Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1986, Blaðsíða 33

Náttúrufræðingurinn - 1986, Blaðsíða 33
Sigurjón Rist og Guðmann Ólafsson: ísar Þingvallavatns INNGANGUR Ævagömul fullyrðing segir: „Það heyrir til undantekninga að Þingvalla- vatn leggi fyrir vetrarsólhvörf". Isa- reglan er ekki öll fyrr en sagt hefur verið: „Úlfljótsvatn leggur fyrripart vetrar, á meðan helst Þingvallavatn autt. Fáum dögum eftir að Þingvalla- vatn leggur leysir ísa Úlfljótsvatns". Árið 1959 var hið náttúrlega rennslissamband milli vatnanna rofið með stíflu í útfalli Þingvallavatns. Krapaför úr Þingvallavatni eru nú hindruð. Vatnið er tekið inn í jarð- göng 5 til 8 m undir yfirborði. Yfirleitt er útstreymið nú meira en áður var einmitt meðan ár og vötn er að leggja. Hin síðari ár hefur því orkað tvímælis, hvort gamla ísareglan um samspil vatnanna sé enn í fullu gildi. „Reglan er enn rétt í megin atriðum", segja rafstöðvastjórar; „hin skörpu skil eru að vísu horfin“. Á Úlfljótsvatni er og hefur ætíð verið varasamur ís. VATNSDÝPI OG RENNSLISHÆTTIR Vatnsdýpi Áður en lengra er haldið er ráðlegast að huga að dýptarkorti Þingvallavatns (1. mynd) og gefa einnig gaum að inn- og útrennslinu. Yfirborð án eyja er 83 km2. Meðalhæð Þingvallavatns yfir sjó er frá fyrri tíð 100,53 m í kerfi Landmælinga íslands, en 102,40 m í kerfi Sogsvirkjunar, þar eð 0-punktur landskerfis er 187 cm í Sogskerfi. Mesta dýpi (Sandeyjardjúp) er 114 m en meðaldýpi er 34 m. Rúmtak vatnsskálarinnar er 2855 G1 (2855 milljónir rúmmetra), er þá mælt upp að gömlu meðalvatnsborðsstöðunni 100,53 m y.s. Á síðari árum er að meðaltali 21 cm hærra í vatninu. Það gefur 18 G1 viðbót. Innrennsli Innrennslið er að verulegum hluta undir yfirborði eða úr lindum og linda- lækjum, gjám og sprungum í eða við fjöruborð. Neðanjarðarrennslið mun vera komið langt að. Telja má fullvíst að sumt sé ættað allt frá Langjökli (Bragi Árnason 1976). Þetta vatn er kallað einu nafni lindavatn. Þar eð hinn stöðugi hiti þess stingur í stúf við venjulegt yfirborðsvatn er það gjarnan nefnt kaldavermsl. Lindavatn er hátt í 9/io innrennslisins. Meginstraumur lindavatnsins er að norðan, en einnig kemur drjúgt vatn til Þingvallavatns að austan og vestan og lítilsháttar að suðvestan. Lindainn- rennslið við norðurströndina kemur í Náttúrufræöingurinn 56(4), bls. 239-258, 1986 239
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.