Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1986, Blaðsíða 35

Undirbúningur
Vinur minn, sem er í ferða-
skrifstofubransanum, sagði:
Þetta er brjálæði. Þið eigið að
fljúga suður i lönd og fá þar
leigðan bil i mánuð, það er
það eina sem vit er i ef þið
ætlið að keyra um. Það er
hræódýrt og öryggið er miklu
meira. Hugsaðu þér þara
hvað gerist ef billinn bilar eða
þú lendir í umferðaróhappi?
Ef þú ert á leigubil færðu
annan strax og heldur ferð-
inni áfram eins og ekkert hafi
gerst, en ef þú ert á þínum bil
kemstu ekki lengra og friið
snýst upp í martröð með basli
og peningaútlátum. Þetta
sagði vinur minn. Og ég fór að
kanna málin.
Ég komst að þvi að það er
að visu ódýrara að leigja bil í
útlöndum heldur en á islandi,
en það kostar samt allt að
tveim þúsund krónum á dag,
eftir þvi hvað bíllinn er stór.
Og tvö þúsund krónur á dag
eru talsverðir peningar á fjór-
um vikum, i ofanálag á annan
ferðakostnað. Bensínið kost-
ar það sama á eigin bil og
leigubil.
í öðru lagi komst ég að þvi
að þetta með öryggið er ekki
einhlitt. Maður fer að visu
ekki af stað i ferðalag með þvi
hugarfari að eitthvaö hljóti að
fara úr skorðum eða aö mað-
ur lendi i miklum óhöppum, þá
væri betra að fara hvergi. En
auðvitað er ekki heldur geng-
ið út frá þvi sem gefnu að
ekkert komi fyrir, heldur er
ferðin undirbúin til að draga
eins og hægt er úr likunum á
óhöppum. Þaö er gert með því
að hafa bílinn í eins góðu
ástandi og kostur er. Þú veist
best um ástand eigin bíls.
Samt sem áður geta orðiö
óhöpp á ökuferð um útlönd.
Undirbúningur undir að mæta
/Efð handtök, enda þarf oft að binda og leysa landfestar á Norröna.
Sá frægi göngugarpur, Reynir Pétur, brá sér til Færeyja í boöi þarlendra. Hann kunni vel
við sig í hópi islensku starfsstúlknanna um borð í Norröna.
í sólbaði á siglingu.