Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.2007, Qupperneq 42

stímvaktina, 2. stýrimaður sem var vakt-
formaður og tveir hásetar sem skiptust
á að stýra. Stýrimaður gaf fyrirmæli um
að stýra suður af vestri og hásetinn við
stýrið endurtók skipunina. Stýrimaður
setti út loggið og lét lesa af því á fjög-
urra tíma fresti. Hann færði síðan álestur
á loggið í leiðadagbókina vegalengdina
sem siglt var á vaktinni. Hann færði inn
veður, vindátt, vindhraða og veðurátt.
Hann varð að giska á veðurhæð og að
hætti góðra sjómanna var heldur dregið
úr veðri í skráningum. Það var ekki talið
sjómannslegt að mikla fyrir sér veður.
Radarinn var stöðugt í gangi og er utar
dró fékk loftskeytamaðurinn krossmið á
miðunarstöðinni og stýrimaður leiðrétti
stefnu. Vaktformaður fylgdist með að rétt
væri stýrt. Áhöfnin stóð átta tíma vaktir
á útstíminu, sem var langstím. Nóg var
að starfa. Byrjað var að fara í trollin sem
voru undirslegin. Lélegum stykkjum var
skipt út í vængjum, skver, belg, milli-
stykki og poka. Bobbingar voru skoðaðir
og þeim leku skipt út. Víraleggir voru
skoðaðir, gaddaðir og slitnir leggir fjar-
lægðir, nýir splœstir og settir á trollið.
Er togarinn nálgaðist Hvarf tók veður
að versna og ágjafir um alla ganga. Þá var
farið ífixingu undir hvalbak. Neðra byrði
trolls var sett saman úr fimm pörtum
tveimur undirvængjum, belg, millistykki
og pokabyrði, en efra byrðið úr sex pört-
um, þar bættist skverinn við. Þessir tveir
helmingar trollsins voru leisaðir saman á
hliðarjöðrunum og leisilínur festar á það.
Ndlamenn gerðu nálakörfuna klára áður
en bætning hófst. í henni voru netanálar
með einfalt sem alltaf var fjórtvinningur,
tvöfaldan þrí sem notaður var til að bæta
belginn og bensla og tvöfaldan fjór í pok-
ann. Kordelar voru settir yfir keðjubensl-
in svo þau nudduðust ekki í sundur.
Keðjur í millibobbingum voru benslaðar
við troll með tvöföldum þrf og kordelar
settir yfir. Vírasplæsingamennirnir létu
ekki sitt eftir liggja. Þeir mældu niður
30 faðma grandarapar, splæstu augu
á báða enda með stoppnálar í öðrum
enda. Dauðuleggir voru mældir í 6 faðma
lengdir, splæst augu á báða enda og
annað augað tengt við grandarann með
stoppnálinni en flathlekkur splæstur í
hinn endann.. Tvenn pör af bakstroffum
voru splæst fyrir forhlera og afturhlera.
Höfuðlínan var strengd upp og settar á
hana álkúlur sem höfðu verið þræddar
upp á mjóa vírmanillu. Höfuðlínan var
í fimm hlutum. Tvær á hverjum væng
og ein á skvernum. Síðan var bolsið á
skvernum og toppvængjunum benslað á
höfuðlínuna eftir kúnstarinnar reglum.
Fiskilínan var splæst úr grönnum vír og
merkl með grönnu tógi svo að benslin
rynnu ekki til. Síðan var hún
bensluð á neðan á vörpuopið. Þá
voru splæst fótreipi. Eftir fimm
vaktir var þriðja trollið fullbúið
til undirsláttar. Hin tvö voru
nýyfirfarin og fest við bakborðs-
og stjómborðssíðu.
Togveiðar
Eftir fimrn sólarhringa siglingu
var skipið komið á miðin við
Vestur-Grænland. Þegar komið
var á veiðislóð breyttust vaktir í
sex og sex. Skipstjórinn leitaði nú
frétta hvar helst væri veiðivon.
Loftskeytamaður fékk þá eftirfar-
andi skilaboð á morsi frá nálæg-
um togara, nyfly gosly dodyd. Út
úr þessu las hann: „Hornið fyrir
norðan álinn Julianeháb - þorsk-
ur - töluverðar Ióðningar.“ Af
skilaboðunum las skipstjóri að
. mokafli gæti verið á miðunum
sunnarlega við Vestur Grænland.
Hann vissi sem var að alltaf var
dregið úr lýsingu á mokafla. Skipið var
í öðrum af tveimur félögum um leyni-
kóda, en milli þeirra tveggja var ekkert
samband. Menn lærðu hvernig næsti
maður sagði frá afla. Hæfileg tortryggni
var í gangi. Væru menn staðnir að mjög
villandi upplýsingum áttu þeir á hættu
að vera reknir úr kódanum. Skipstjórinn
beitti nú þeim tækjakosti sem skipið
hafði yfir að ráða til að stinga út miðin:
radar, dýptarmcdi, miðunarstöð og A-loran.
Blautpappírinn rann út úr dýptarmæl-
inum og sýndi miklar lóðningar og mátti
því gera ráð fyrir mokveiði.
Nú var allt klárt til að kasta trollinu.
Lykilmenn fóru á sinn stað. 2. stýrimað-
ur og gilsari að spili, forhleramaður að
fremri toggálga, pokamaður að afturgálga.
Stýrimaður hífði slakann af grönd-
urunum. Gilsarar réttu hleramönnum
gilskrókinn sem var smeygt gegnum
topprúllumar, undir brakketin og húkkað
í nonnanninn á hleranum. Gílsvírnum
var smeygt á spilkoppana beggja vegna
á spilinu. Hlerarnir voru hífðir út fyrir
lunningu, hlerakeðjum, sem fastsettar
voru á krók neðsl í gálganum, var smeygl
í brakketin og hlerunum slakað niður í
keðjurnar rétt utan við lunningu. Þá var
næsta aðgerð að hífa rossin og vængina
að toggálgum. Gilsari húkkaði nú byss-
unni sem var fremst á bómugils í poka-

KEMHYDRO - salan
Snorrabraut 87 • 105 Reykjavík
Sími: 551 2521 • Fax: 551 2075
Tæringarvarnarefni
fyrir gufukatla

42 - Sjómannablaðið Víkingur