Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1979, Síða 47

Náttúrufræðingurinn - 1979, Síða 47
Mikael Jeppson Tveir belgsveppir fundnir á Islandi (íslenskir belgsveppir IV) Sumarið 1977 gafst mér tækifæri til að athuga nokkra belgsveppi í sveppa- safni Náttúrugripasafnsins á Akur- eyri. Við þá athugun komu í leitirnar tvær tegundir, sem ekki hefur verið getið frá íslandi áður, þ. e. Bovista cretacea Th. C. E. Fr. af físisveppa- ætt (Lycoperdaceae) og Niclularia farcta (Pers.) Fr. af hreiðursveppaætt (Nidulariaceae). Nánari lýsing á þessum tegundum og fundarstöðum þeirra fer hér á eftir. Greinin er hugsuð sem framhald á greinaröð Helga Hallgrímssonar um íslenska belgsveppi, sem birst hefur í Náttúrufræðingnum 1963 og 1972. Nánari upplýsingar um gerð belg- sveppa og flokkun er að finna í þess- um greinum. Bovista cretacea Tli. C. E. Fr. (Mýreldur eða mýrakúla) Aldinið er kúlulaga, 1,5—2,0 cm í þvermál, oft dálítið flatt að ofan. Ógróbær hálshluti (undirgyrja) eng- inn eða mjög lítill. Útbyrðan snjó- hvít í fyrstu, með smávörtum eða kornum, sem síðan hverfa, en sitja þó sums staðar eftir sem smá, gulhvít, kringlótt korn eða stakir örsmáir broddar. Innbyrðan pappírskennd, verður mött, Ijósbrún eða bronsbrún við þroskann. Aldinið opnast með toppstæðu gati, sem hefur meira eða nrinna reglulega munnflipa. Gyrjan (gleba) er hvít í fyrstu og ostkennd, en verður gulbrún og duftkennd við þroskann (aldrei purpurabrún eins og hjá B. nigrescens). Gróin eru kúlu- laga, 4,5—5,1 pm í þvermál (í lacto- fenóli), með örsmáum vörtum og glær- um hala sem er allt að 13 pm á lengd (1. mynd, a). Kapilluþræðirnir gul- brúnir, af Bovista-gerð, þ. e. a. s. þykk- veggjaðir með greinilegum aðalstofni (allt að 10 pm í þvermál) og fram- mjóum greinum sem enda í oddi. Þverveggir koma fyrir í kapilluþráð- unum (1. mynd, b). Vex í ýmiss konar raklendi, oftast i þyrpingum. Bovista cretacea minnir nokkuð á Bovista nigrescens (kerlingareld), sem er algeng á íslandi (Helgi Hallgríms- son 1963), en er verulega minni og innbyrðan og fullþroska gyrja eru með öðrum lit. Gróin eru líka með Náttúrufræðingurinn, 49 (1), 1979 41
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.