Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1945, Blaðsíða 18

Náttúrufræðingurinn - 1945, Blaðsíða 18
80 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN liggja nyrztu hlutar Evrópu (einkum Finnlands og Rússlands) og Asíu (nyrzti hluti Síberíu) og Ameríku. Einnig allar eyjar norður ai: þessum álfum, t. d. Grænland og Svalbarði. I sunnanverðu heim- skautabeltinu vex birkikjarr á skjólsælum stöðum, t. d. á Suður- Grænlandi, oft um mannhæðarhátt og vel það. Lengra norður nær víðikjarr lágvaxið. Nyrzt hverfur kjarrið nreð öllu. Ríkjandi gróður- lendi í lieimskautabeltinu eru: melar, heiði og mýri. Á melunum ber meira á grjóti en gróðri. Vaxa jurtirnar í toppum milli steinanna og mynda þúfur til skjóls. Stönglarnir liggja vanalega flatir til að forðast kuldanæðingana. Þarna vex lambagras, fræhyrna, jöklasóley, ýmsir steinbrjótar, harðgerðustu grastegundir o. fl. Gróð- ur heimskautalandanna er mjög fljótur til á vorin; jurtirnar blómg- ast svo að segja jafnskjótt og þær koma undan snjónum. Heimskautaheiðunum má skipta í þrennt eftir aðalgróðri, nefni- lega: Runnaheiði, mosaheiði og fléttuheiði. Ríkja smávaxnir runnar í runnaheiðinni, t. d. fjalldrapi, krækilyng, bláberjalyng, grasvíðir, Iieimskautavíðir, rjúpnalauf o. II., en grös í lægðunum, ásamt nokkr- um blómjurtum. Á hrjóstrugustu stöðunum ríkja mosar eða fléttur — oft á stórurn svæðum. Innan um vaxa svo lyng o. fl. jurtir. Heimskautasvæðinu er oft skipt í tvö gróðursvæði. I syðra hlutan- um er meðalhiti júlí yfir 4—5° C. Þar ríkja einkum mýrlendi og heiðar. En í nyrðri hlutanum eru melar afar útbreiddir. Mýrar í lieimskautabeltinu eru venjulega nefndar túndrur. En samt nota sumar það orð yfir allt gróðursvæði kuldabeltisins. Það, sem venjulega er kölluð túndra, er mýrlendi, flatlent, þar sem frost fer aldrei alveg úr jörðu. Sumarið er svo stutt, að klakinn þiðnar ekki til fulls, heldur aðeins efsta lagið. Yfirborðsvatnið getur þá ekki sigið nema mjög stutt niður og afrennsli vantar í flatlendinu. Myndast þá urmull polla’og tjarna. Milli tjarnanna er landið oftast þýft. Þúfurnar eru að jafnaði stórar — oft mjög stórar. Þær verða jafnveí stundum svo metrum skiptir á hæð og tugir metra á lengd og breidd. Smærra þýfi finnst þó einnig. í lægðum túndranna eða freðmýranna vaxa fífur og starir, en runnar utan í þúfunum stund- um hnéháir eða meir. En uppi á þúfnakollunum vaxa einkum mosar eða fléttur, eða þar er uppblásið og gróðurlaust. Mest er um freð- mýrar í Rússlandi og Norður-Síberíu. Þannig er þá algengustu gróðurbeltaskipun jarðarinnar farið í stórum dráttum. Hefir verið farið fljótt yfir sögu og ýmsum atriðum að sjálfsögðu sleppt. Um ísland hefir ekkert verið rætt. Mun ég nú víkja að því, á hvaða bekk því skuli skipað gróðurfarslega. Af yfir-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.