Náttúrufræðingurinn - 1981, Blaðsíða 43

2. mynd sýnir breiðu af hverahrúðri og leir skammt fyrir neðan útsýnisskífuna, 20. júli 1976.
svæðið lítur jafnaðarlega vel og þrifa-
lega út. Gróðri fer fram, en þó heldur
staðurinn í meginatriðum einkennum
sínum, sem vera ber. Friðun svæðisins
var bráðnauðsynleg.
V. ATHUGUN 1. ÁGÚST 1978
Munur á grósku utan og innan girð-
ingar er orðinn mikill. Utan girðingar
(fjærst bæ) mátti heita snoðið land í
samanburði við kafloðið gras- og blóm-
lendi innan girðingar. Loðvíðisbrúskar
teygja úr sér innan girðingar en sjást
varla fyrir utan. Ýmsar tegundir í
blóma innan girðingar, eru blómlausar
og rýrðarlegar fyrir utan. Minnstur er
vitanlega munurinn á tegundum senr
bítast lítið. Má nefna mjaðjurt, ljóns-
lappa, gulmöðru, blóðberg og njóla.
Þessar jurtir þrífast álíka vel innan og
utan girðingar ef jarðvegur hæfir þeim.
Gróðursettu birkibeltin vaxa vel, eru
gróskuleg, 4—6 m á hæð. En ekkert ber
á birki utan girðingar, sjást aðeins fá-
einar smáplöntur á strjálingi þar, líkt og
var á Geysissvæðinu áður en það var girt
og friðað. Fimm gróðursettar alaska-
aspir frá 1975 taka vel við sér og eru nú
2 — 4 m á hæð. Birkið virtist heilbrigt,
vottaði aðeins fyrir skemmdum af skóg-
armaðki. Ryðsveppur sást lítillega á
einstaka hríslu, einnig á víði. Merki
skógarmaðks sást og á víði og bláberja-
lyngi. Við stakan birkilund, 2 — 4 m há-
an, vex þyrping af þistlum á gráu, hall-
andi hveralcirsvæði, með allstórum
leirhellum. Þeir voru enn með óút-
137