breyta mikilvægi og fjölda
manna i starfsgreinum á
ýmsum sviðum í framtiöinni.
Vandamál þeirra manna sem
af þessum ástæöum þurfa aö
hverfa frá sinum störfum, til
Sumir hlustuöu á ræöu
Guðjóns af mikilli ein-
beitni, t.d. Halldór Ás-
grimsson sjávarútvegs-
ráöherra og Þorsteinn
Gislason fiskimála-
stjóri, sem voru meöal
gesta við setningu
þingsins.
VÍKINGUR 21