Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1979, Blaðsíða 66

Náttúrufræðingurinn - 1979, Blaðsíða 66
Hafa þau vafalítið orðið til undir gos- lok úr máttlitlum klepraslettum, sem smáþrengt hafa opin. í fjærstu og þynnstu sporðum hraunsins er úfið apalhraun, en þar hefur kvikan verið orðin seig og stökk, vegna kólnunar. Hraunið er grátt í brotsár, miðlungi fínkornótt, með allmiklu af örsmáum glitrandi dílurn (0,1—0,3 mm), sem gæti verið feldspat, og mjög strjálum stærri dílum, gulbrúnleitum (0,5—1 mm), sem gæti verið ólivin. Að díla- gerð er það ekki líkt öðrum hraunum í Kelduhverfi. Stœrð Ker.lingarhólahrauns Norðurmörk Kerlingarliólahrauns eru sums staðar sepótt og óglögg. Norðausturhorn þess nær langleiðina út undir Hól, ef norðlægi gíghóla- hryggurinn er meðtalinn. Síðan er all- mikil hvilft inn í hraunjaðarinn til suðurs (sjá 6. mynd), en norðvestur- hornið er óglöggt. Þar kemur það saman við annað hraun, líklega ekki ýkjagamalt, Skinnstakkahraun. En höfundur er ekki nógu kunnugur því hrauni til að segja neitt ákveðið um uppruna þess, útbreiðslu og aldur. Á jarðfræðikorti Kristjáns Sæmundsson- ar liggur mikil hraunálma (Hraun- garðar) á Jreim slóðum út á Sanda milli Kelduness og Krossdals, ofan á Bunguhrauni, en ekki er það Kerling- arhólahraun og ég efast um að allt sé það Skinnstakkahraun. Það er þó hvorki Stóravítishraun né Bungu- hraun. Á hraunálmunni milli Kelduness og Krossdals mældi ég nokkur jarð- vegssnið árið 1977, bæði nokkuð sunn- an þjóðvegar og norðan (7. og 8. snið, 7. mynd). í jarðvegi er þar alls staðar öskulagið H4, um 4000 ára gamalt, en hvergi fannst öskulagið H5, um 6150 ára gamalt. Hraunálman nyrst virðist vera á svipuðu aldursstigi og Bungu- hraunið lijá Fjöllum, en ögn yngri þó og öðruvísi að dílagerð og lit. Kerling- arhólahraun er miklu yngra, eins og sýnt verður hér á eftir (1.—2. snið, 7. mynd), og nær hvergi norður að þjóð- vegi vestan Hóls. Flatarmál Kerlingarhólahrauns, að meðtöldum norðlæga gíghólahryggn- um, er hér lauslega áætlað 12 km2, en um rúmmálið skal ósagt látið. Aldur Kerlingarhólahrauns Gróður er áberandi fátæklegri á Kerlingarhólahrauni heldur en á eldri hraununum í kring, en þau eru gróðursæl og víða runnlendi. Kerling- arhólahraun er aðallega vaxið gamb- urmosa og strjálu lyngi og burkna- gróður í gjám og gjótum. Hvergi hef- ur heppnast að komast að undirlagi hraunsins og sjá á hverju það bein- línis liggur. Það er ósprungið, laust við gjár og misgengi og sker sig þannig frá flestum Kelduhverfishraunum. Jarðvegur er í þynnsta lagi alls staðar á hrauninu. í rösklega 20 hol- um, gröfnum hér og jtar í hraundæld- um, fannst hvergi yngsta forsögulega öskulagið frá Heklu, H3, um 2800 ára gamalt. Það er aftur á móti á eldri hraununum við jaðra Kerlingarhóla- hrauns (5. snið). Snið 1 og 2 á 7. mynd eru dæmigerð fyrir Jtykkasta jarðveg- inn á lnauninu (í hraundældum), og á Jtað líka við um staka gjallgíginn og norðlægu gíghólkeðjuna (3. og 4. snið, 7. mynd). Með samanburði við snið í fornum 60
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.