Náttúrufræðingurinn - 1937, Qupperneq 54

48 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
iiiimimimiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiimmiiiiiiiiiiimmiiiimiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimiiiiiiiimiiiiiiiiiiiimiii]iiiiii
Vetrargestir.
Veturinn 1924—25 hélt sig „Mýrisnípa“ hér í nánd við bæ-
inn; sá eg hana oft við dýjavætlur og læki, sem eru hér við
Vörðufell. Mun hún hafa lifað af veturinn, því að eg sá hana
í fullu fjöri, að því er virtist, þegar komið var undir vor.
Veturinn eftir (í fyrra) voru 2 fuglar samskonar, sem héldu
sig á sömu slóðum, og virtust una vel hag sínum. — Og nú í
vetur eru fuglarnir einnig 2, og þótt snjórinn sé mikill virtust
þeir í góðu ásigkomulagi núna fyrir fáum dögum, og vonandi
auðnast þessum vetrargestum að halda lífi og heilsu út veturinn.
Hér við fjallið eru víða smálækir og dýjalindir, sem haldast
opnir, þótt frost og snjókoma sé allmikil og langvarandi, og
það gerir þessum gestum mögulegt að lifa af vetrarharðindin.
Ekki hefi eg haft fregnir af, að þessir fuglar hafi fyrr haft
hér vetrardvöl.
Iðu, 19. janúar 1937.
Einar Sigurfinnsson.
LEIÐRÉTTINGAR.
í greininni „Óvæntur gestur“ hefir misprentast á bls. 51, 11. línu að
neðan: „holdinu“ á að vera „holinu“, og á sömu bls., 4. línu að neðan:
.„kviðarholdinu“ á að vera „kviðarholinu". B. Guðmundsson.
í greininni „Um veiðiskap hrafnsins" (Nátt. 6. árg\, 4. hefti) féll nið-
air bæjarnafnið „Helgastaðir í Biskupstungum".