Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.2006, Blaðsíða 45

Fimmta Sjöfnin kom árið 1989. Þá
tóku þeir félagar stórt skref, seldu eik-
arbátinn og keyptu 201 brl. stálskip
frá Hornafirði, Akurey SF 31. Oddgeir
var ekki ókunnugur þessu skipi, hafði
áður stýrt því á tveimur vetrarvertíðum
i Grindavík meðan þriðja Sjöfnin var í
smíðum í Vör. Þá hét það Þórkatla II GK
197.
Við þessi skipti eignaðist Kaldbakur
hf. 10% hlut í fyrirtækinu og Sjöfn sf. var
breytt í Hlaðir hf. Við gjaldþrot Kaldbaks
hf. 1994 færðist eignarhlutur þess yfir á
Sænes hf.
Síðasta skipið kom 1998. Þá fengu
Hlaðir hf. annað stálskip og stærra í
skiptum við Samherja hf. Það var 256
brl. stálskip sent hét Sæljón SU. Nafnið
var fært yfir og þar var komin Sjöfn hin
sjötta og síðasta og fékk einkennisslafina
EA 142.
Eins báts Sjafnarmanna er ógetið. Það
var átta tonna plaslbátur, Kópur ÞH 90
sem þeir áttu 1987-1992. Oddgeir reri á
honum tvö sumur, eitt sumar var hann
leigður öðrum.
Verkaskipting Sjafnarmanna var
þannig að Vilhjálmur sá um vélarrúmið
en Erhard og Oddgeir stóðu til skipt-
is í brúnni. Þar hefur líka staðið Gísli
Jóhannsson mágur Oddgeirs sem Iengi
hefur verið með þeim sem stýrimaður,
stundum sem skipstjóri. Oddgeir var
skipstjóri númer eitt og tók vetrarvertíð-
arnar. Þá var Erhard í landi en á rækju-
veiðinni höfðu þeir verkaskipti. Síðustu
ár hefur fjórði æltliðurinn, Gísli Gunnar
Oddgeirsson fengið að máta skipstjóra-
stólinn tíma og tíma.
Ekki stóð til að fara að selja Sjöfn EA
142 þegar hún fór á vertíð á Breiðafirði
um síðuslu áramót. Að því var stutt-
ur aðdragandi. Þeir mágar fengu gott
tilboð í skipið sem þeir urðu að íhuga
vel. Niðurstaðan varð sú að þar sem fyr-
irsjáanlegt væri að þeir mundu ekki ald-
urs vegna geta haldið þessari útgerð úti
mörg ár i viðbót, þótt áhuginn væri ekk-
ert farinn að dala, væri skynsamlegasl að
grípa þetta tækifæri.
Oddgeir, 60 ár á sjónum
Oddgeir ísaksson var 72 ára þegar hann
fór á vertíðina í ársbyrjun grunlaus um að
sú yrði hin síðasta. Starfsþrekið var ennþá
nóg og sinnan ekki minni þótt hann hefði
þegar skilað ærnu æfistarfi; 60 ár á sjó,
þar af við stýrið í hálfa öld. Eftir að hann
lauk prófi frá Stýrimannaskólanum vorið
1956 var hann stýrimaður þrjú fyrstu
árin en skipstjóri æ síðan.
Fjögurra ára stóð hann í fjörunni þegar
karlarnir ýttu árabátnum frá og grenjaði
hástöfum yfir því óréttlæti að fá ekki að
fara með. Níu eða líu ára fór hann að fara
reglulega á sjó með föður slnum á Kóp.
Meðan fsak dró línuna stóð Oddgeir við
stýrið og lagði í bak eða stjór eftir fyr-
Haraldur ÞH, afhonum var landað fyrsta ajlanum sem lagður var upp hjá frystihúsi Kaldhaks hf. 17.
janúar 1968.
irsögn föður síns eða sneri sveifinni sem
skipti úr áfram í afturábak. Þrettán ára
var hann sendur einn á Kóp til Akureyrar
snemma hausts. Spáð var norðan áhlaupi
og karlarnir voru hræddir um trilluna
og vildu koma henni í öruggt lægi inni á
Akureyri. Þeir voru hins vegar svo upp-
teknir sjálfir að þeir sendu strákinn, vissu
að hann kunni þetla allt.
Fimmtán ára var hann kominn á síld
sem háseti á Verði TH 4. Þá stýrði hann
bálnum eitt sinn með tvo snurpubáta
aftan í út fjörðinn frá Akureyri í svarta-
myrkri ineðan aðrir í áhöfninni sváfu.
Þegar hann kom út fyrir Skæluna fannst
honum rétt að slá af og vekja skip-
stjórann til að leggja að bryggjunni á
Grenivík.
í tilefni þessara timamóta var Oddgeir
beðinn að svara nokkrum spurningum.
Það hefur vœntanlega aldrei vakað annað
fyrir þér en verða sjómaður?
Síðan ég man fyrst eftir mér hef ég
verið með allan hugann á sjónum. Það
besta við það er að ég hef alltaf haft svo
ganran af þessu og það er náttúrulega
höfuðatriði. Annars væri ég auðvitað
löngu hættur.
Það hvarflaði að mér áður en ég fór í
Stýrimannaskólann að fara i kokkanám
en það varð nú ekkert af því sem betur
fer. Ég hef alltaf verið afar sáttur við
mitt hlulverk og þó maður þyrfti að vera
svona lengi burtu fór það aldrei neitt illa
í mig. Mér leið alltaf ákahega vel á vertíð-
um. Var alltaf heppinn með mannskap og
skip líka.
Hvað ertu húinn að stýra mörgum skip-
um?
Þau eru nú ekkert rnjög mörg. Það
eru Gjögursbátarnir þrír, Vörður gamli,
Áskell og Oddgeir. Ég fór bara smátíma
á Oddgeir. Með Búðaklett GK var ég í
þrjú ár. Og svo eru það þessir bátar okkar
náttúrulega. Einum þeirra var ég búinn
að stýra tvær vertíðir í Grindavík meðan
hann hét Þórkatla GK. Þau voru nú ekki
fleiri.
Er ekki talsverður munur á aðbúnaði
sjómanna nú og þegar þú varst að byrja að
fara á sjó?
Breytingum á aðbúnaði í skipunum,
Sjöfnfyrsta.
Sjómannablaðið Víkingur - 45