Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1986, Blaðsíða 24
Hann var í fríi og lá í landi,
aö leysa af heima var enginn vandi,
konan var að þvíkomin aö fæöa
og hvergi um neina húshjálp aö ræöa.
En hvaö munar karlmann um kerlingastörfin
þó kannski sé stundum fyrir þau þörfin?
Konan var heima en haföi engu aö sinna
nema huga um krakka, þaö er ekki vinna.
Hún sagöi: „Elskan þú þarft ekkert aö gera
aðeins hjá börnunum heima aö vera,
ég er búin aö öllu, þvo og þjóna,
þú þarft ekki aö þæta, sauma eöa prjóna.
Jj
Matur er útbúinn allur íkistunni,
það ætti aö duga svona í fyrstunni,
aöeins aö líta eftir öngunum átta,
yla upp matinn og láta þau hátta“.
fjrf ■ :
Nú skyldi hann hafa þaö náöugt og lesa
og ná sér í ærlegan skemmti pésa,
hann var ekki sestur og varö nokkuö hissa
er vældi íkrakka: „Mér er aö pissa“.
T 7
«- ’
• "
-
Skipstjóri
Vart þeirri athöfn var aö Ijúka
er veinaöi annar: „Ég þarfaö kúka“.
Þarna var enginn einasti friður
efætlaöi hann aö tylla sér niöur.
I
afleysingum
Dagurinn leiö svona í sífelldum önnum
sem voru ei bjóöandi neinum mönnum,
þvílíkt og annaöeins aldrei í lífinu
útstaöiö hafö’ann í veraldarkffinu.
Ölduna stíga í ósjó og brælu
var ekkert hjá þessu, þaö kallaö’ann sælu,
en þeytast um kófsveittur skamtandi og skeinandi
skiljandi áfloga-seggina veinandi!