Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1948, Blaðsíða 26

Náttúrufræðingurinn - 1948, Blaðsíða 26
K NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN urður Þórarinsson kom þárna 12. september, fann liann til viðbótar þeim, sem áður höfðu fundizt, tvo dauða hrafna, þrjá þúfutittlinga og fjóra steindepla. Viku síðar fann ég enn tvo þúfutittlinga og einn steindepil. Ef kolsýruútstreymið heldur áfram í vetur, má búast við, að lág- fóta gangi þarna í gildrun'a, hræjum stráðar dauðalágarnar, þegar harðnar að. En ekki mun þykja ástæða til að girða þær refaneti. Hitt mundi þarfara, að festa upp spjöld á girðingarnar með áletrun, sem varaði menn við hættunni. Hvenœr hófst koisýruútstreymið? Hin loftkennda kolsýra gerði þá fyrst vart við sig, er hún drap tófuna í Loddavötnum um miðjan maí. En ketilsteinninn, sem tók að myndast í Hólum um mánuði áður, sýnir, að þá var lækjarvatnið þegar orðið kolsýrumengað, og ætla má, að útstreymi loftkenndrar kolsýru og kolsýrumengun vatns hafi liyrjað nokkurn veginn sam- tímis. Ketilsteinninn hefur vitaskuld byrjað að myndast nokkru áður en eftir honum var tekið. En ef myndun lians hefur þegar í upphafi verið jafnör og í júlímánuði, hlýtur lians iljótlega að hafa orðið vart, sennilega áður en tíu dagar voru liðnir. Samkvæmt þessu má telja, að kolsýra liafi ekki byrjað að neinum mun að streyma fram fyrr en í byrjun aprílmánaðar og útstreymið hafi byrjað í síðasta lagi um miðjan mánuðinn. Þess má geta, að um sömu mundir sem kolsýruútstreymið liófst, var hraungosinu í Heklu að slota. Rauð glóð sást nálægt gosstöðv- unum síðasta sinni, svo að víst sé, 26. apríl. Hekla liafði gosið í heilt ár áður en kolsýruútstreymisins varð vart, og óliætt er að fullyrða, að það hafi ekki átt sér stað fyrr í gos- inu á þessum slóðum né með þeim hætti, sem hér er frá sagt. Svipuð fyrirbæri hér og erlendis 1 þeim ritum, sem ég hef til þessa komizt yfir að lesa, um eldgos hér á landi, bæði fyrr og síðar, hef ég hvergi fundið lýsingu á at- burðum, er minni neitt á það fyrirbæri, sem hér hefur verið sagt frá. Þetta virðist því einsdæmi í eldgosasögu íslands. Vitaskuld er þó ekki óhugsandi, að svipaðir atburðir hafi gerzt hér áður, eftir að land byggðist, án þess að þeir yrðu nægilega vel færðir í letur, til að
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.