Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1986, Blaðsíða 37

í fjórða lagi sagði sérviska
min mér að mér mundi liða
betur undir stýri á minum
eigin bil, sem ég þekki og fell-
ur vel við, og ber ekki ábyrgð
á gagnvart öðrum en okkur
hjónum, heldur en annarra
eign, sem ég þekki ekki og
skaþar mér svolitið óöryggi
vegna þess að ég veit ekki
hvað allt smáa letrið á bak-
síöu samningsins þýðir.
Við ákváðum að fara I fríið á
okkar bil, með Norröna til
Færeyja og Noregs og sömu
leið til baka. Við sjáum ekki
eftirþvi.
Sjóferðin
Við fórum að heiman á
sunnudagsmorgni, eins og
fyrr var frá sagt, og ókum
norðurleiðina austur á firði.
Við tókum okkur tvo sólar-
hringa i þann hluta ferðar-
innar og fórum um borð I
Norröna á Seyðisfirði fyrir
hádegi á þriðjudegi. Veður-
guðið skartaði sínu bliðasta
og, eins og allir vita, er allt gott
á íslandi þegar sólin skín. Allir
voru í góðu skapi, tollararnir
brostu og meira aö segja
fólkið í biðröðinni brosti og
klukkan rúmlega tólf skreið
Nörröna út sþegilsléttan
fjörðinn, áleiðis til þess
óþekkta og eftirvæntingin
kitlaöi i magann.
Norröna er, að þvi er mér
hefur verið sagt, sæmilega
nýtiskuleg ferja, og hún er
a.m.k. með þeim skárri sem
ég hef ferðast meö. Þar um
borð eru ágætir barir og þar
var margan þyrstan landa að
finna, eftir að þeir höfðu feng-
ið sig sadda af fegurð náttúr-
unnar. Meginþorri farþeg-
anna kúröi þó i sólstólum á
sóldekki mestan hluta þessa
fyrsta dags á sjónum, enda
sólskin og sþegilsléttur sjór
þann dag allan. Reyndar vor-
1 brúnni á Norröna, skipstjóri og vakthafandi stýrimaöur hafa auga með tækjunum
Yfirvélstjóri á sínum stað.
Amaliel Knudsen Petur Höjgaard Olavur Hovsgarð
skipstjóri yfirvélstjóri veitingastjóri