Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1973, Side 120

Náttúrufræðingurinn - 1973, Side 120
108 NÁTTÚRU FRÆÐINGUlllNN blóð úr nefholi, koki og barka fuglanna og geta því stöku sinnum borizt óravegu frá sínum venjulegu heimkynnum. Nýju fundarstaðirnir í Norður-Noregi eru meðal hinna frjósömustu staða þar um slóðir, grunn, kalkrík vötn með háu sýrustigi. Vötn þessi eru ekki beinlínis það sem kalla má næringarrík (eutrof), heldur má flokka þau meðal svokallaðra kransþörungavatna, sem kennd eru við þörunginn Chara. Gróður þeirra, sérstaklega mykrur (Potamogeton spp.) mari (Myriophyllum spp.) og kransnál (Chara spp.), laða til sín fugla. Það er ekki auðhlaupið að skera úr um, hvort það eitt nægir, að vatnið sé eftirsótt af fuglum til að tegundin dafni þar, en telja verður þó líklegt, að vatnið þurfi líka að vera alkalískt, en þannig hagar til í Kálfstjörn. Þann 14. júlí mældist leiðni vatnsins «is 225, 5.1° dH og pH 9.4. í volgum uppsprettuopum rúmlega 100 m frá mældist Ki s 270 og hiti 20—30°C. Unnsteinn Stefánsson (1970) mældi í Kálfstjöm al- kalinitet 91 mg/1 3.2 p-g NOs—N; 0.46 /otg NH3—N; 0.81 mg P04—P og 1109 mg reaktíft silikat. Blóðsugan úr Kálfstjörn var lítil, aðeins 9 mm löng og 3.5 mm á breidd. Samkvæmt mælingum á 130 norskum eintökum eru þær taldar 4—6 mm eftir fyrstu máltíð, 7—14 mm eftir aðra máltíð, en kynþroska 16—29 mm eftir 3. máltíð. Það er vitað, að andablóðsugur geta fastað í meir en hálft ár á milli máltíða (t.d. Hotz 1938, Herter 1968). íslenzka eintakið ætti samkvæmt framansögðu að hafa sogið blóð tvisvar sinnum. Þrátt fyrir það er alls ekki sannað, að tegund þessi geti lifað og tímgazt á íslandi. Þar sem enn hefur aðeins fundizt þetta eina eintak, er ekki loku fyrir það skotið, að það hafi borizt með fugli erlendis frá, út fyrir sín eiginlegu heimkynni. Mosadýrið Plumatella fungosa (Pallas) Á íslandi hafa áður fundizt tvær tegundir mosadýra í fersku vatni, Fredericella sultana (Blumenbach) og Hyalinella punctata (Hanck.) (Illies 1967). Þann 14. 7. 1969 fundust mörg fjölbýli mosadýrsins Plumatella fungosa (Pall.) undir steinum á grunnu vatni með löndum við Reykjahlíð í Mývatnssveit. Mosadýr vaxa í breiðum, sem eru áfastar botni eða botnföstum líf- verum, og er fjöldi einstaklinga í hverju sambýli mjög mikill. Hver ein-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.