Náttúrufræðingurinn - 1947, Blaðsíða 23

NÁTTÚRUFRÆBINGURINN
165
1000 metra hæð. Engar þessara jurta greindum við á staðnum, en
þó var okkur ljóst þá strax, að meðal þeirra voru eintök, sem ekki
töldust til hinna algengari tegunda vorblóma.
Við erum nýbúin að ákvarða allt, sem við söfnuðum af vorblómum
í sunrar, og meðal þess þau eintök, sem tekin voru í ágúst á Vaðla-
lieiði og Heiðarfjalli. Flest þeirra tilheyrðu algengunr tegundum,
en nokkur eintök frá Steinsskarði á Vaðlalreiði og um 800 metra lræð
á Heiðarfjalli sunnanverðu voru örlítil og aðeins hærð á blöðununr,
nrest á röðum þeirra. Smásjárrannsókn á þeinr leiddi í ljós, að þau
tillreyra öll tegundinni Draba fladnizensis WULF., sem aldrei fyrr
lrefur verið lýst frá íslandi.
Annað okkar var í Svíþjóð í nóvember og fékk þá tækifæri til að
skoða rránar þau tvö eintök, sem í „íslenzkum jurtum“ voru álitin
geta talizt til tegundarinnar Draba lactea. Nákvænr smásjárrannsókn
leiddi í Ijós, að eintökin voru fyllilega lrárlaus að því er bezt varð
séð á öllu, senr upp vissi á blaðinu. En þegar einu blaðinu var lyft
upp með nál, kom í Ijós ungt blað undir því, og á því blaði sáust
nokkur ógreind lrár. Öll hárin voru á röðum þessa blaðs, en þar eð
ekkert þeirra var kvíslgreint, er enginn efi á því lengur, að þessi
tvö eintök tilheyra tegundinni Draba fladnizensis. Hún hefur því
fundizt á íslandi í fyrsta sinn árið 1883, þ. e. sautján árum áður en
fyrsta útgáfa af „Flóru íslands" var fullgerð frá hendi höfundar
liennar. En þar eð nær engir íslenzkir grasafræðingar Iiafa haft tæki-
færi til að skoða þær íslenzkar jurtir, sem til eru í söfnum utan
Reykjavíkur og Kaupmannahafnar, er ekkert undarlegt, þótt ein
sjaldgæf tegund og vandgreind gleymist í nokkra áratugi.