Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1987, Qupperneq 10

Skapmikill
„Viðsemjendur okkar
hafa stundum veriö
mjög óábyrgir." Ari á
skrifstofu Stýrimanna-
félagsins.
„Menn veröa aö
svara fyrirsig, þó
svo tilefniö sé bull
og vitleysa. “
10 VÍKINGUR
„Við höfum gert viðsemj-
endum okkar grein fyrir þvi i
samningaviðræðunum und-
anfarin ár aö við höfum frekar
viljað halda friöinn og reyna
aö semja af alvöru en rifast
og tefja fyrir. Við höfum bent
þeim á það æ ofan i æ að þeir
eru náttúrlega ekki eins hæfir
til að hækka við okkur launin
eftir tveggja eða þriggja vikna
verkfall og þeir væru ef ekki
heföi þurft aö koma til þessa
neyðarúrræöis sem verk-
stöðvun alltaf er. Þaö hefur
ætíð verið stefna okkar sjó-
manna að reyna eins og frek-
ast er unnt að leysa mál áður
en þau eru komin i óefni, en
þó er rétt að viðsemjendur
okkar viti að svo lengi má
deigt járn brýna að biti um
síðir“.
Óábyrgir
viðsemjendur
— Síöasta vinnudeila ykkar
og útgeröarinnar hefur veriö
afar hörö. Hvaö veldur helst
þessari hörku?“
„Það eru ýmsar ástæður
fyrir þessari hörku að minu
viti. Meðal annars held ég að
við þurfum að fara aftur i
sagnfræðina til að skýra
hana. Það hefur alltaf soðið i
okkur farmönnum að hafa
þurft að hlýta lögunum sem
við höfum fengið á okkur. Það
er allt aftur til 79 sem þessi
lög eru hluti af skýringunni.
Þá voru sett bráðabirgðalög
á farmenn, lög sem þeir
sættu sig ágætlega við,
vegna þess að þau fólu í sér
ýmislegt jákvætt fyrir stétt-
ina. Þar var til dæmis gert ráö
fyrir því að Kjaradómur ætti
aö meta fjarvistir manna til
tekna. Þegar hinsvegar
Kjaradómur skilaöi sínum
gögnum kom i Ijós aö þeir
höfðu ekki treyst sér til að
fara ofan i þessi mál og báru
fyrir sig of skömmum tíma.
Þetta vakti alveg geysileg
sárindi á meðal farmanna.
Það eru svo auðvitað lika
sárindi fólgin i því að viðsemj-
endur okkar hafa á stundum
að því er okkur finnst verið
mjög óábyrgir og ekki sýnt
eðlilegri samningagerð þann
áhuga sem ætti að vera,
vegna þess að þeir hafa alltaf
treyst þvi að fá rikisvaldið i liö
með sér. Það hefur þvi jafnan
verið mjög erfið samningaað-
staða sem við höfum verið i;
viðsemjendur beðið ríkisaf-
skipta, bráðabirgðalög kallaö
á Kjaradóm, sem svo hefur
sýnt okkar málum lítinn skiln-
ing og jafnvel svikið gefin lof-
orð. Það er af þessum sökum
sem harkan hleypur í málið.“
Hefur þér fundist fólkiö í
landinu sýna ykkur farmönn-
um skilning i þessum málum í
samningaviöræöum undan-
genginna ára?
„Nei, mér hefur yfirleitt ekki
fundist það. Og það sem fyrst
og fremst háir okkur i þeim
efnum er að viö höfum ekki
eins góðan aðgang að fjöl-
miðlum eins og atvinnurek-
endur. Kannski er það okkur
sjálfum að kenna aö hluta til.
Við höfum ekki kynnt okkar
mál mjög markvisst. Við höf-
um til dæmis aldrei ráöiö okk-
ur blaöafulltrúa eða talsmann
sem kæmi fram fyrir okkar
hönd út á við; svaraði öllum
greinum, gagnrýni og rang-
færslum sem við teljum að
séu birtar um okkar mál. Við
höfum látið undir höfuð leggj-
ast að svara aðdróttunum —
og þaö gengur náttúrlega
ekki í þessu fjölmiðlakapp-
hlaupi. Menn verða aö svara
fyrir sig, þó svo tilefnið sé bull
og vitleysa.
Farmennska og álag
— Þaö er í tísku aö tala um
ímyndir. Er ykkar ímynd of
veik?
„Já, ég tel að svo sé“