Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1979, Síða 17

Náttúrufræðingurinn - 1979, Síða 17
Öhroyföur jarövecur ncö ^jÓGkulöpum, 'm.a. ö 1362. öll cjósku- löcin eru yncri cn landnámolaciö, Vlla. Gerviricur cöa hraun- hóll I Landbrotshrauni, rofinn af Skaftá. Rauöbrcr.ndur, hreyfður Hreyföur jarövecur. 1 heillesustu stykkjunum eru sæmilega varöveitt Gjóskulöc. Yngsta cjóskulaciö sem fundist hcfur i jaröraski viö jaöra Landbrotshraunsins er dökki hluti landnámslacsins, Vlla. Einfölduð mynd af jarövecr.sniöi i syðri baJíka Skaftár, við jaöar Landbrotshraunc. Snið skammt ofan Dalbæjarctapa. 5. mynd. Snið á Svíra, skammt ofan Dalbæjarstapa í Landbroti (Úr G. Larsen 1978). — A schematic drawing of a soil seclion in the southern hank of Skaftá, at the edge of the Landbrot lava. Undisturbed soil xuith horizontal tephra layers overlies soil that has been disturbed by the lava. gjallhnjótar fram úr hreyfða jarðveg- inum í bakkanum sem þá er oft rauð- seyddur (af hita) næst hrauninu. Þess- ir hnjótar virðast tilheyra Landbrots- hrauninu og sést það einna greinileg- ast skammt fyrir ofan bæinn Hólm og svo auðvitað í gjallhólunum á Svíra. Tilkomumestu rofin eru á svæði sem nær frá Dalbæjarstapa og nokk- uð niður fyrir Ytri-Dalbæ. Eftirfar- andi lýsing á við árbakkann á þessu svæði en er nokkuð einfölduð. Efst í bakkanum er alls staðar um meters þykkur, óhreyfður jarðvegur með reglulegum, láréttum gjóskulögum. Undir honum, í miðhluta bakkans, er oftast mjög mikið raskaður jarð- vegur með gjóskulögum líkt og á Svíra. Yngsta þekkjanlega gjóskulag- ið er Vlla (snið 3, 4. mynd). Sums staðar hefur jarðveginum hreinlega verið rúllað upp (6. mynd). í honum eru einnig malarlinsur, sumar eru mjög vel afmarkaðar og virðast hafa verið til staðar í jarðveginum áður en raskið átti sér stað. Neðst í bakk- anum er yfirleitt mýrarjarðvegur. Sums staðar er greinilegt að hreyft liefur verið við þessum jarðvegi því að hann hefur brotnað upp í stykki eða lagst í fellingar en inn á milli eru kaflar þar sem mýrarjarðvegurinn virðist með öllu óhreyfður. Á kafla er botn Skaftárfarvegarins milli Ytri-Dalbæjar og Eldmessutang- ans úr hrauni sem kemur fram undan mýrarjarðvegi neðst í bakkanum. Sá jarðvegur virðist óhreyfður, þó þarf svo ekki að vera. Jón Jónsson (1975) hefur lýst þessum jarðvegi og látið aldursákvarða gróðurleifar úr honum og reyndust þær vera allt að 5000 ára 11
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.