Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1995, Síða 49

Náttúrufræðingurinn - 1995, Síða 49
Yngra- STAMPAGOSIÐ Á REYKjAN ESI Syðst og vestast á Reykjanesskaga heitir Reykjanes og er skaginn við það kenndur. Nesið er eldbrunnið mjög og dregur nafn sitt af allmiklu gufu- og leirhverasvœði. Hér rís Mið-Atlantshafshryggurinn úr sæ og eldvirkni á landi tekur við af neðansjávargosum. Heimildir geta um fjölda gosa í sjó undan Reykjanesi eftir landnám en aðeins eitt á landi. Hér segir frá ummerkjum síðustu elds- umbrota sem orðið hafa á Reykjanesi en það var á fyrri hluta 13. aldar og gaus þá bœði á landi og i sjó. fyrri hluta 13. aldar voru eldgos tíð á vestanverðum Reykjanes- skaga og í sjó undan Reykjanesi. 1 rituðum heimildum er getið að minnsta kosti sex neðansjávargosa. Hraun ásamt gjóskulögum í jarðvegi bera þessum atburðum glöggt vitni. Nýlegar rannsóknir sýna að yngsta hraun á Reykjanesi, Yngra- Stampahraunið, rann í þessum cldum og jafnframt að þá hafi gossprungan náð í sjó fram. Sprengigos urðu við ströndina þar sem gossprungan mætti ægi og hlóðust þar upp tveir gjóskugigar. Gjóska frá þeim barst yfír Reykjanes og nærliggjandi Magnús Á Sigurgeirsson (f. 1963) lauk B.S.-prófi i jarðfræði frá Háskóla íslands 1989 og meistaraprófi 1992. Hann hefur starfað hjá Jarðhitadeild Orku- stofnunar síðan. Magnús hefur á undanlomum árum einnig unnið við athuganir á gjóskulögum í tengslum við fomleifarannsóknir. svæði. Þetta gos, sem hér er nefnt Yngra- Stampagosið, markaði upphaf langvarandi elda, þ.e. Reykjaneselda, sem stóðu yfír um þriggja áratuga skeið á öndverðri 13. öld. ■ STAÐHÆTTIR Reykjanes er um 5 km langt, í suðvestur- norðausturstefnu, og myndar suðvestasta hluta Reykjanesskagans. Það afmarkast af Stóru-Sandvík í vestri og Sandvík austan Háleyjabungu í austri (1. mynd). Nesið er allt eldbrunnið og hrjóstrugt yfír að líta, að mestu þakið gróðurvana, sandorpnum og úfnum hraunum. Upp úr hraunbreiðunum rísa móbergs- og bólstrabergshryggir sem liggja slitrótt norðaustur eftir nesinu. Næst ströndinni er Valahnúkur sem skagar í sjó fram en innar koma Bæjarfell, sem vitinn stendur á, Litlafell, Sýrfellsdrög og Sýr- fell, sem er þeirra hæst. A austanverðu Reykjanesi eru hraundyngjumar Skálafell og Háleyjabunga. Hraun þeirra eru mjög misgengin og spmngin enda elst hrauna á nesinu. Að móbergsmyndunum og dyngj- um frátöldum er nesið að mestu leyti þakið hraunum sem runnið hafa frá gossprung- um. Eru það yngstu bergmyndanir þar, eins og raunar á við um Reykjanesskagann í heild. Stærst þessara hrauna á Reykjanesi er Tjaldstaðagjárhraun sem þekur um fímmtung nessins. Erfitt er að átta sig á stærð eldri sprunguhraunanna þar sem þau eru að miklum hluta þakin yngri hraunum. Náttúrufræðingurinn 64 (3), bls. 211-230, 1995. 211

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.