Náttúrufræðingurinn - 1937, Síða 36

30 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
iiiiiiiiiiiii iii n 111111111111111111 iii iiiii iii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii iii iiiiiiiiiiiiniiiiiiiui iii iiniiiii iii iii iiiiiiu ii iiiiium n iii iiiniiiiiiiiiim
Ný íslenzk starartegund
(Carex irrigua L.) og nokkrir fundarstaðir fremur
fágætra tegunda.
Vorið 1936 var eg að semja greiningarlykil yfir íslenzkar
starir, svo að hægt væri að ákveða þær blómlausar eftir rótum
og blöðum einum. Vann eg að þessu á grasasafninu í Kaupmanna-
höfn og fékk plöntur léðar þaðan til rannsóknar. Þegar eg var að
athuga Flóastör (Carex limosa), frá ýmsum fundarstöðum, fann
eg eitt eintak, er var frábrugðið hinum. Grasafræðingarnir
Gram og Gröntved athuguðu síðan plöntuna og r.eyndist þetta
a — efsti hluti plöntunnar með þrem-
ur öxum, b — kvenblóm, c = aldin,
d = þversneið af aldini, k = blað, og
l = hluti úr blaði. (Eftir Blytt).
að vera ný tegund, Carex irrigua, áður óþekkt hér á landi. Hún
vex í Noregi og Svíþjóð, en er ófundin í Danmörku og Færeyj-
um. Var nú hafin leit í grasasafninu og fannst þá annað eintak.
Helgi Jónsson og ólafur Davíðsson höfðu sent þessar plöntur á
grasasafnið til athugunar, en þetta var álitin vera flóastör, enda
líktist nýja plantan — keldustör mætti nefna hana — henni
talsvert. Helzti munurinn er sá, að flóastör (og hengistör) hef-
ir mjó, hálf-burstakennd stoðblöð, sem eru styttri, eða öllu held-