Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1986, Blaðsíða 31
Matsveinsraunir
Þaö var á einu fragtskip-
anna okkar nýlega aö mat-
sveinn sendi útgeröinni eftir-
farandi skýrslu meö beiöni
um heimild til að reka létta-
drenginn.
Hegðun og framkoma við
matsvein:
I. Hortugur, kjaftfor, latur.
Vill gera, og gerir, allt annað
heldur en hann á aö gera.
Tregur til vinnu á sunnudög-
um.
II. Framkoma viö matsvein:
Ruddist inn i herbergi aö næt-
urlagi ölvaöur, og kastaöi af
sér vatni á stólsetu. Neitaði
fyrst aö þrifa stólinn, nema
gegn yfirvinnugreiðslu.
Tel hann ekki skipshæfan.
Af þessu gefna tilefni urðu
til eftirfarandi:
Matsveinsraunir
Blundur vær á þrána sigur
en breytist snögglega vöku í
er messastrákur i stólinn mígur
og stappar hortugur gólfið i.
„Hreinsaðu burtu hlandiö, sóöi!“
Hérna dugar ei röddin blið.
„Hunskastu bara til helvitis góöi,
ég heimta fyrir það yfirtiö."
Þessi er sennilega login, en
mér var sögöu hún svona.
Blankur maður hitti á Ás-
geir Hannes i pulsuvagninum
við Útvegsbankann og baö
hann aö lána sér peninga.
— Þvi miður get ég það
ekki, var svarið. Ég hef fastan
samning við Útvegsbankann
um aö ég lána ekki peninga
og hann selur ekki pulsur.
Benni bátsmaöur var nýorö-
inn pabbi og eina nóttina, þeg-
ar hann var í landi, vaknaöi
hann viö öskrin i krakkanum.
Til aö konan vaknaöi ekki fór
hann hljóölega framúr, yljaöi
pelann og skipti um bleiju.
— Þaö er huggulegt aö sjá
hvaö þú ert sætur við þann
litla, umlaöi konan í svefnrof-
unum — maöur gæti hatdiö aö
þú ættir hann sjálfur.
— Ég er hætt við Adda.
Þetta svin hefur verið gift
allan timan án þess að segja
mérfrá þvi.
— Nú, hvernig fékkstu aö
vita það?
— Maðurinn minn sagði
mérþað.
— Hundurinn minn er álíka
viturog ég sjálf.
— Svona ættiröu ekki aö
segja. Hugsaöu þér ef þér dytti
einhverntima í hug aö selja
hundinn.
— Þúertsvohjólbeinóttað
svin getur hlaupið milli fót-
annaáþér.
— Er það satt? Viltu
reyna?
Stjórnmálamaöur gekk hart
fram í aö ná endurkosningu.
Blaöamaöur sþuröi hann hvaö
hann ætlaöi aö gera ef hann
kæmist aftur á þing.
— Um þaö hefég enga hug-
mynd ennþá. Fyrst um sinn hef
ég meiri áhyggjur af hvaö ég á
aö gera ef ég næ ekki kosn-
ingu.
Stolið og staðfært úr FISKAREN.
VÍKINGUR 31