Náttúrufræðingurinn - 1992, Blaðsíða 44

litlu svæði, fáeinar plöntur í þyrpingu,
og hefur ekki breiðst út milli þessara
tveggja ára. Vel getur verið að hún
hafi verið þarna í nokkurn tíma. Þetta
er ekki áberandi jurt þó falleg sé og
vex í litlu rjóðri ekki alveg við alfara-
leið. Hugsanlega hefur hún borist
með skógræktarmönnum eða trjá-
plöntum frá Noregi. En alltént er
þetta ósköp skemmtileg viðbót við ís-
lenska plöntusamfélagið þó óvíst sé
hvort hún lifir þarna af og nær að æxl-
ast og breiðast út.
Skógarsóley hefur lengi vaxið í
Lystigarðinum á Akureyri og rækt-
un hefur verið reynd í görðum í
Rcykjavík (Hólmfríður Sigurðardóttir
1984).
Til gamans ætla ég að bæta hér við
grískri goðsögn, en hana fann ég í
sænskri plöntubók.
Það gerðist í Grikklandi í gamla
daga að ástargyðjan Afródíta varð ást-
fangin af ungum manni sem Adonis
hét. Hann var ákaflega fallegur og
Afródíta elskaði hann heitt. En
Adonis var veiðimaður og fór um
skógana þvera og endilanga og elti
villigelti. Afródíta var oft hrædd um
hann, því villigeltir eru afar hættuleg
veiðidýr. Svo fór að lokum að einn
villigölturinn drap Adonis. I sorg sinni
ákvað Afródíta að gera eitthvað til
þess að Adonis gleymdist ekki. Hún
tók því dropa af blóði hans og setti út
í bolla af ódáinsveig og hellti blönd-
unni á jörðina. Jafnskjótt spratt þar
2. mynd. Skógarsóley (Anemone nemor-
osa) í Ásbyrgi í lok júní 1988. Ljósm. Ein-
ar Torfi Finnsson.
upp blómstur nokkurt sem var hvítt
að innan af ódáinsveiginni en rauðleitt
að utan af blóði Adonisar. Þetta var
jurtin Anemone nemorosa og svo lengi
sem hún finnst á jörðinni gleymist
Adonis ekki alveg.
HEIMILDIR
Hólmfríður Sigurðardóttir 1984. Anemón-
ur-Skógarsóleyjar (Sóleyjaætt). Garð-
yrkjuritið 64. 15-34.
Ingimar Oskarsson & Henning Anthon
1963. Villiblóm í litum. Skuggsjú,
Hafnarfirði. 204 bls.
122