Náttúrufræðingurinn - 1947, Blaðsíða 21

NÁTTÚRUFRÆ.-ÐIN GURINN
163
]örðu. Sennilegt. er, að eitthvað af lífrænu leifunum liafi orðið að
kofum, en nokkuð af þeim liefur síazt í líki gass eða olíu inn í hið
gljúpa móherg, sem yfir þeirn lá, litað það svart og gert það brennan-
legt. Þó að sjálfur leirbrandurinn sé ekki kol, gefur fundur lrans
í skyn, að kolalög séu til í námunda við liann — og þá fremur dýpra
en grynnra í jarðlögunum. Reynandi væri að ýta jarðveginum ofan
að neðri rönd móbergslagsins í Langás og leita þar. Fundurinn gefur
einnig vonir um, að saxns konar eldsneyti eða skárra eigi eftir að
finnast víðar austan fjalls, ekki sízt í millilögum grágrýtishamra
í Biskupstungum og Hreppum.