Náttúrufræðingurinn - 1957, Blaðsíða 26

72
NÁTTÚRUFRFÆÐINGURINN
4. mynd. Skefilshólabára. Fjarlægasti hluti bárunnar er nú tún. Hóllinn, sem
liúsið stendur á, er Vagnbrekka. Sjáanlegt er á myndinni Iivað báran hækkar, þeg-
ar kemur að Vagnbrekku. Belgjarf jall í baksýn. Myndin er tekin af Skefilshólum.
Ljósm.: Björn Björnsson.
að Skefilshólabára skuli vera miklu hærri en aðrar bárur við vatnið,
en lægri bárur báðum megin við hana. Líkast er, að landið hafi
hækkað þarna á litlu svæði.
Þessar bárugarðamyndanir eru mjög einkennilegar, og ekki veit
ég, hvort slíkar myndanir finnast við nokkurt annað vatn á íslandi.
Um aldur þeirra er mér ekki fært að segja annað en það, að líklegt
er, að þær hafi farið að myndast, þegar eftir að Syðri-Flói var bú-
inn að fá það form, er hann hefur nú. Myndun þeirra hefur haldið
áfram síðan og allt fram á þennan dag og mun eitthvað halda áfram
hér eftir. Þó er myndunin orðin mjög hægfara og líklegt, að hún
hætti með öllu, áður en margar aldir líða.
Nú líður að því að bárugarðarnir hverfi. Því veldur stóraukin
túnrækt. Það er illa farið, ef þessi einkennilega náttúrusmíð er eyði-
lögð, svo að hvergi sé skilinn eftir blettur, sem sýni hið upphaf-
lega form þeirra.