Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1964, Síða 18

Náttúrufræðingurinn - 1964, Síða 18
110 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN Vér þykjumst og viljum vera sérstök mentuð þjóð, en til þess að vera það, útheimtist meira en þykjast og vilja — því fylgja líka skyldur, og þær meiri en margur hyggur. Vér höfum ráð á að vera ómentuð |)jóð, því hafa Græn- lendingar og Hottentottar og Búskmenn og margir fleiri ráð á, því það kostar ekki neitt og því fylgja engar skyldur; en ef vér ekki liöfum ráð á að eiga söfn, sem að áliti allra eru undirstaða allrar Jtjóðmenningar, og koma )>aki yfir þau, þá höfum vér ekki ráð á að vera mentuð Jyjóð. Eg ímynda mér, að menn sjái, þegar þeir lesa tillöguna, hvað fyrir mér vakir; eg vil að söfnunum sé íorðað lrá eyðileggingu Jaeirri, sem yfir þeim vofir, sakir þess, að menn annaðhvort vita ekki eða vilja ekki vita, livaða dýrgripir j)au eru fyrir þjóðina, og eg vil, að þjóðinni sé gert mögulegt að færa sér í nyt það, sem þau hafa að bjóða henni í menningarlegu tilliti. Það hcfir verið sagt, að Reykjavík ætti að vera miðstöð menningarinnar fyrir ]>elta land, og það er satt; en það getur hún ekki orðið, nema vér hjálpum henni til þess, með því meðal annars að hlynna að söfnunum.------------ Eg skal svo ekki fjölyrða meira um Jjetta. Eg ímynda mér, að vér allir vilj- um vera mentuð Jtjóð, og að vér allir séum sammála um, að Jtetta sé nauð- synjamál, sem — Jjótt það ekki veiti oss jtá hagsmuni, sem hægt er að sýna með tölum á pappírnum — veitir oss þann hag í menningarlegu tilliti, sem ómögulegt er að meta í peningum. Eg legg Jiess vegna Jietta mál óhræddur undir atkvæði háttv. deildar. Úr framsöguræðu Stefáns Stefánsson við flutning tillögu til þingsályktunar um byggingu handa söfnum landsins á Alþingi 13. ágúst 1901. — Alþingistiðindi 1901. 11. Umraður í neðri deild, bls. 906—910. Jeg kveð ykkur, sem nú hverfið hjeðan alfarin, og óska ykkur góðrar l'erðar á þeirri leið, sem J)ið eigið fyrir höndum — lífsleiðinni ykkar allra, hvort sem hún verður löng eða skömm, greiðfær eða torsótt; en góða tel jeg förina ef þið getið að henni lokinni litið aftur með óblandinni ánægju, litið aftur með Jjeirri meðvitund að )>ið hafið jafnan reynt af fremsta megni að gjöra skyldu ykkar, aldrei gjört neinum vísvitandi rangt, en látið mannúð og kærleika ráða gjörðum ykkar og allri breytni við samferðamenn ykkar og samverkamenn; kostað kapps um að láta sem mest gott af ykkur leiða fyrir fjelag það er ykkur stendur næst, og íyrir landið og þjóðina í heild sinni. Jeg ]>ykist [>ess fullviss að þið sjeuð ráðin í að keppa að J)ví að ávinna ykkur slíkan orðstír, keppa að meiri fullkomnun í öllu góðu. — Þið hafið ná- lega undantekningarlaust sýnt svo eindreginn áhuga við námstundun ykkar hjer í skólanum, að jeg þykist óhikað mega reysta því að hann endist ykkur langt á leið, og fremur eflist en dofni með fullorðinsárunum, Jjegar skyld- unum fjölgar og kröfurnar, sem lífið gjörir til ykkar, liækka. Nú i prófinu lief jeg getað dáðst að hinu fágæta Jrreki, er Jrið liafið sýnt í Jrví að halda ótrauð áfram, þrátt fyrir megnan lasleika, til þess að geta náð því marki, sem Jrið höfðuð sett ykkur, — að ljúka fullnaðarprófi hjeðan á þessu vori. Jeg hef
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar: 3.-4. Tölublað (1964)
https://timarit.is/issue/290243

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.

3.-4. Tölublað (1964)

Gongd: