Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.2007, Síða 51

ull, Guðmundur Jörundsson, er fæddur
í Þorgeirsfirði (í nóvember 1913) en
Guðmundur gerði fyrstur manna út
frystitogara á íslandi, löngu áður en slík
skip komust hér í tísku.
I Þorgeirsfirði urðu þau tíðindi i ágúst
1950 að rússneskl fiskiskip strandaði þar
í fjörunni. Þegar átti að koma Rússunum
til hjálpar vörðust þeir björgunarmönn-
um sínum eins og grinnnir hundar.
Þó hafði einn úr þeirra hópi farist og
hinum var hreint ekki óhætt. Seinna
fóru óprúttnir menn um borð í skipið og
stálu úr því öllu sem nýtilegt var. Þjóðin
hneykslaðist en aldrei komst upp um
þjófana.
Skipstjórinn okkar, hann Jón
Þorsteinsson, kímir þegar Jón Stefán
gengur á hann og vill fá að vita meira
um þessa atburði. Ekkert svar. Hann
ætlar ekki hafa það eftir sem var almælt
á þeim tíma að skip úr síldveiðiflotanum
- að sögn frá Reykjavík eða Hafnarfirði
- hefði lagt upp að rússneska skipinu og
síðan siglt í burtu með allt hið nýtileg-
asta úr því. Flateyingar voru yfirheyrðir
í þaula af Júlíusi Havsteen sýslumanni
á Húsavik en viðurkenndu ekkert enda
hafði glæpurinn átt sér stað þegar þeir
fóru um borð.
Ekkert sést lengur af rússneska skip-
inu. Ég held að flakið hafi verið selt.
Þegar við siglutu heim á leið, eftir að
hafa grillað ofan í okkur í Þorgeirsfirði,
velti ég fyrir mér hinurn dularfullu
Rússum. Af hverju vildu þeir ekki láta
bjarga sér? Og hverjir voru huldumenn-
irnir sem laumuðust um borð og stálu
dýptarmæli, áttavita og fleiru úr rússn-
eska skipsflakinu? Hugurinn leitar jafnvel
enn lengra aftur og þegar við förunr frarn
hjá Keflavíkinni sé ég fyrir mér víkinga
með úttroðinn munn af risavöxnum
krækiberjum. Berjabláminn nær þcim
upp undir augu.
Þönglabakki í Þorgeirsfirði. Þar erfyrsti áningarstaður göngumanna - en okkar seinasti.
Sjómannablaðið Víkingur - 51