Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1990, Blaðsíða 8

SPJALLAÐ VIÐ HALLDOR AS
Sigurjón
Valdimarsson
ræddi við hann
8 VÍKINGUR
EÐLILEGT AD
LEITA SAMSTARFS
VID NÁGRANNA-
ÞJÓDIRNAR
Sú skoðun hefur oft
heyrst að undanförnu
að minnkandi ásókn
ungra íslenskra manna í
að mennta sig til sjó-
mennsku, megi að
miklu leyti rekja til ör-
yggisleysis starfans.
Skipin eru að vísu búin
margskonar öryggist-
ækjum, en eigi að síður
geta fárviðri norðurhafa
grandað þeim. Þá verð-
ur fátt til bjargar, vegna
þess að við erum fátæk
af björgunartækjum til
að senda eftir sjómönn-
um í nauð á sökkvandi
skipi. Umræða um
björgunarþyrlur er ofar-
lega á baugi um þessar
mundir og þess vegna
leitaði Víkingurinn eftir
áliti Halldórs Ásgríms-
sonar sjávarútvegsráð-
herra á því máli.
Það kom á daginn að ráð-
herrann hafði í tíð sinni sem
dómsmálaráðherra kynnt sér
þessi mál vel og myndað sér
ákveðna skoðun á þeim.
— Það er nú enginn vafi á
því að við þurfum á fleiri þyrlum
að halda, svaraði ráðherrann
fyrstu spurningunni. Síðan hélt
hann áfram:
— Það hefur oft verið talað
um það að við þyrftum að bæta
við einni þyrlu í flugflota Land-
helgisgæslunnar. Menn hafa
yfirleitt verið sammála um að
það væri þyrla sem væri búin
öllum fullkomnasta búnaði,
þannig að hún gæti flogið við öll
þau vondu skilyrði sem eru hér
í landinu. Það er jafnframt Ijóst
að slík þyrla hefði í allmörgum
tilvikum getað bjargað manns-
lífum. Þess vegna svara ég því
játandi að við þurfum á fleiri
slíkum tækjum að halda.
Ég kynntist því hinsvegar