Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1937, Blaðsíða 31

Náttúrufræðingurinn - 1937, Blaðsíða 31
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 25 aiiaiiiiiiiiifliiifiiiiiaiiBiiiiiiiiiiiiiiiiiiiaiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin Jarðborun í Danmörku. Einhverjar merkustu fréttir, sem eg kann að segja frá Dan- mörku, síðan eg kom hingað fyrir nokkru síðan, eru þær, að eftir langs tíma borun gegnum danskan jarðveg, hefir jarðnafarinn loks komizt gegnum krítina, sem er það mikla hellubjarg, sem Danmörk stendur á. Borunin hefir farið fram nálægt Kolding á Jótlandi og stendur amerískur verkfræðingur fyrir verkinu. Hef- ir borun þessi staðið yfir nú á annað ár og hefir kostað um 100 þúsund krónur, en ríkið greiðir kostnaðinn. Borunin er komin 860 metra niður, þ. e. 2580 fet, eða eins og væri borað gegnum eitt af fjöllum okkar heima á íslandi af miðlungshæð. Til hvers er borað? Það er gert í von um, að finna olíu eða annað verðmætt efni, sem gæti launað sig að ná upp úr „iðrum jarðar“. Það er nú komið upp úr kafinu, að neðan við krítina tekur við hart, saltkennt sand- og leirlag, frá Permtímabili; og kemur það heim við boranir, sem Þjóðverjar höfðu áður látið gera suður í Holsetalandi. En þegar þar var dýpra borað, kom einnig upp jarðolía, og hafa Þjóðverj- ar getað notað hana sér til mikils hagnaðar, ásamt saltinu. Það má því vænta, að Danir komi einnig nafri sínum í feitt með því að bora dýpra, og verður því boruninni ótrautt haldið áfram a. m. k. þar til komið er niður í 1200 metra dýpi. Til borunarinnar er notaður ýmist flatur meitill, eitilharður, eða holmeitill, álíka harður og eins og pípa í laginu. Meitillinn hangir í stáltaug og með mótorvindu er hann ýmist dreginn upp í vissa hæð og svo látinn detta á víxl — með stuttu millibili — og molar hann þá jarðlagið sundur mélinu smærra, en vatn er stöð- ugt látið streyma niður nafarsraufina og skolar vatnið upp öllu ruslinu jafnóðum, eða því er dælt upp. En holmeitillinn er notað- ur meðfram vegna þess, að geta með honum fengið við og við óskaddað sýnishorn af jarðlaginu, sem hann fer í gegnum. Eins og gefur að skilja, gefur slík borun sem þessi ágæta vitneskju um byggingu jarðlaganna niður eftir og upp, og kemur það jarðfræðingum mjög að gagni frá vísindalegu sjónarmiði. Hvenær ætli við íslendingar höfum efni á því, að framkvæma slíkar og þvílíkar boranir gegnum okkar blágrýtis- og móbergs-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.