Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1973, Side 73

Náttúrufræðingurinn - 1973, Side 73
NÁTTÚRUFRÆÐIN GURINN 61 Ingólfur Davíðsson: I Vestureyjum á Breiðafirði Sumarveðrátta er mild í Breiðafjarðareyjum og koma þar sjaldan næturfrost. Kartöflurækt er nokkur en var miklu meiri áður og seldu þá eyjabændur kartöflur, eða létu í skiptum fyrir kjöt og fleiri afurðir landbænda. Samúel Eggertsson skrifar árið 1894, að þá hafi garðar í Skáleyjum verið 391 ferfaðmar. — Fyrir 40 árum voru 5 íbúðarhús í Skáleyjum, þar af 3 þurrabúðir og bjuggu þar alls 40—50 manns. 30—40 manns munu þá og hafa átt heima í Hvallátri og svipaður fjöldi í Svefneyjum, Bjamareyjum og Hergilsey, eða fleiri stundum í Bjamareyjum, cn færra í Sviðnum. Fjölmennt var þá í Flatey. Nú em varla meir en 10—20 manns í hverri ey, eða jafnvel færra á vetuma. Skáleyjar eru aðeins nýttar að sumrinu nú orðið en Sviðnur og Hergilsey í eyði. Menn lifa mest á hlunnindum. Munu fást um 50 kg af hreinsuðum æðardún úr hverri ey og 80—100 landselskópar. Fjáreign minni en fyrr, 50— 100 ær í ey að jafnaði, og 3—4 kýr og nokkur hænsni. Féð er flutt í land á vorin. Fangflestar eyjarnar vom lengi eitthvert mesta rnatar- forðabúr á íslandi og sóttist fólk á fyrri öldum eftir að ráða sig þar í vist, því að þar þraut aldrei matföng, þó sultur væri annars staðar. En margt fólk þarf til að nýta að fullu hlunnindin og góðir sjómenn verða Breiðafjarðareyjabændur að vera. Þar er víða vandratað vegna grynninga og harðra strauma. „Mér finnst þetta vera paradís“, sagði ung kona — Reykjavíkur- stúlka í Svefneyjum. „Eg fer til Reykjavíkur svona tvisvar á ári, en eftir eina viku fer mér að leiðast þar og flýti mér heim í eyjar aftur“. ■— Garðbrotin í Skáleyjum hafa nú flest verið sléttuð og gerð að túni. En enn lifa ömefnin: Erfiður, Latur, Langur, Stóri garður o. s. frv. Kartöflugarðar eru girtir grjótgörðum úr hellugrjóti. Spretta var góð í görðum og virtist þar lítið sem ekkert um jurtasjúkdóma. Kálmaðkur barst þó í einn garð, en sá var þá lagður niður. Gulrófur þrífast vel, enda mold sums staðar feit af fugladriti. Mikið er um skarfakál, saxa sumir það saman við skyr eða nota sem
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.