Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1990, Blaðsíða 39

Það er ekki eingöngu vegna
eldsneytis, heldur eru siglinga-
og fjarskiptatæki af mjög
skornum skammti um borð í
vélunum. Hercules-vélin á sem
sagt að sjá um alla siglinga-
tækni fyrir þær. Þessar vélar
hafa til dæmis ekki Loran C-
tæki sem er komið í nær öll för,
það liggur við að það sé komið
á reiðhjól líka, þetta er komið á
alla snjósleða! Og þeir eru
heldur ekki með fjarskiptatæki
til að hafa samband við skip.
Síðan má heldur ekki gleyma
að þessir hermenn eru aldir
upp við allt aðrar aðstæður
heldur en við. Þrátt fyrir að þeir
fái mjög góða þjálfun og fari í
gegnum góða skóla, þá hafa
margir þessara drengja aldrei
komið nálægt sjó fyrr en þeir
koma hingað. Ég vil samt sem
áður taka það skýrt fram, að
þetta eru mjög vel menntaðir
menn, vel þjálfaðir og hafa gert
marga góða hluti.
Arnaldur: Hvaö varðar lækn-
isútbúnaðinn hjá þeim, þá eru
þeir ekki nálægt því eins vel
búnir og við, en þeir hafa samt
mjög hæfa menn. Þeir hafa
ekki lækna, en hafa hins vegar
mjög vel menntaða hjúkrunar-
fræðinga sem fara í sjúkraflug-
in. Ég vil líka nefna það, úr því
við vorum að tala um vélarnar
þeirra, að það er alveg hræði-
legt að fljúga í þeim.
Sigurður Steinar: Þeirra
björgunarbúnaður er líka allt
öðruvísi en okkar. Þeir hafa til
dæmis ekki svokallaða björg-
unarlykkju sem við höfum.
Bæði hana og annan búnað
höfum við frá breskum aðilum,
bæði breska hernum og einka-
aðilum og viö teljum að Bretar
séu á meðal þeirra fremstu í
þessum efnum í heiminum.
Varnarliðið er hins vegar með
svokallað björgunarsæti sem
ekki er vel til þess fallið að hífa
upp úr skipum eða gúmmíhát-
um.
ÞYRLUMÁL
Bættur tækjakostur
nauðsynlegur
— Það er gert ráð fyrir því
í framtíðinni, að íslendingar
sjái um björgunarstörf á
gríðarlega stóru hafsvæði.
Er það raunhæf hugmynd
eins og staðan er í dag?
Sigurður Steinar: Þetta
svæði sem talað er um, er um
það bil ein milljón ferkílómetrar
að stærð, en þess má geta að
efnahagslögsaga okkar er 758
þúsund ferkílómetrar. Okkur
hefur nú fundist nóg að gæta
efnahagslögsögunnar með
þessum tækjakosti sem við
höfum. En vissulega höfum við
Varnarliðið, og það hefur verið
mikil og góð samvinna milli
björgunarsveitar Landhelgis-
gæslunnar og Varnarliðsins og
við vinnum eftir svokölluðum
samstarfssamningi sem er í
gildi. Þegarviðerumaðtalaum
þetta stóra svæði, þá horfum
við að sjálfsögðu á aðila í kring-
um okkur. Það eru björgunar-
tæki í Noregi, það eru dönsk
varðskip á ferðinni á Dorn-
bankasvæðinu og síðan eru
þyrlur og varðskip frá Dan-
mörku í Færeyjum. En með
bættum tækjakosti hér á landi
gætum við hugsanlega tekið
þetta hlutverk að okkur.
Þurfum nýja þyrlu á
þessu ári
— Hversu miklu þyrfti að
bæta tækjakostinn?
Sigurður Steinar: Við teljum
að við þurfum stóra og öfluga
björgunarþyrlu. Okkur finnst
hins vegar að ástandið í þjóðfé-
laginu gefi ekki vonir um að það
sé í sjónmáli. Við höfum þess
vegna litið í kringum okkur og
komist að því að það er föl þyrla
hjá frönsku verksmiðjunum
sömu gerðar og TF Sif, en nýrri
útgáfa. Við leggjum því mikið
upp úr því að fá slíka þyrlu á
þessu ári og við höfum líka rætt
það okkar á milli að láta TF Gró
upp í til að minnka kostnaðinn.
Við teljum það góðan kost fyrir
íslendinga að taka þetta litla
skref núna, en stóra skrefið
verður þá bara að koma síðar.
Það verður líka að líta til þess
hvað er að gerast í heiminum.
Það er mikil þíða og það á ef-
laust mikið eftir að gerast bara
á þessu ári. Ég efa það ekki að
þessi þróun á eftir að koma eitt-
hvað viö starfsemi Bandaríkj-
anna á Keflavíkurflugvelli. Okk-
ar skoðun í dag er sú að taka
eitt skref í einu og bæta þennan
tækjakost sem við erum með til
að tryggja þjónustuna. Við
verðum að athuga að TF Sif er
komin til ára sinna, og þótt hún
sé ekki gömul þá eru ýmsir
hlutir sem þarf að fara að huga
að. Einnig er það okkar skoðun
að það ætti að athuga þann
möguleika að íslendingar yfir-
taki björgunarsveitina á Kefla-
víkurflugvelli innan 5 ára. Og
þá vitaskuld með bættum og
nýjum tækjabúnaði.
Varnarliðið gæti
staðið í vegi fyrir
eðlilegri þróun
Páll: Eg hef kannski ekki
þessa sömu draumsýn og Sig-
urður Steinar, en við verðum
samt að reyna aö horfa eitt-
hvað fram í tímann. Ég held að
ef ekki verður um einhverskon-
ar náið samstarf að ræða, þá
verði Varnarliðið, hér eftir sem
hingað til, ákveðinn þröskuldur
á eðlilega þróun í björgunar-
málum hér innanlands. Þá á ég
viö að það stendur okkur fyrir
Síðan má ekki
gleyma öryggi
okkar sem
vinnum við þetta
starf. Sá þáttur vill
nefnilega oft
gleymast þegar
verið er að tala
um stærri og
öflugri tæki.
Okkar líf er
einhvers virði líka.
VÍKINGUR 39